Łeśkowe
Obecnie Łeśkowe stał się bardzo istotny w obszarze _var2. Jego znaczenie przekroczyło granice i przyciągnęło uwagę ekspertów w tej dziedzinie, a także ogółu społeczeństwa. Łeśkowe był przedmiotem licznych badań i badań mających na celu zrozumienie jego wpływu na _var3 i jego wpływ na _var4. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Łeśkowe, od jego pochodzenia i ewolucji, po jego implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. Dodatkowo przeanalizujemy jego znaczenie w kontekście _var5 i jego przyszłą projekcję.
 Pałac | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
234 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 4746 |
| Kod pocztowy |
19142 |
Położenie na mapie obwodu czerkaskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°59′37″N 29°52′47″E/48,993611 29,879722
| |
Łeśkowe (ukr. Леськове) – wieś na Ukrainie, w obwodzie czerkaskim, w rejonie humańskim. W 2001 roku liczyła 779 mieszkańców[1].
Wieś dawniej wchodziła w skład klucza Monasterzyska, który pod koniec XVIII wieku zaczęli rozprzedawać Lanckorońscy. W ten sposób w 1801 roku wieś kupił Aleksander Dachowski herbu Łodzia (ur. 1778) syn Kazimierza. Majątek odziedziczył Kazimierz Dachowski (1822-1894). Leśkowa stała się w ten sposób ośrodkiem dóbr obejmujących 10 tys. morgów. Przed 1917 roku słynna była także poza granicami kraju leśkowska stadnina koni pełnej krwi angielskiej. Ostatnim przed Traktatem ryskim właścicielem Leśkowej był inż. Kazimierz Dachowski (1822-1894).
Pałac
Kazimierz Dachowski wybudował we wsi około 1850 roku dwukondygnacyjny pałac - zamek na planie kwadratu w stylu elżbietańskiego neogotyku[2], który stał się najokazalszą neogotycką rezydencją na południowo-wschodnich kresach Rzeczypospolitej[3]. W pałacu znajdowała się kolekcja Chełmońskiego i Siemiradzkiego i kolekcja pasów słuckich, która zajmowała osobne pomieszczenie.
Leśkowa należała do Tadeusza Dachnowskiego, znanego sportsmena i właściciela stajni wyścigowej, ożenionego z Marią Wołodkowicz. (...) Ciotka pani Tadeuszowej ofiarowała młodej parze jako podarek ślubny swoje muzealne wprost i bezcenne zbiory mebli, obrazów, zegarów, makat i przeróżnych antyków, czyniących z tego zamku przybytek piękna i wieloletniej przeszłości. (...)[4]
W późniejszym okresie w pałacu mieściło się sanatorium, szpital. Obecne znajduje się w zarządzie Ministerstwa Obrony Ukrainy.
Przypisy
- ↑ Łeśkowe na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- ↑ Antoni Urbański: Z czarnego szlaku i tamtych rubieży: zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Warszawa: 1928, s. 124.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 178-189, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Maria Dunin-Kozicka, Burza od Wschodu. Wspomnienia z Kijowszczyzny, Volumen, Warszawa 1990, str. 103
Linki zewnętrzne
- Leśkowa, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 156.
- Leśkowa, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 221.