Leonardo DiCaprio

Wygląd przypnij ukryj Leonardo DiCaprio
Ilustracja
Leonardo DiCaprio (2016)
Imię i nazwisko

Leonardo Wilhelm DiCaprio

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1974
Los Angeles

Zawód

aktor, producent filmowy, scenarzysta

Lata aktywności

od 1989

Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Strona internetowa

Leonardo Wilhelm DiCaprio (ur. 11 listopada 1974 w Los Angeles) – amerykański aktor, producent filmowy i scenarzysta; działacz społeczny i ekologiczny.

Laureat Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę w filmie Zjawa (2015).

Rodzina i edukacja

Urodził się 11 listopada 1974 jako jedyne dziecko autora komiksów i pracownika fizycznego o włosko-niemieckim pochodzeniu George’a DiCaprio oraz asystentki w kancelarii prawnej o niemiecko-rosyjskim pochodzeniu Irmelin Indenbirken. Jego babka od strony matki – Helene – urodziła się w Rosji jako Jelena Smirnowa i osiedliła się z mężem Wilhelmem w Düsseldorfie, gdzie młody Leonardo często spędzał wakacje. Otrzymał imię na cześć malarza i odkrywcy Leonarda da Vinci. Rodzice aktora rozstali się jeszcze przed jego narodzinami, jednak mimo rozpadu małżeństwa wciąż mieszkali po sąsiedzku, by nie pozbawiać dziecka regularnego kontaktu z obojgiem rodziców. Zamieszkał z matką (wówczas pracującą jako opiekunka do dzieci) w Echo Parku, biednej podmiejskiej dzielnicy Los Angeles. Z poprzedniego związku ojca z Peggy Farrar ma starszego o trzy lata brata przyrodniego Adama Farrara, który zainteresował go aktorstwem.

Uczęszczał do szkoły podstawowej Corinne A. Seeds, a dwa lata później został przepisany do szkoły Center for Enriched Studies. Był pewnym siebie i aroganckim dzieckiem, przez co padał ofiarą zbirów i był szykanowany w szkole. Na początku lat 90. przeprowadził się z matką do dzielnicy Los Feliz w Los Angeles i podjął naukę w liceum Johna Marshalla, jednak w trzeciej klasie zrezygnował z dalszej edukacji z powodu nadmiaru pracy przy produkcjach filmowych; ostatecznie uzyskał dyplom ukończenia szkoły średniej, zdając egzamin General Educational Development. W okresie licealnym udzielał się w szkolnym kółku teatralnym.

Kariera zawodowa

Początki

Gdy miał cztery lata, wziął udział w nagraniach programu Romper Room, jednak został wyrzucony z planu z powodu nadpobudliwego i zbyt hałaśliwego zachowania. Od najmłodszych lat przejawiał talent aktorski, szczególnie do parodiowania innych osób (m.in. Charlesa Mansona i Michaela Jacksona), czym zdobył uznanie rówieśników. W wieku 11 lat zaczął szukać agenta, jednak przez kolejne trzy lata bez powodzenia. Brał udział w wielu castingach, ale bez sukcesu.

Po znalezieniu agenta zaczął występować w reklamach (m.in. producenta zabawkowych samochodzików Matchbox, płatków śniadaniowych i gumy do żucia), a także grać w filmach edukacyjnych (m.in. w How to Deal with a Parent Who Takes Drugs) oraz epizodyczne role w filmach i serialach (m.in. jako kolega głównego bohatera w filmie The New Lassie oraz młody chłopak w serialu The Outsiders). Wykazywał też umiejętności taneczne, a z uwagi na opanowanie techniki poppingu zyskał pseudonim Noodle (pol. Makaron).

W wieku 15 lat wystąpił w kilku serialach telewizyjnych: zagrał nastoletniego alkoholika Masona Capwella w pięciu odcinkach Santa Barbary, Garry’ego Buckmana w Spokojnie, tatuśku i bezdomnego Luke’a Browera w Dzieciaki, kłopoty i my. Dzięki działaniom matki coraz częściej pojawiał się w młodzieżowych czasopismach, którym udzielał wywiadów. Wystąpił w filmie science fiction Critters 3 (1991), w którym zagrał Josha, pasierba nikczemnego właściciela domu z mieszkaniami do wynajęcia, oraz zagrał epizod w thrillerze Trujący bluszcz (1992).

Lata 90.

