Pustomyty
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Pustomyty, badając jego różne aspekty i zagłębiając się w jego wpływ na różne obszary życia. Od powstania do dzisiejszej ewolucji Pustomyty był przedmiotem zainteresowania i debaty, wzbudzając ciekawość zarówno ekspertów, jak i fanów. Idąc tym tropem, dowiemy się więcej o Pustomyty i jego znaczeniu w społeczeństwie, a także jego wpływie na codzienne aspekty i rozwój różnych dyscyplin. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez historię, bieżące wydarzenia i przyszłość Pustomyty.
_%D0%B7_%D0%BF%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%BC.jpg) Pałac w Pustomytach | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Prawa miejskie |
1523 | ||||
| Powierzchnia |
9 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Kod pocztowy |
80600 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 49°42′50″N 23°54′39″E/49,713889 23,910833
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Pustomyty (ukr. Пустомити) – miasto na Ukrainie i stolica rejonu w obwodzie lwowskim.
Znajdują tu się stacja kolejowa Glinna–Nawaria oraz przystanek kolejowy Pustomyty, położone na linii Lwów – Stryj – Batiowo.
Historia
Lokowane w roku 1410, ośrodek sanatoryjno-wypoczynkowy do roku 1914. Do 17 września 1939 w województwie lwowskim w Polsce, przemysł materiałów budowlanych i drogowych.
Pod okupacją niemiecką w Polsce siedziba wiejskiej gminy Pustomyty.
W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków. Tutejszy ksiądz greckokatolicki potępił mordy na Polakach i odmówił banderowcom ich pobłogosławienia[2].
W 1999 roku do Pustomytów włączono wsie Glinna i Leśniowice.
Miejscowości rejonu
Przypisy
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.51
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 629, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 518-521, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Linki zewnętrzne
- Pustomyty z Wolicą, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 311.
- zdjęcia z Pustomytów
- W Pustomytach odżyła pamięć o Polakach
- Archiwalne widoki miasta w bibliotece Polona
