Województwo kieleckie (1975–1998)
Wygląd
przypnij
ukryj
Województwo kieleckie
|
1975–1998
|
|
Państwo
|
Polska
|
Data powstania
|
1 czerwca 1975
|
Data likwidacji
|
31 grudnia 1998
|
Siedziba wojewody i sejmiku
|
Kielce
|
Powierzchnia
|
9211 km²
|
Populacja (1998) • liczba ludności
|
1 131 700
|
• gęstość
|
122,9 os./km²
|
Tablice rejestracyjne
|
KI, KE, KJ
|
Położenie na mapie Polski
|
Mapa województwa w ostatnim dniu jego istnienia z podziałem na gminy.
Województwo kieleckie – województwo powołane do życia w myśl reformy administracyjnej wprowadzonej 1 czerwca 1975. W czasie reformy administracyjnej w 1999 zostało zlikwidowane. Po reformie większa część jego obszaru znalazła się w województwie świętokrzyskim ze stolicą w Kielcach, a reszta w województwie małopolskim.
28 maja 1975 weszła w życie ustawa o dwustopniowym podziale administracyjnym państwa. Polska została podzielona na 49 województw. W 1993 województwo kieleckie miało 1 135 500 mieszkańców. Składało się wówczas z 80 gmin, a na jego terenie znajdowało się 19 miast.
Od wschodu graniczyło z województwem tarnobrzeskim, od południa z tarnowskim i krakowskim, od zachodu z katowickim, częstochowskim i piotrkowskim, a od północy z województwem radomskim.
Z obszarem 9,2 tys. km² województwo kieleckie zajmowało szóste miejsce w kraju pod względem powierzchni.
Urzędy Rejonowe
- Urząd Rejonowy w Busku-Zdroju dla gmin: Bejsce, Busko-Zdrój, Chmielnik, Czarnocin, Gnojno, Kazimierza Wielka, Kije, Koszyce, Michałów, Nowy Korczyn, Oleśnica, Opatowiec, Pacanów, Pińczów, Solec-Zdrój, Stopnica, Szydłów, Tuczępy, Wiślica i Złota
- Urząd Rejonowy w Jędrzejowie dla gmin: Imielno, Jędrzejów, Krasocin, Małogoszcz, Nagłowice, Oksa, Sędziszów, Słupia, Sobków, Włoszczowa i Wodzisław
- Urząd Rejonowy w Kielcach dla gmin: Bieliny, Bodzentyn, Chęciny, Daleszyce, Górno, Łagów, Łączna, Łopuszno, Masłów, Miedziana Góra, Morawica, Nowa Słupia, Piekoszów, Pierzchnica, Raków, Sitkówka-Nowiny, Słupia (Konecka), Strawczyn, Suchedniów i Zagnańsk oraz miasta Kielce
- Urząd Rejonowy w Końskich dla gmin: Bliżyn, Końskie, Mniów, Radoszyce, Ruda Maleniecka, Smyków i Stąporków
- Urząd Rejonowy w Miechowie dla gmin: Charsznica, Działoszyce, Kozłów, Książ Wielki, Miechów, Pałecznica, Racławice, Skalbmierz i Słaboszów
- Urząd Rejonowy w Starachowicach dla gmin: Bałtów, Bodzechów, Brody, Kunów, Mirzec, Pawłów, Skarżysko Kościelne, Waśniów i Wąchock oraz miast: Ostrowiec Świętokrzyski, Skarżysko-Kamienna i Starachowice
Miasta
Ludność (stan na 31.12.1998 r.)
Ludność w latach
Rok
|
Liczba mieszkańców
|
1975 (31 grudnia)
|
1037,1 tys.
|
1976 (31 grudnia)
|
1043,7 tys.
|
1977 (31 grudnia)
|
1050,2 tys.
|
1978 (spis powszechny)
|
1 058 663
|
1978 (31 grudnia)
|
1058,2 tys.
|
1979 (31 grudnia)
|
1062,8 tys.
|
1980 (31 grudnia)
|
1068,7 tys.
|
1985 (31 grudnia)
|
1107,9 tys.
|
1986
|
1112,6 tys.
|
1987
|
1115,6 tys.
|
1988
|
1112,5 tys.
|
1989 (31 grudnia)
|
1126 tys.
|
1990 (30 czerwca)
|
1126,4 tys.
|
1990 (31 grudnia)
|
1126,7 tys.
|
1991 (31 grudnia)
|
1127,3 tys.
|
1992 (31 grudnia)
|
1135,6 tys.
|
1993 (30 czerwca)
|
1135,5 tys.
|
1994 (31 grudnia)
|
1137,2 tys.
|
1995 (30 czerwca)
|
1136 tys.
|
1995 (31 grudnia)
|
1136,6 tys.
|
1997 (31 grudnia)
|
1132,8 tys.
|
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych. (Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91)
- ↑ a b Kielce jako stolica regionu na stronie Informatora Miejskiego Kielc.
- ↑ Ryszard Garus, Znakowane szlaki turystyczne woj. kieleckiego, Kielce 1990, s. 7.
- ↑ Rocznik statystyczny 1976, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1976, s. L .
- ↑ Rocznik statystyczny 1977, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1977, s. XLVI .
- ↑ Rocznik statystyczny 1978, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1978, s. XLVIII .
- ↑ Rocznik Statystyczny Województw 1980, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1980, s. 24 (s. 84 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik statystyczny 1979, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1979, s. L .
- ↑ Rocznik statystyczny 1980, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1980, s. LVIII .
- ↑ Rocznik statystyczny województw 1981, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1982, s. 3 (s. 52 dokumentu PDF) .
- ↑ Encyklopedia powszechna PWN, t. 5 (suplement), Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 318 .
- ↑ Świat w przekroju 1988, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1989, s. 270 .
- ↑ Encyklopedia popularna PWN, wyd. dwudzieste trzecie zmienione i uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, ISBN 83-01-10416-3 .brak strony (książka)
- ↑ Świat w przekroju 1991, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 271, ISSN 0137-6799 .
- ↑ Encyklopedia popularna PWN, wyd. dwudzieste pierwsze zmienione i uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1991, s. 657 .
- ↑ a b Rocznik statystyczny województw 1991, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1991, s. 15 (s. 76 dokumentu PDF) .
- ↑ Encyklopedia popularna PWN, wyd. dwudzieste trzecie zmienione i uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 657 .
- ↑ Mały rocznik statystyczny 1994, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1994, s. 434 .
- ↑ Mały rocznik statystyczny 1994, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1994, s. 435 .
- ↑ Mały rocznik statystyczny 1996, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1996, s. 447, ISSN 0079-2608 .
- ↑ Mały rocznik statystyczny 1996, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1996, s. 448, ISSN 0079-2608 .
- ↑ Rocznik statystyczny województw 1996, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1996, s. 25 (s. 94 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik statystyczny województw 1998, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1998, s. XL-XLI (s. 41-42 dokumentu PDF) .
Bibliografia
- Jarosław Swajdo, Między Wisłą a Pilicą. Dzieje podziałów administracyjnych w regionie kielecko-radomskim do 1975 roku, Kielce 2005.
- Jerzy Z. Pająk, Dzieje podziałów administracyjnych a granice regionu świętokrzyskiego, Region świętokrzyski. Mit czy rzeczywistość?, Kielce 2001.
- Teresa Koba-Ryszewska, Przeszłość administracyjna ziem województwa kieleckiego, Z dziejów ziemi kieleckiej (1918–1944), Warszawa 1970.
Podział administracyjny Polski (1975–1998)