Dziś Zamek w Stepaniu to temat, który zyskał niespotykane dotąd znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Od wpływu na codzienne życie ludzi po wpływ na sferę gospodarczą, kulturową i polityczną, Zamek w Stepaniu stał się centralnym punktem dyskusji i debaty. Wraz z postępem technologii i globalizacją Zamek w Stepaniu nabrał znaczenia, które przekracza granice i wpływa na ludzi w każdym wieku i o każdym statusie społecznym. W tym artykule zbadamy różne aspekty Zamek w Stepaniu i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejszy świat.
Pozostałości zamku z XVI w. | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku |
zamek |
Ukończenie budowy | |
Ważniejsze przebudowy |
XVIII w. |
Pierwszy właściciel |
Konstanty Iwanowicz Ostrogski |
Kolejni właściciele |
Janusz Sanguszko, Józef Lubomirski, Potocccy, Worcellowie |
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
![]() |
Zamek w Stepaniu – zamek zbudował w XVI w. książę Konstanty Iwanowicz Ostrogski, hetman wielki litewski, starosta łucki, bracławski, winnicki, marszałek ziemi wołyńskiej[1].
Po Ostrogskich właścicielem majątku wraz z zamkiem został książę Janusz Sanguszko, później Józef Lubomirski, podstoli litewski, od 1775 r. rodzina Potockich[1] a od 1780 r.[2] hr. Worcellów[1]. W czasie swojej świetności gośćmi na zamku byli między innymi: król Polski Stefan Batory, stąd stojącą basztę ludność nazywa imieniem Stefana Batorego, hetman koronny Stefan Czarniecki, który był tu w 1648 r. po wygranej bitwie z Kozakami, król Szwecji Karol XII oraz car Piotr I Wielki z żoną Katarzyną I.
Worcellowie postawili poza obrębem zamku nowy pałac[2].
Pierwotny drewniany zamek zbudowany został przez ród książąt ruskich. Była to trudno dostępna warownia położona pośród mokradeł i bagien rzeki Horyń. Książę Konstanty Iwanowicz Ostrogski wzniósł gotycką murowaną budowlę obronną. Założona była na planie kwadratu[2]. Długość boku bronionego przez wysoki na 10 m wał wynosiła około 90 m a w narożnikach znajdowały się cztery bastiony. Przed wałem znajdowała się głęboka fosa. W skład założenia wchodził murowany budynek mieszkalny, pod którym rozciągały się lochy, baszta i zabudowania gospodarcze. W połowie XVIII w. zamek popadł w ruinę[2]. Obecnie po zamku pozostał wysoki wał nad rzeką, który w swym obrębie zawiera gruzy dawnego zamku[1].