Książ Wielki
Wygląd przypnij ukryj| miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
.jpg) Książ Wielki – pałac Mirów | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Gmina | |||
| Prawa miejskie |
1370–1870, 2023 | ||
| Burmistrz |
Marek Szopa | ||
| Powierzchnia |
5,62 km² | ||
| Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość |
|||
| Strefa numeracyjna |
41 | ||
| Kod pocztowy | |||
| Tablice rejestracyjne |
KMI | ||
Położenie na mapie gminy Książ Wielki  Książ Wielki
| |||
Położenie na mapie Polski Książ Wielki
| |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego Książ Wielki
| |||
Położenie na mapie powiatu miechowskiego Książ Wielki
| |||
 50°26′32″N 20°08′25″E/50,442222 20,140278
| |||
| TERC (TERYT) |
1208044 | ||
| SIMC |
0246617 | ||
| Strona internetowa | |||
| BIP | |||
Kościół św. Wojciecha BM (widok od strony wschodu)
Książ Wielki – miasto w Polsce położone w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, siedziba gminy Książ Wielki. Leży nad Nidzicą, około 7 km na północny wschód od Miechowa, przy drodze krajowej nr 7.
Książ Wielki uzyskał lokację miejską w 1370 roku, zdegradowany 13 stycznia 1870 roku. W latach 1867–1954 i od 1973 siedziba gminy Książ Wielki, w latach 1954–1972 siedziba gromady Książ Wielki. Status miasta odzyskał 1 stycznia 2023 roku.
Historia
Synagoga z 1846 roku w Książu Wielkim
Nazwa
Oddanie brzmienia nazwy Książ sprawiało w przeszłości wiele kłopotów. I tak, w roku 1234 pisano Kyniese, w 1249 – Kenese, w 1328 – Xanze, w 1343 – de Xansse, w 1381 – Xansz, w 1389 – Xans, w 1470 – Magna Xansch, w 1523 – Maior Xyansch, a w 1658 – Xiąz.
Dzieje
Pierwotnie była to osada książęca, wzmiankowana już w 1120 roku przez kronikarza w klasztorze cystersów w Jędrzejowie. W końcu XIII wieku na północny zachód od dzisiejszego miasta zbudowano założenie obronne w formie wału na planie owalu o średnicy około 50 metrów otoczonego fosą o szerokości 20 m. Przypuszczalnie zbudował je Adam z Książa herbu Janina, sędzia krakowski i kasztelan wiślicki. W końcu XIV wieku Książ Wielki był własnością Spytka z Melsztyna. W 1385 roku wzmiankowany był burgrabia „de Xans”. W 1385 roku (inne źródła podają lata 1333–1370) Książ Wielki otrzymał prawa miejskie (lokacja królowej Jadwigi na prawie magdeburskim). Od tego czasu był także siedzibą szkółki parafialnej, wzmiankowanej w dokumentach magistratu. Jako siedziba powiatu, pod koniec XIV w. stał się także miejscem, w którym orzekał sąd ziemski (przetrwał do II poł. XVIII w.).
Marcin Kamieniecki w 1518 roku sprzedał na wyderkaf za 5000 florenów rajcom krakowskim: Janowi Bonerowi oraz Janowi Kislingowi – patronom i opiekunom nowo fundowanej mansjonarii w kościele NMP w Krakowie – czynsz w wysokości 156 grzywien oraz 12 groszy z Książa Wielkiego wraz z wsiami: Wielka Wieś, Głogowiany, Wolica, Cisia Wola, Częstoszowice i Boczkowice, oraz z połowy zamku Kamieniec z wsiami: Odrzykoń, Łęki, Przybówka, Wojkówka, Bratkówka, Jasienica Mniejsza, Jasienica Większa (w powiecie pilzneńskim) oraz Konaszówka i Moczydło (w powiecie ksiąskim). Król potwierdził tę sprzedaż w 1523 roku.
W 1521 roku Książ Wielki i 7 wsi Marcin Kamieniecki sprzedał Janowi Tęczyńskiemu za 5500 florenów.
Od XIV do XVIII wieku odbywały się tu roki sądowe ziemskie. W XV i XVI wieku odbywały się jarmarki słynne na całe ówczesne województwo krakowskie.