Dzięki roli Toby’ego Wolffa w dramacie Chłopięcy świat (1993) u boku Roberta De Niro zdobył uznanie krytyków, a za występ w obrazie otrzymał swoją pierwszą branżową nagrodę – New Generation Award od Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Los Angeles. Przychylne recenzje otrzymał również za rolę Arniego w dramacie Co gryzie Gilberta Grape’a (1993), a żeby oddać charakter swojej postaci – upośledzonego brata tytułowego bohatera (w tej roli Johnny Depp), w trakcie prac nad filmem odwiedzał domy opieki i zakłady dla dzieci niepełnosprawnych umysłowo. Za rolę w filmie otrzymał nagrodę National Board of Review i kolejną w karierze statuetkę New Generation Award, poza tym był nominowany do Złotego Globu i Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. Po sukcesie filmu zaczął być nazywany przez prasę „nowym Marlonem Brando”, stał się również idolem nastolatek. Nie chcąc angażować się w komercyjne produkcje, odrzucił propozycję zagrania Robina w superprodukcji Batman Forever (1995) i rolę w filmie Hokus pokus (1993), a przez rok po zakończeniu pracy nad dramatem Co gryzie Gilberta Grape’a pozostawał bez pracy i w tym czasie wystąpił tylko w jednym filmie – wcielił się w piosenkarza rockowego, który dostaje powołanie do wojska, w Foot Shooting Party (1994).

Mimo kilkukrotnego odrzucenia oferty, po długich namowach wystąpił w roli Fee Heroda „The Kida” w szeroko krytykowanym westernie Szybcy i martwi (1995) z Sharon Stone. W tym samym roku zagrał też główne role w filmach biograficznych: Jima Carrolla, koszykarza uzależnionego od narkotyków w Przetrwać w Nowym Jorku (ekranizacji powieści o tym samym tytule) w reżyserii Scotta Kalverta i francuskiego poetę-geja Arthura Rimbauda w negatywnie przyjętym przez krytyków dramacie obyczajowym Całkowite zaćmienie w reż. Agnieszki Holland; za występ w drugim filmie był szeroko krytykowany w prasie. Następnie zagrał Hanka, sprawiającego problemy wychowawcze nastolatka w dramacie psychologicznym Pokój Marvina (1996) u boku Meryl Streep oraz bezczelnego Dereka w krótkometrażowym filmie artystycznym Don’s Plum, który miał premierę dopiero w 2001. Mimo negatywnych recenzji krytyków, w 1997 na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie otrzymał statuetkę Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego aktora za rolę w filmie Romeo i Julia (1996), uwspółcześnionej ekranizacji powieści Williama Szekspira, która osiągnęła spory sukces komercyjny i cieszyła się dużą popularnością głównie wśród nastoletnich widzów.

Odrzucił główną rolę w filmie Paula Thomasa Andersona Boogie Nights, by zagrać beztroskiego młodego artystę Jacka Dawsona, głównego bohatera filmu Jamesa Camerona Titanic (1997). W produkcji wystąpił u boku Kate Winslet, z którą się zaprzyjaźnił. Za rolę w filmie zainkasował 2,5 mln dol. Po premierze Titanica umocnił swoją pozycję w branży filmowej i stał się jedną z największych gwiazd Hollywood. Za rolę w filmie zdobył m.in. nagrodę Blockbuster Entertainment dla ulubionego aktora i nagrodę filmową MTV dla najlepszego aktora oraz był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym. Mimo że Titanic zdobył 11 Oscarów (i 14 nominacji), pominięcie DiCaprio wśród nominowanych do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego wywołało poruszenie w prasie i powszechne oburzenie wśród widzów, od których napłynęło kilkaset protestów do Amerykańskiej Akademii Filmowej. Sam aktor nie pojawił się na gali wręczenia nagród, co publicznie skrytykował reżyser filmu James Cameron.

W 1998 pojawił się w podwójnej roli – króla Ludwika XIV i jego brata-bliźniaka Filipa – w dramacie historycznym Randalla Wallace’a Człowiek w żelaznej masce, a za swój występ otrzymał antynagrodę Złotą Malinę za najgorszy duet na ekranie. W tym samym roku wystąpił epizodycznie jako zarozumiały gwiazdor Hollywood w negatywnie przyjętym filmie Woody’ego Allena Celebrity. Został także okrzyknięty chłopakiem roku w plebiscycie brytyjskiego magazynu dla młodzieży „Bliss”, zdobywając 70% głosów spośród 20 tys. czytelniczek, poza tym amerykański magazyn „Premiere” umieścił go na 25. miejscu listy 100 najbardziej wpływowych osób w Hollywood, a magazyn „Forbes” – na 34. miejscu listy najbogatszych Amerykanów z branży rozrywkowej. Po zakończeniu zdjęć do Człowieka w żelaznej masce ogłosił roczną przerwę w karierze, w tym czasie m.in. odrzucił propozycję zagrania Patricka Batemana w American Psycho (2000), Anakina Skywalkera w Gwiezdnych wojnach: Ataku klonów (2002) i tytułowej roli w Spider-Manie (2002).

