Zamek w Turzysku
W dzisiejszym świecie Zamek w Turzysku to temat, który przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Wraz z rosnącym zainteresowaniem tym tematem ważne jest zrozumienie jego implikacji i rozważenie jego wpływu na różne obszary społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy z perspektywy historycznej, naukowej, kulturalnej czy społecznej, Zamek w Turzysku był przedmiotem licznych debat i dyskusji, generując rosnące zainteresowanie wiedzą więcej na temat jego pochodzenia, ewolucji i dzisiejszego znaczenia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Zamek w Turzysku, analizując jego znaczenie i zajmując się różnymi punktami widzenia, aby zapewnić pełny przegląd tego fascynującego tematu.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel |
Roman Sanguszko |
| Kolejni właściciele |
Fiodor Andrzejewicz, Zasławscy, Lubomirscy, Stadniccy, Moszyńscy, Oskierko, Szembekowie, Orzeszkowie |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 51°05′18″N 24°31′28″E/51,088333 24,524444
| |
Zamek w Turzysku – zamek wybudowany w XIV w. na miejscu ruskiego grodu, położonego nad Turią[1].
Historia
Król Polski Zygmunt I Stary dobra te wraz z zamkiem ofiarował w 1517 r. ruskiemu księciu Romanowi Sanguszce[1][2]. Po jego śmierci owe włości otrzymał jego brat książę Fiodor Andrzejewicz Sanguszko[2], starosta włodzimierski, bracławski i winnicki, marszałek ziemi wołyńskiej[1]. Fiodor okoliczne ziemie dołączał do warowni, łamiąc niekiedy prawo[1]. Pod koniec XVI w. dobra w ramach wiana otrzymali Zasławscy, a następnie od 1692 r. były własnością Lubomirskich. W XVIII w. kolejnymi posiadaczami majątku byli Stadniccy[3], a od 1773 r. Ossolińscy[4], m.in. Józef Ossoliński, starosta sandomierski[1].
Architektura
Pierwsza drewniana warownia była założeniem obronnym. Kolejny zamek powstał jako obiekt murowany, pod którym istniały ogromne tunele i lochy[3].
Pałac
Za Ossolińskich stary zamek przebudowano na pałac, który istniał do końca XIX wieku[1]. Następnie, majątek należał do: hr. Moszyńskich od początku XIX w., Oskierko od drugiej ćwierci XIX w.[1], Szembeków od 1842 r. i Orzeszków[4]. Obiekt został zniszczony w trakcie II wojny światowej. Współcześnie po zamku i pałacu nie pozostały materialne ślady[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII. Warszawa: 1880-1902, s. 669-70.
- ↑ a b Andrzej Sanguszkowicz. wolyn.ovh.org. .
- ↑ a b c Turzysk. .
- ↑ a b dr Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Wołyniu, Kowel - Włodzimierz – Poryck, cz. 5. wolyn.ovh.org. .
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, Warszawa, 1880–1902, s. 669-70.
Linki zewnętrzne
- Turzysk, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 669.
- Zamek w Turzysku
- dr Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Wołyniu, Kowel - Włodzimierz – Poryck, cz. 5. wolyn.ovh.org. .