W latach 1558–1562 Książ Wielki był własnością Jana Bonera, pod jego opieką powstał tu ważny ośrodek kalwinów, odbyły się tu synody w latach 1558, 1560 i 1562. Potem powstał zbór ariański.
Kolejnym właścicielem Książa był Stanisław Barzi, usunął on różnowierców.
W 1582 roku miasto przeszło na własność Myszkowskich herbu Jastrzębiec, a w 1727 roku – Wielopolskich (miasto i pałac były własnością m.in. Aleksandra Wielopolskiego) należąc w latach 1601–1864 do Ordynacji Myszkowskich i będąc siedzibą jednego z 12 kluczy dóbr ziemskich. W 1595 roku miasto położone w powiecie ksiąskim województwa krakowskiego było własnością starosty chęcińskiego Piotra Myszkowskiego, które (jako bratanek) otrzymał w 1591 roku po śmierci biskupa Piotra Myszkowskiego. Do 1795 roku Książ Wielki był siedzibą powiatu, obejmował on wówczas takie miasta jak: Miechów, Wolbrom, Żarnowiec i Jędrzejów. Status miasta powiatowego utracił Książ po ostatnim rozbiorze Polski.
Po III rozbiorze w 1795 roku Książ Wielki znalazł się w zaborze austriackim. Od 1809 roku był w Księstwie Warszawskim, a od 1815 roku po kongresie wiedeńskim, został włączony do Królestwa Kongresowego. W odwecie za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym, Książ Wielki utracił prawa miejskie w 1875 roku.
Na początku XX wieku mieszkało tu 2,6 tys. osób (w tym 60% Żydów). W 1910 roku utworzono Bank Spółdzielczy, aktywną działalność prowadziło kółko rolnicze (biblioteka, odczyty). Po odzyskaniu niepodległości Książ znalazł się w granicach województwa kieleckiego (powiat miechowski).
W czasie okupacji niemieckiej do 1942 roku na terenie Książa znajdowało się getto otwarte. Do tego czasu Żydzi stanowili około połowę mieszkańców Książa (478 na 910 mieszkańców w 1860 roku według „Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”). W dniach 1–2 sierpnia 1944 roku Gestapo i niemiecka policja dokonały pacyfikacji wsi mordując 12 osób oraz paląc wieś liczącą ok. 100 zabudowań. Akcja pacyfikacyjna była odwetem za działalność partyzantów w regionie. W czasie II wojny światowej w Książu Wielkim zniszczony został cmentarz żydowski.
Po II wojnie światowej Książ Wielki zmieniał kilkukrotnie przynależność administracyjną: do roku 1950 i w latach 1975–1998 pozostawał w granicach województwa kieleckiego, 1950 – 1975 – krakowskiego, a od 1999 roku – małopolskiego (powiat miechowski). W latach 1954–1972 wieś była siedzibą gromady Książ Wielki.
Kalendarium
Książ Wielki – pałacowa kapliczka pw. św. Zofii
- 1120 – pierwsza wzmianka o Książu Wielkim, zapisana w klasztorze Cystersów w Jędrzejowie.
- 1234 – właścicielem Książa Wielkiego jest wojewoda krakowski Stefan, herbu Topór.
- 1380 – kasztelan krakowski Spytko z Melsztyna funduje kościół św. Ducha.
- 1400 – Książ Wielki stał się miastem powiatowym.
- 1441 – po poślubieniu Jadwigi Spytkówny, właścicielem miasta zostaje Andrzej Tęczyński.
- 1541 – Katarzyna z Tęczyńskich wychodzi za Jana Bonera, wojewodę krakowskiego, wnosząc mu miasto w wianie.
- 1556 – synod protestancki w Książu Wielkim z udziałem Jana Łaskiego i Mikołaja Reja.
- 1562 – wdowa Katarzyna Boner poślubia następcę zmarłego męża – wojewodę krakowskiego Stanisława Barziego i ten obejmuje w posiadanie Książ Wielki.
- 1582 – miasto odkupuje biskup krakowski Piotr Myszkowski.
- 1595 – ukończono budowę pałacu na Mirowie.
- 1601 – Piotr Myszkowski, bratanek biskupa, ustanawia ordynację na „Mirowie”, zwaną ksiąską.