Lata 2000–2009

Galeria postaciDiCaprio na konferencji prasowej filmu Niebiańska plaża (2000)DiCaprio i Martin Scorsese na premierze filmu Gangi Nowego Jorku (2002)DiCaprio na londyńskiej premierze filmu W sieci kłamstw (2008)

Na wielki ekran powrócił główną rolą Richarda w filmie Danny’ego Boyle’a Niebiańska plaża (2000), a za swój występ w filmie miał otrzymać gażę w wysokości 20 mln dol. Za występ w filmie był nominowany do Złotej Maliny dla najgorszego aktora. W 2002 zagrał dwie główne role filmowe: Amsterdama Vallona w dramacie gangsterskim reżysera Martina Scorsese Gangi Nowego Jorku u boku Daniela Day-Lewisa i oszusta Franka Abagnale’a w komedii kryminalnej Złap mnie, jeśli potrafisz z Tomem Hanksem. Za występ w tym drugim był nominowany do Złotego Globu.

Zagrał również w następnym filmie Martina Scorsese, ciepło przyjętym przez krytykę i widzów dramacie biograficznym Aviator (2004), w którym wcielił się w postać miliardera i pilota Howarda Hughesa. Za tę rolę otrzymał wiele pochlebnych recenzji oraz otrzymał Złoty Glob dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym i był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. Również w 2004 otworzył firmę producencką Appian Way Productions, która zadebiutowała filmem Nielsa Muellera Zabić prezydenta.

Jesienią 2006 zagrał agenta Billy’ego Costigana w swojej trzeciej produkcji w reżyserii Martina Scorsese Infiltracja, a na potrzeby pracy przy filmie zrezygnował z roli w dreszczowcu Dobry agent. Za następną rolę, Danny’ego Archera w dramacie wojennym Krwawy diament (2006), otrzymał kolejną w karierze nominację do Oscara. Za występy w obu filmach był też nominowany do Złotych Globów dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym jednocześnie, jednak mimo podwójnej szansy na wygraną nie zdobył nagrody.

W 2007 wyprodukował film Kevina Connolly’ego Ogrodnik z Edenu i film dokumentalny o ochronie środowiska Jedenasta godzina, którego był współscenarzystą, współproducentem i narratorem. W 2008 zagrał agenta CIA Rogera Ferrisa w dreszczowcu Ridleya Scotta W sieci kłamstw i Franka Wheelera w melodramacie Droga do szczęścia, w którym ponownie, po 12 latach przerwy, zagrał wraz z Kate Winslet. Za rolę w drugim filmie był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym. W 2009 na uroczystej gali w Berlinie otrzymał Cinema for Peace Award, którą wręczył mu Michaił Gorbaczow.

Lata 2010–2019

Galeria postaciDiCaprio na premierze filmu Wyspa tajemnic podczas 60. MFF w Berlinie (2010)DiCaprio na paryskiej premierze filmu Wilk z Wall Street (2013)DiCaprio na 72. MFF w Cannes (2019)

W 2010 premierę miały kolejne dwa kasowe filmy z DiCaprio w roli głównej: Wyspa tajemnic w reż. Martina Scorsese, w której zagrał federalnego szeryfa Edwarda „Teddy’ego” Danielsa, oraz Incepcja w reż. Christophera Nolana, w której zagrał Cobba. Po zagraniu w Incepcji miał półtoraroczną przerwę w pracy, ponieważ nie był zainteresowany żadnym z otrzymywanych scenariuszy.

W 2011 zebrał ciepłe recenzje za występ w roli J. Edgara Hoovera, pierwszego dyrektora FBI w filmie biograficznym J. Edgar, a żeby pomóc twórcom sfinansować projekt, zgodził się na honorarium w wysokości zaledwie 2 mln dol. Za rolę w filmie był nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym, jednak pominięto go przy nominacjach do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, co wywołało wiele kontrowersji w mediach. Również w 2011 zajął pierwsze miejsce na liście najlepiej zarabiających aktorów w Hollywood. W 2012 uczestniczył z Kate Winslet w światowej premierze nowej wersji filmu Titanic, tym razem prezentowanego w formacie 3D.

