Zamek w Łokaczach
W historii ludzkości Zamek w Łokaczach odegrał kluczową rolę w rozwoju społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Zamek w Łokaczach przyciąga uwagę i zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. Zjawisko to pozostawiło niezatarty ślad w kulturze, polityce, technologii i wszystkich aspektach współczesnego życia. W tym artykule zbadamy wpływ Zamek w Łokaczach na przestrzeni czasu i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejszy świat. Od swoich początków do obecnego znaczenia, Zamek w Łokaczach nadal jest tematem debaty i fascynacji zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów.
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Ukończenie budowy |
XVI w. |
| Ważniejsze przebudowy |
XVII w. |
| Kolejni właściciele |
Czartoryscy, Sanguszkowie, Ostrogscy, Janusza Sanguszko, Franciszek Salezy Potocki, Wilgowie, Ludwik Wilga, |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°44′N 24°39′E/50,733333 24,650000
| |
Zamek w Łokaczach – zamek zbudowany na bagnach pod miasteczkiem blisko wsi Kozłówka (Козлів)[1].
Historia
O zamku pierwszy raz wspomina lustracja z 1545 r. Ludwik Wilga, starosta grabowiecki wyjednał w 1778 r. dla miasteczka prawo do czterech jarmarków. Król Polski Stanisław August Poniatowski był tu przez niego przyjmowany dwukrotnie w: 1781 i 1787 r. Zamek już wtedy musiał być zrujnowany, bo Wilga przyjmował króla w swoim domu położonym w miasteczku. Pod koniec XIX w. zostały tylko okopy i resztki murów zamku[1].
Właściciele
W 1545 r. Łokacze były własnością książąt Czartoryskich, później Sanguszków, wreszcie należały do ordynacji ks. Ostrogskich. W 1753 r. wraz z sąsiednim Latowiżem i dziewięcioma wioskami darowane zostały przez ks. Janusza Sanguszkę Franciszkowi Salezemu Potockiemu pod warunkiem dostarczania siedmiu zbrojnych i konnych do obrony kraju. Od Potockich Łokacze przeszły do Wilgów[1].
Przypisy
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V, Warszawa, 1880–1902, ss. 687-88.
Linki zewnętrzne
- Łokacze, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 687.