Zamek w Czehryniu
W dzisiejszym świecie Zamek w Czehryniu stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy po prostu znaczenie w życiu codziennym, Zamek w Czehryniu przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jest to temat, który wywołał debatę, kontrowersje i refleksję oraz zainspirował jednostki i społeczności do podjęcia działań. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie i wagę Zamek w Czehryniu, a także jego wpływ na różne aspekty życia. fromJson=uczyń mi długi, ogólny akapit wprowadzający do artykułu z artykułu
 Widok miasta z Góry Zamkowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Ukończenie budowy |
1589, 1760 |
| Zniszczono |
1678 |
| Pierwszy właściciel |
Aleksander Wiśniowiecki |
Plan budynku_05.jpg)
| |
Położenie na mapie obwodu czerkaskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°04′N 32°40′E/49,066667 32,666667
| |
Zamek w Czehryniu – zamek wybudowany przez Aleksandra Wiśniowieckiego, starostę czerkaskiego na Górze Czehryńskiej[1] nad Tiasminą[2].
Historia
Król Polski Zygmunt III Waza osobistym przywilejem wydanym 1 maja 1589 zezwolił Aleksandrowi Wiśniowieckiemu założyć miasto i zbudować zamek na pustym uroczysku zwanym Czehryn[1]. Zamek stojący na wysokiej i skalistej górze nad Tiasminą[1] oblegany był w 1593 przez zbuntowanych Kozaków pod wodzą Kosińskiego, który zginął, nie zdobywając zamku[1]. W latach 1649–1657 starostą na zamek był Bohdan Chmielnicki[1], który go umocnił, opatrzył wszelkim uzbrojeniem, nazwoziwszy armat z Kudaku i z innych twierdz[1]. W podziemiach twierdzy około 1653 pułkownik kozacki Jakow Parchomenko ukrył ogromny skarb zdobyty przez rabunki w Polsce[1]. W 1664 nastąpiło ponowne umocnienie zamku przez Czarneckiego i Sobieskiego[1]. W latach 1674–1677 zamek znajdował się w posiadaniu tureckiego sułtana, a potem wojsk carskich[3]. Drugi zamek po 1758 zbudował starosta Maciej Potocki[1].
Architektura
Lustracja z 1622 tak opisuje stan obiektu: do zamku prowadzi drewniana brama wjazdowa. Zamek posiada trzy wysokie baszty, parkan wokół zamku, wykonany z drzewa dębowego, dobrze pobity, obiekt miał wiele komór zamkowych, świetlic na dole dwie i na górze dwie. Z wyposażenia: dwa działa spiżowe, jedną hakownicę, cztery kamienie prochu, i znaczną liczbę kul[1]. W 1653 Makary, patriarcha antiocheński tak opisuje twierdzę: Warownia ta postacią swą różni się od innych twierdz w kozackiej ziemi. Pod względem położenia na wyniosłym miejscu i budowy, zbliża się ona podobieństwem do zamku w Aleppo, widać ją też z daleka. Stoi na górze wysokiej i obszernej, obficie zaopatrzona w wodę, dookoła przekopami i stawami opasana. Musiała być mocna niegdyś, lecz obecnie znajduje się w upadku. We środku kilka miejsc skalistych, i są też tam podziwienia godne armaty, błyszczące jak złoto, wszystkie w Polsce przez hetmana zdobyte, na wszystkich herby, napisy i inne znaki[1]. W 1678 fortyfikację wysadził prochem Jerzy – syn Bohdana Chmielnickiego, który był dowódcą armii tureckiej[1]. Drugi zamek wybudowany został za Macieja Potockiego naprzeciwko góry, gdzie niegdyś stała forteca. Posiadał dwie izby z przegródkami, a niedaleko była baszta drewniana nakryta ziemią[1]. W 1792 na górze widoczny był fragment ściany, w której było kilka kul żelaznych oraz jama wykuta w kamieniu, zapewne z przeznaczeniem na skład prochu[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I. Warszawa: 1880-1902, s. 783–789.
- ↑ Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi (II cz. książki Memento kresowe). Gdańsk: Oficyna Wydawnicza „Graf”: 1991, s. 102.
- ↑ Czehryń. .
Linki zewnętrzne
- Czehryn, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 783.
- Zamek w Czehryniu