- 1646 – Cud w kościele św. Wojciecha – Matka Boska na obrazie „zapłakała krwawymi łzami”.
- 1706 – na prymasa Polski wybrano proboszcza Książa Wielkiego – Stanisława Szembeka.
- 1727 – Franciszka z Myszkowskich poślubia Franciszka Wielopolskiego, który obejmuje dobra ksiąskie. I tak, po raz czwarty, miasto zostaje wniesione w wianie.
- 1748 – prymasem Polski powołano kolejnego proboszcza Książa Wielkiego – Adama Ignacego Komorowskiego.
- 1776 – proboszcz Adam Brachman zbudował nową szkołę parafialną, która jako jedyna w tym czasie, podlegała Akademii Krakowskiej.
- 1862 – margrabia Aleksander Wielopolski obejmuje stanowisko naczelnika rządu cywilnego Królestwa Polskiego.
- 1870 – Książ Wielki traci prawa miejskie.
- 1914 – 7 sierpnia wkracza I Brygada Legionów, maszerująca z Krakowa do Kielc.
- 1918 – 2 listopada rozbrojono posterunek żandarmerii austriackiej.
- 1939 – 6 września wkroczyły oddziały niemieckie.
- 1944 – poważne wystąpienia zbrojne oddziałów Armii Krajowej.
- 1945 – 14 stycznia do miasta wkroczyły oddziały Armii Czerwonej.
- 1949 – założenie Liceum Ogólnokształcącego (w pałacu na Mirowie).
- 1974 – powołanie Technikum Rolniczego.
- 1977 – utworzenie Zespołu Szkół Rolniczych.
- 2003 – założenie Klubu Sportowego „Jastrzębiec”.
- 2023 – przywrócenie statusu miasta.
Starania o odzyskanie statusu miasta (2021-2023)
27 lipca 2021 roku Rada Gminy rozpoczęła procedurę związaną z nadaniem Książowi Wielkiemu statutu miasta. Druga uchwała w tej sprawie określiła sposób przeprowadzenia konsultacji z mieszkańcami. Swój podpis popierający zamianę statusu Książa Wielkiego z wiejskiego na miejski będzie można złożyć u sołtysów podczas zbierania przez nich podatków. Zarządzeniem nr 75/2021 wójt gminy określił termin konsultacji na dni od 25 października do 30 listopada 2021 roku. Z około 5 tysięcy osób uprawnionych do udziału w konsultacjach, głos oddało 535 mieszkańców gminy. Z tej liczby 371 głosów było za, 119 przeciw, 32 głosujących się wstrzymało, a 13 ankiet było nieważnych. Rada Gminy Książ Wielki, na podstawie wyników konsultacji społecznych w 2021 roku, podjęła uchwałę w sprawie wystąpienia z wnioskiem o nadanie miejscowości Książ Wielki statusu miasta. 1 stycznia 2023 roku doszło do przywrócenia statusu miasta.
Zabytki
_V_1930_V.jpg)
Kościół Świętego Ducha w 1930
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
- Kościół parafialny pw. św. Wojciecha wraz z dzwonnicą, cmentarzem i ogrodzeniem z bramką;
- kościół pw. Świętego Ducha z cmentarzem i ogrodzeniem oraz budynek poklasztorny, (budynek dawnego klasztoru augustiańskiego, skreślony decyzją z 09.10.2014 r.);
- zespół pałacowy: pałac, dwa pawilony, założenie ogrodowe z murami i parkiem wraz z okolicznym krajobrazem.
Sport
W 2003 powstał klub sportowy – SKS Jastrzębiec Książ Wielki (SKS – Strażacki Klub Sportowy). Obecnie (sezon 2023/2024) pierwsza drużyna uczestniczy w rozgrywkach klasy B, gr. Kraków I.
Religia
Katolicyzm
Restoracjonizm
- Zbór Świadków Jehowy
Części miejscowości
| SIMC | Nazwa |
|---|---|
| 1050394 | Kozłówka |
| 1050402 | Mirów-Zamek |
| 1050419 | Opacz |
| 1050431 | Podbrzezie |
| 1050483 | Pokusa |
| 1050490 | Wielki Dwór |
| 1050508 | Wysiołek |
Osoby związane z Książem Wielkim
- Aleksandra Dobrowolska (1906 – 1989) – polska działaczka społeczna, kustosz, organizatorka muzeów.