W 2013 wystąpił w roli Jaya Gatsby’ego w melodramacie Wielki Gatsby, będącym kolejną ekranizacją powieści Francisa Scotta Fitzgerald o tym samym tytule. Zagrał także w swoim piątym filmie w reż. Martina Scorsese – Wilk z Wall Street (2013). W 2016 podczas 88. gali wręczenia nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej otrzymał Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę w filmie Zjawa.

W 2018 wyprodukował film Walka: życie i zaginiona twórczość Stanisława Szukalskiego, co było związane z faktem, iż jego rodzice przyjaźnili się z polskim rzeźbiarzem Stanisławem Szukalskim, gdy ten mieszkał w Los Angeles. W 2019 zagrał z Bradem Pittem w filmie Quentina Tarantino Pewnego razu... w Hollywood.

Życie prywatne

DiCaprio na konferencji w Departamencie Stanu USA w Waszyngtonie (2016)

Jest agnostykiem. W młodości spotykał się z Jennifer Faus. Od końca 1995 do 1997 był związany z modelką Kristen Zang. Od tamtej pory uznawany jest w prasie za jednego z czołowych „uwodzicieli Hollywood”, a kolorowe gazety przez kolejne lata łączyły go z wieloma celebrytkami. Pozostawał w nieformalnych związkach m.in. z modelkami: Gisele Bündchen (2000–2005), Bar Refa’eli (2005–2011), Erin Heatherton (2011–2012) i Toni Garrn oraz z aktorką Blake Lively (2011) i piosenkarką Rihanną. W latach 2018–2022 spotykał się z aktorką Camilą Morrone.

Znany jest z działania na rzecz ochrony środowiska. W 1998 został współzałożycielem fundacji ekologicznej Earth Alliance. W 2005 nawiązał współpracę z siecią hoteli Four Seasons, by na zakupionej przez siebie wyspie Blackadore Caye w Belize wybudować luksusowy kurort zgodnie z zasadami ochrony środowiska. Jako aktywista występował na forum ONZ w sprawie zmian klimatycznych, w 2011 udał się do Rosji na szczyt dotyczący ratowania tygrysów (na ten cel przeznaczył 1 mln dol.), a na prywatnej audiencji rozmawiał z papieżem Franciszkiem w Watykanie (2016).

DiCaprio i John Kerry (2016)

Jest także zaangażowany społecznie. W 1998 przekazał 35 tys. dol. na odbudowę zniszczonego przez trzęsienie ziemi Ośrodka Komputerowego im. Leonarda DiCaprio w filii Biblioteki Publicznej Los Angeles w rodzinnym Los Feliz. Po tsunami z grudnia 2004 wsparł finansowo mieszkańców kurortu Koh Phi Phi Leh w Tajlandii, przekazując anonimowo część pieniędzy na UNICEF. W 2006 podczas pracy nad filmem Krwawy diament wsparł finansowo mieszkańców Sierra Leone, zwłaszcza sieroty i ludzi chorych oraz inne ofiary tamtejszej wojny domowej. W 2010 przekazał 1 mln dol. na odbudowę Haiti po trzęsieniu ziemi.

Wyraził publiczne poparcie dla Johna Kerry’ego przed wyborach prezydenckimi w 2004 oraz wziął udział w internetowej kampanii Rock the Vote mającej na celu zmobilizowanie obywateli do udziału w wyborach.

W 2005 podczas przyjęcia u Ricka Salomona w Hollywood został zaatakowany przez wówczas 35-letnią Arethę Wilson, która rozbiła mu szklaną butelkę na głowie. W wyniku urazu był operowany i miał założone 12 szwów na twarzy i głowie.

