W tym artykule zagłębimy się w temat Linia kolejowa nr 388, badając jego różne aspekty i dzisiejsze znaczenie. _Var1 to temat, który wzbudził ogromne zainteresowanie w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną, a jego wpływ był znaczący na społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Linia kolejowa nr 388 odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i sposób interakcji z otaczającym ich światem. Co więcej, Linia kolejowa nr 388 był wielokrotnie przedmiotem debat i analiz, co przyczyniło się do wzbogacenia naszego zrozumienia tego konkretnego zagadnienia. W kolejnych wierszach szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty Linia kolejowa nr 388 i ich znaczenie w bieżącym kontekście.
Linia kolejowa nr 388 Konin – Pątnów (od 2013 Ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P) – niezelektryfikowana jednotorowa linia kolejowa znaczenia miejscowego o długości 9,213 km. Do 1996 roku linia prowadziła do Kazimierza Biskupiego (długość 14,226 km). W połowie 1974 roku na linię wyjechał pierwszy rozkładowy pociąg osobowy, a ruch pasażerski utrzymał się do maja 1996 roku. Od tego czasu na linii występuje tylko sporadyczny ruch towarowy. W założeniach linia miała połączyć dzielnice przemysłowe Konina z centrum miasta. W 2013 wykreślona z wykazu linii kolejowych PKP PLK i przekształcona w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P.
Przebieg linii
Linia kolejowa nr 388 zaczynała się na stacji Konin, gdzie odbijała w lewo od linii nr 3. Następnie równolegle do drogi krajowej nr 25, biegła na północ w pobliżu Elektrowni Konin, skręcała w kierunku zachodnim, po czym kończyła się za przystankiem Pątnów, na północ od jeziora Gosławskiego. Od około 6 kilometra linii, równolegle biegną tory zelektryfikowanych Kolei Górniczych KWB Konin, które mają wspólny punkt zdawczo-odbiorczy na posterunku odgałęźnym Przesmyk-Gaj[1]. Do 1996 roku linia mijała wiaduktMagistrali Lubstowskiej, Elektrownię Pątnów i ponownie zmieniała kierunek na północny, kończąc swój bieg w Kazimierzu Biskupim[2][3].
Linia na całej swej długości była jednotorowa z rozstawem szyn wynoszącym 1435 mm[5] i podlegała pod oddział regionalny w Poznaniu[6]. Prędkość drogowa do 1,618 kilometra linii wynosiła 40 km/h, na pozostałym odcinku ograniczono ją do 30 km/h[7]. Ponadto na linię nałożone były ograniczenia jej użytkowania – korzystanie z linii niemożliwe było od poniedziałku do piątku w godzinach 0:01-6:00 i 22:00-24:00, w soboty w godzinach 0:01-6:00 i 18:00-24:00 oraz cały dzień w niedzielę[8]. Klasa linii miała oznaczenie kodowe C3, czyli maksymalny nacisk osi wynosił 196 kN/oś (20,0 t/oś), natomiast maksymalny nacisk liniowy – 71 kN/m (7,2 t/m)[9]. Linia nie była wyposażona w elektromagnesysamoczynnego hamowania pociągu (SHP)[10].
W 1971 roku rozpoczęto przygotowania do budowy linii kolejowej z głównej stacji, w kierunku północnym, przez miejscowości Gosławice i Pątnów do Kazimierza Biskupiego. Przedłużono wtedy tunel pod linią nr 3 do nowo powstałego peronu trzeciego, z którego miały odjeżdżać pociągi na północ regionu. W tym samym czasie wzniesiono także lokomotywownię działającą na potrzeby nowej linii. Pierwsze planowe pociągi do Kazimierza Biskupiego odjechały 26 maja 1974 roku[5].
W latach 1996–2000 planowano zelektryfikować linię, jednak z uwagi na zamknięcie jej dla ruchu pasażerskiego w 1995 roku, plany te porzucono[5]. Inną niezrealizowaną inwestycją miało być przedłużenie linii na północ w kierunku Kleczewa i dalej do Orchowa[16].
Ostatnim planowym pociągiem pasażerskim był skład relacji Kazimierz Biskupi – Konin, odjeżdżający z Kazimierza dnia 27 maja 1995 roku o godzinie 14:10[17]. W rozkładzie jazdy 1995/1996, znajdują się dwa połączenia, jednak często były one odwoływane[18].
Według opublikowanego 29 kwietnia 2013 roku wykazu linii kolejowych PKP PLK, linia 388 została wykreślona z listy D29[20]. Torowisko po linii zostało przekształcone w ciąg bocznicowy Konin – Pątnów, tor 1P[21][22].
22 lipca 2013 roku PKP S.A. ogłosiło przetarg na rozbiórkę ponad 1000 obiektów kolejowych. Wśród nich znalazły się także przystanki leżące na linii[23]. Miesiąc później ogłoszono wyniki licytacji elektronicznej, którą w województwie wielkopolskim wygrał Zakład Budowlany Marian Michalak[24]. W 2014 zlikwidowano perony stacji Kazimierz Biskupi oraz przystanku Pątnów Elektrownia, a w styczniu 2015 rozebrano torowisko na odcinku Pątnów – Kazimierz Biskupi oraz zlikwidowano perony przystanku Pątnów[25].
Rozkład jazdy
W początkowym okresie funkcjonowania, czyli w 1974 roku linia obsługiwała 12 par pociągów pasażerskich w pełnej relacji oraz 5 par pociągów w skróconej relacji Konin – Maliniec[26]. W roku 1985 linia obsługiwała 14 par pociągów[27]. 10 lat później (1995) były to tylko 4 pary[17], natomiast w 1996 roku, ostatnim roku funkcjonowania linii w ruchu pasażerskim, 2 pary[18][16].
Czas przejazdu wynosił od 28 do 47 min; przeważnie było to około 30 min. Dla porównania, obecne czasy przejazdu autobusów PKS na linii o podobnym przebiegu (Konin, D.K. – Gosławice – Kazimierz Biskupi) wynoszą 22–23 minuty[28], natomiast MZK Koninobsługuje podobną trasę w około 32 minuty[29].
wiata peronowa (rozebrana) nastawnie (jedna to dom mieszkalny; druga, w okręgu Pm, zdewastowana) punkt zdawczo-odbiorczy na Magistralę Lubstowską KWB Konin
↑Konin plus 3 miasta. Warszawa: Demart, 2004. ISBN 978-83-7427-010-6. (pol.). Brak numerów stron w książce
↑Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011, s. D6. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.).
↑Dodatek 2 do wewnętrznego rozkładu jazdy pociągów. „Dodatek 2 do wewnętrznego rozkładu jazdy pociągów zawierający wykaz ostrzeżeń stałych”, s. 64, 2014-03-09. PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.. (pol.).
.JPG)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