- Eugeniusz Madejski (1908 – 1986) – doktor historii, założyciel i dyrektor Liceum Ogólnokształcącego w Książu Wielkim. Zasłużony badacz historii tej ziemi.
- Władysław Madejski (1899 – 1965) – pułkownik lotnictwa, obserwator. Ochotnik Legionów Polskich, szef wydziału wyszkolenia Departamentu Lotnictwa II RP, komendant Wojskowej Szkoły Pilotów w Dęblinie.
- Jan Madejski (1925 – 2000) – syn Władysława Madejskiego, inżynier i naukowiec, specjalista w zakresie termodynamiki, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.
- Julian Malinowski (1908 – 1971) – dowódca oddziałów Armii Krajowej. Organizator i uczestnik wielu akcji zbrojnych, odznaczony m.in. Virtuti Militari. Jest patronem Szkoły Podstawowej w Książu Wielkim.
- Stefan Żechowski (1912 – 1984) – malarz i rysownik. Zasłynął zwłaszcza stworzonym w 1937 roku, cyklem ilustracji do powieści „Motory” Emila Zegadłowicza. Imię tego artysty nosi Gimnazjum w Książu Wielkim, natomiast w Miechowie odtworzono jego pracownię urządzając w niej ekspozycję prac.
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych , Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 630 .
- ↑ Postanowienie z 7 (19) listopada 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 425).
- ↑ Uchwała Nr XVIII/92/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 6 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie krakowskim oraz ustalenia siedzib gminnych rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 8 grudnia 1972 Nr 18, poz. 268).
- ↑ Uchwała Nr 24/IV/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 6 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu miechowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 17 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 29 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 50).
- ↑ a b Dz.U. z 2022 r. poz. 1597.
- ↑ a b c Stanisław Kołodziejski, Średniowieczne rezydencje obronne możnowładztwa na terenie województwa krakowskiego, Kraków 1994, s. 153–154, ISBN 83-85531-04-1.
- ↑ M. Pawlikowski, Sądownictwo ziemskie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012.
- ↑ Katarzyna Niemczyk Kamienieccy herbu Pilawa: z dziejów kariery i awansu szlachty polskiej do 1535/1536 roku. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2016, s. 261.
- ↑ Książ Wielki. Wirtualny Szelt.
- ↑ Książ Wielki – Zamki Polskie. . (pol.).
- ↑ Zwierzyniecki 2017 ↓, s. 85.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 109.
- ↑ Zbigniew Stankiewicz,Dzieje wielkości i upadku Aleksandra Wielopolskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, s. 11.
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981.
- ↑ Kalendarium. ksiazwielki.eu. . (pol.).
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 44–45.
- ↑ RADNI: Odzyskać prawa miejskie – Gmina Książ Wielki – Oficjalny Serwis Urzędu Gminy , ksiazwielki.eu .
- ↑ Konsultacje w gm. Książ Wielki.
- ↑ Wyniki Książ Wielki.
- ↑ Wniosek Książ Wlk.
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy , wuoz.malopolska.pl .
- ↑ Skarb – Jastrzębiec Książ Wielki , www.90minut.pl .
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych: Urzędowy wykaz nazw miejscowości (2012,2015). Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (xls) opublikowany, Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. . . (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. .
- ↑ Ciekawostki. ksiazwielki.eu. . (pol.).
Bibliografia
- Robert Zwierzyniecki: Ordynacja Myszkowskich, czyli kto miał Chroberz, Książ i Szaniec. Kraków: Ridero, 2017, s. tak. ISBN 978-83-8104-906-1.
Linki zewnętrzne
- Książ Wielki. ksiazwielki.republika.pl. .
- Książ Wielki w dokumencie archiwalnym. ksiazwielki.polska.pl. .
- Książ 2.) K – ''Wielki'', Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 825 .
- Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona
- Siedziba gminy: Książ Wielki
| Wsie | |
|---|---|
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
| Miasta | |
|---|---|
| Gminy miejsko-wiejskie | |
| Gminy wiejskie |
- Siedziba powiatu – Miechów
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
|
Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).
Kontrola autorytatywna (miasteczko):