Filmografia

Nagrody i nominacje

Antynagrody i nominacje

Odznaczenia i upamiętnienie

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Kiedyś kinowy amant, dziś ratuje świat. Leonardo DiCaprio kończy 45 lat , kultura.onet.pl  .
  2. ↑ 10 rzeczy, których mogłeś nie wiedzieć o Leonardo DiCaprio , ciekawe.interia.pl   (pol.).
  3. ↑ a b Papież Franciszek przyjął na prywatnej audiencji aktora Leonardo DiCaprio , fakty.interia.pl  .
  4. ↑ a b Oscary 2016: Triumf „Spotlight”, Oscar dla DiCaprio , film.interia.pl  .
  5. ↑ Wight 2012 ↓, s. 12–15.
  6. ↑ Wight 2012 ↓, s. 12, 21–22.
  7. ↑ Hollywood stars you didn’t know were Ukrainian – Slavorum , www.slavorum.org, 21 stycznia 2021   (ang.).
  8. ↑ Wight 2012 ↓, s. 15.
  9. ↑ Podąża krawędzią urwiska. Chłopiec z „alei strzykawek” , TVN24.pl  .
  10. ↑ Wight 2012 ↓, s. 15–16, 19.
  11. ↑ Wight 2012 ↓, s. 16–19.
  12. ↑ Wight 2012 ↓, s. 16, 21–22.
  13. ↑ Wight 2012 ↓, s. 20.
  14. ↑ Wight 2012 ↓, s. 20–21, 24–25.
  15. ↑ Wight 2012 ↓, s. 38–39.
  16. ↑ Wight 2012 ↓, s. 39.
  17. ↑ Wight 2012 ↓, s. 17–18, 23.
  18. ↑ Wight 2012 ↓, s. 23–24.
  19. ↑ Wight 2012 ↓, s. 23.
  20. ↑ Wight 2012 ↓, s. 28.
  21. ↑ Wight 2012 ↓, s. 27–30.
  22. ↑ Wight 2012 ↓, s. 24.
  23. ↑ Wight 2012 ↓, s. 30–32.
  24. ↑ Wight 2012 ↓, s. 33.
  25. ↑ Wight 2012 ↓, s. 34.
  26. ↑ Wight 2012 ↓, s. 35–38. 44–45.
  27. ↑ Wight 2012 ↓, s. 47, 49–51.
  28. ↑ Wight 2012 ↓, s. 52.
  29. ↑ Wight 2012 ↓, s. 53, 148.
  30. ↑ Wight 2012 ↓, s. 53, 57.
  31. ↑ Wight 2012 ↓, s. 56–58, 64–65.
  32. ↑ Wight 2012 ↓, s. 70–77, 80–89.
  33. ↑ Wight 2012 ↓, s. 91–93, 161.
  34. ↑ Wight 2012 ↓, s. 95–103, 108–111.
  35. ↑ Wight 2012 ↓, s. 10, 114.
  36. ↑ Wight 2012 ↓, s. 129.
  37. ↑ Wight 2012 ↓, s. 119.
  38. ↑ Wight 2013 ↓, s. 8–11, 136, 145.
  39. ↑ Wight 2012 ↓, s. 141.
  40. ↑ Wight 2012 ↓, s. 142, 144.
  41. ↑ Wight 2012 ↓, s. 143.
  42. ↑ Wight 2012 ↓, s. 146–147, 162.
  43. ↑ Wight 2012 ↓, s. 163.
  44. ↑ Wight 2012 ↓, s. 149–151.
  45. ↑ Wight 2012 ↓, s. 152, 163–164.
  46. ↑ Wight 2012 ↓, s. 167–168.
  47. ↑ Wight 2012 ↓, s. 182–192.
  48. ↑ Wight 2012 ↓, s. 198.
  49. ↑ Wight 2012 ↓, s. 199, 209–210.
  50. ↑ Wight 2012 ↓, s. 212.
  51. ↑ Wight 2012 ↓, s. 210–211.
  52. ↑ Wight 2012 ↓, s. 213–214.
  53. ↑ Wight 2012 ↓, s. 224–225, 230.
  54. ↑ Wight 2012 ↓, s. 230.
  55. ↑ Wight 2012 ↓, s. 236.
  56. ↑ Wight 2012 ↓, s. 249.
  57. ↑ Wight 2012 ↓, s. 240, 249.
  58. ↑ Wight 2012 ↓, s. 261.
  59. ↑ Wight 2012 ↓, s. 267.
  60. ↑ Wight 2012 ↓, s. 253, 277–279, 283, 301.
  61. ↑ Wight 2012 ↓, s. 293.
  62. ↑ Wight 2012 ↓, s. 293–303.
  63. ↑ Wight 2012 ↓, s. 308, 310.
  64. ↑ Wight 2012 ↓, s. 301–302.
  65. ↑ Wight 2012 ↓, s. 311.
  66. ↑ Wight 2012 ↓, s. 304–305.
  67. ↑ Bartosz Staszczyczyn: „Walka: życie i zaginiona twórczość Stanisława Szukalskiego”, reż. Irek Dobrowolski. culture.pl. .
  68. ↑ Anna Malinowska: Orzeł wujka DiCaprio może wrócić do Katowic. katowice.wyborcza.pl, 2011-04-03. .
  69. ↑ BrianB. Hiatt BrianB., Leonardo DiCaprio Faces His Demons , Rolling Stone, 5 sierpnia 2010   (ang.).
  70. ↑ Wight 2012 ↓, s. 138.
  71. ↑ Wight 2012 ↓, s. 106–107, 138–139.
  72. ↑ Wight 2012 ↓, s. 9–10, 155, 160.
