Babin Zarzeczny
W obecnym kontekście Babin Zarzeczny stał się istotnym tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na polu zawodowym, Babin Zarzeczny przykuł uwagę ludzi w różnym wieku, kulturach i zawodach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Babin Zarzeczny, od jego początków do dzisiejszej pozycji. Przeanalizujemy jego znaczenie, implikacje oraz to, jak ukształtowało lub będzie kształtować otaczający nas świat. Niezależnie od Twojej wcześniejszej wiedzy na temat Babin Zarzeczny, ten artykuł dostarczy Ci cennych informacji i zachęci do zastanowienia się nad jego znaczeniem w Twoim życiu.
 Pomnik poświęcony mieszkańcom wsi, którzy zginęli w trakcie II wojny światowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
7,05 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3472 |
| Kod pocztowy |
77351 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°02′48″N 24°30′43″E/49,046667 24,511944
| |
Babin Zarzeczny (ukr. Бабин-Зарічний, Babyn-Zaricznyj) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie kałuskim, nad Łomnicą. W 2001 roku liczyła 245 mieszkańców[1].
Historia
Dawny przysiółek Babina.
W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Wojniłów w powiecie kałuskim, w województwie stanisławowskim[2]. W 1921 roku gmina Babin Zarzeczny liczyła 494 mieszkańców (270 kobiet i 224 mężczyzn) i znajdowało się w niej 89 budynków mieszkalnych. 488 osób deklarowało narodowość ukraińską (rusińską), 4 – żydowską, 2 – polską. 488 osób deklarowało przynależność do wyznania greckokatolickiego, 4 – do mojżeszowego, 2 – do rzymskokatolickiego[3].
Według danych z 2001 roku 99,59% mieszkańców jako język ojczysty wskazało ukraiński, 0,41% – rosyjski[4].
Wybudowany w latach 1883-84 przez Marię z Szymanowskich Rozwadowską, przebudowany w 1925 r. przez Wincentego Rozwadowskiego[5].
Przypisy
- ↑ с Бабин-Зарічний, Івано-Франківська область, Калуський район. Офіційний портал Верховної Ради України. . (ukr.).
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 625
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom XIV. Województwo stanisławowskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923, s. 7.
- ↑ 19A050501_02_026. Розподіл населення за рідною мовою, Івано-Франківська область (1,2,3,4). Банк даних Державноі служби статистики України. . (ukr.).
- ↑ Aftanazy Roman, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, 1995, ISBN 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0 t. 7, ss. 9-12