  73. ↑ Wight 2012 ↓, s. 8–9, 193–195, 206, 215, 221, 231, 234—236, 271, 285, 288–291, 307.
  74. ↑ Camila Morrone opowiedziała o związku z Leonardo DiCaprio. „Odzyskuję tożsamość” , Wprost, 4 grudnia 2019   (pol.).
  75. ↑ Leonardo DiCaprio and Camila Morrone Break Up After More Than 4 Years Together: Sources , Peoplemag   (ang.).
  76. ↑ Wight 2012 ↓, s. 175, 202, 240.
  77. ↑ Wight 2012 ↓, s. 268.
  78. ↑ Wight 2012 ↓, s. 284–285.
  79. ↑ Wight 2012 ↓, s. 151.
  80. ↑ Wight 2012 ↓, s. 174–175.
  81. ↑ Wight 2012 ↓, s. 226.
  82. ↑ Wight 2012 ↓, s. 272.
  83. ↑ Wight 2012 ↓, s. 202, 209–210.
  84. ↑ Wight 2012 ↓, s. 217, 283.
  85. ↑ Wight 2012 ↓, s. 217–218, 283.
  86. ↑ BAFTA 2016. Najwięcej wyróżnień dla filmu ‘Zjawa’. I pierwsza nagroda BAFTA dla DiCaprio w jego karierze , gazetapl   (pol.).
  87. ↑ MonikaM. Golonka MonikaM., Oscary 2020: Faworyci i nominacje – pełna lista nominowanych Czy „Boże Ciało” dostanie Oscara? Kiedy wyniki? , Polska Times, 10 lutego 2020   (pol.).
  88. ↑ Złote Globy 2020 rozdane! , Vogue Polska, 6 stycznia 2020   (pol.).
  89. ↑ Złote Globy 2022: Znamy laureatów , Vogue Polska, 10 stycznia 2022   (pol.).
  90. ↑ MARTIN SCORCESE ET LEONARDO DICAPRIO RÉCOMPENSÉS EN DUO. LE RÉALISATEUR DEVIENT CHEVALIER DE LA LÉGI.... puretrend.com. . (fr.).
  91. ↑ Sana Noor Haq: Scientists name new tropical tree species after Leonardo DiCaprio. CNN, 2022-01-09. .
  92. ↑ Chen Ly: Newly identified tree species named in honour of Leonardo DiCaprio. newscientist.com, 2022-01-06. .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszego aktora pierwszoplanowego
1920–1939
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
Złoty Glob dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Złoty Glob dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu
1950–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Nagroda BAFTA dla najlepszego aktora pierwszoplanowego
1950–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora
1950–1979
1980–1999
2000–2020
Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ aktora w roli pierwszoplanowej
1994-1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Nagroda Stowarzyszenia Bostońskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Chicagowskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Dallas-Fort Worth dla najlepszego aktora
Laureaci MTV Movie Awards w kategorii najlepszy aktor/aktorka
Najlepszy aktor
(1992–2005, 2008–2016)
Najlepsza aktorka
(1992–2005, 2008–2016)
Najlepsza aktor lub aktorka
(2006–2007, od 2017)
Laureaci MTV Movie Awards w kategorii najbardziej zaskakująca scena
  1. ↑ a b Pierwotna nazwa kategorii brzmiała – najlepszy WFT moment
  2. ↑ Zmieniono nazwę kategorii na – najlepszy moment opadającej szczęki
Nagroda National Board of Review dla najlepszego aktora drugoplanowego
Złota Malina za najgorsze ekranowe połączenie

W latach 1995–2010 nagroda była przyznawana w kategorii, najgorsza ekranowa para, 2011 – najgorsza ekranowa para lub obsada, 2012–2013 – w dwóch kategoriach osobno – najgorsza ekranowa para i najgorsza obsada, od 2014 – najgorsze ekranowe połączenie

Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: