Adriano Giannini

Wygląd przypnij ukryj Adriano Giannini
Ilustracja
Adriano Giannini (2011)
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1971
Rzym, Włochy

Zawód

aktor

Współmałżonek

Gaia Trussardi ​(od 2019)

Lata aktywności

od 1990

Adriano Giannini (ur. 10 maja 1971 w Rzymie) – włoski aktor i asystent reżysera, także aktor głosowy.

Życiorys

Urodził się w Rzymie we Włoszech jako syn aktorki, reżyserki, scenarzystki Livii Giampalmo i aktora Giancarla Gianniniego. Miał starszego brata Lorenzo (ur. 1967), który zmarł w 1987 w wieku 19 lat i pół roku na tętniaka. Miał zaledwie cztery lata, gdy w 1975 jego rodzice rozwiedli się.

W wieku 18 lat, nie zainteresowany karierą filmową, przyjął zaproponowaną mu przez matkę propozycję asystenta operatora przy podczas realizacji jej telewizyjnej komedii Ewelina i jej dzieci (Evelina e i suoi figli, 1989), a następnie krótkometrażowego obrazu romantycznego Clive’a Donnera Do widzenia, Rzymie (Arrivederci Roma, 1990) z udziałem Elsy Martinelli i Gordona Thomsona. Przez 10 lat pracował jako asystent operatora i operator kamery przy różnych produkcjach. Był asystentem reżysera i wspierał na planie filmowym: dreszczowca Antonio Bido Błękitne tornado (Blue Tornado, 1991) z Dirkiem Benedictem, komedii kryminalnej Eugene’a Levy’ego Była sobie zbrodnia (Once Upon a Crime..., 1994) z Johnem Candy, dreszczowca Giuseppe Tornatore Czysta formalność (Una Pura formalità, 1994) z Gérardem Depardieu i Romanem Polańskim, dramatu Olivera Parkera Otello (1995), komedii przygodowej Wyspa piratów (Cutthroat Island, 1995) z Geeną Davis, dreszczowca katastroficznego Roba Cohena Tunel (Daylight, 1996) z Sylvestrem Stallone i Viggo Mortensenem, dramatu biograficznego Marshalla Herskovitza Uczciwa kurtyzana (Dangerous Beauty, 1998), komedii fantasy Michaela Hoffmana Sen nocy letniej (1999) z Michelle Pfeiffer oraz dramatu kryminalnego Anthony’ego Minghellę Utalentowany pan Ripley (The Talented Mr. Ripley, 1999) z Mattem Damonem, Jude Law i Gwyneth Paltrow.

Swoją karierę artystyczną rozpoczął jako model i studiował aktorstwo na Uniwersytecie La Sapienza. Po raz pierwszy wystąpił w roli aktorskiej jako Marco w komedii Citroenem ku rewolucji (Alla rivoluzione sulla due cavalli, 2001), który od razu wzbudził zainteresowanie publiczności i krytyki. W 2002 zagrał tę samą rolę, którą odegrał jego ojciec w 1974, czyli młodego sycylijskiego marynarza, który trafia na bezludną wyspę z rozkapryszoną damą w komedii romantycznej Guya Ritchie Rejs w nieznane (Swept Away, 2002) przyniosła mu nominację do antynagrody Złotej Maliny dla najgorszego aktora oraz otrzymał Złotą Malinę za najgorszą ekranową parę z Madonną. W 2015 zdobył dwie nominacje do Nastro d’argento dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Lorenzo w dreszczowcu Lodowy Las (La foresta di ghiaccio, 2014) i za postać aroganckiego Manuela w dramacie kryminalnym Nie licz na litość (Senza nessuna pietà, 2014). W dramacie telewizyjnym Boris Giuliano – Policjant w Palermo (Boris Giuliano: Un poliziotto a Palermo, 2016) wystąpił jako Boris Giuliano. W serialu biograficznym Netflixa Supersex (2024) zagrał postać Tommasa, przyrodniego brata Rocco Siffrediego (Alessandro Borghi).

W swojej karierze chętnie użyczał swojego głosu podczas dubbingu we włoskich wersjach językowych. W 2002 został uhonorowany nagrodą dziennikarzy im. Guglielma Biraghiego. W 2009 otrzymał nagrodę Silver Ribbon dla najlepszego aktora głosowego.

10 lutego 2006 odtwarzał postać księcia renesansu podczas ceremonii otwarcia XX Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie.

Życie osobiste

5 sierpnia 2019, po dwóch latach znajomości, zawarł związek małżeński z Gaią Trussardi, dyrektor kreatywną domu mody Trussardi.

Filmografia

Filmy

Seriale

dubbing (włoska wersja językowa)

Rok Tytuł Rola Aktor w wersji oryginalnej
2003 Liga najgłupszych dżentelmenów (La gran aventura de Mortadelo) Filemón Pepe Viyuela
2004 Lemony Snicket: Seria niefortunnych zdarzeń (Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events) Lemony Snicket, narrator Jude Law
Złe wychowanie (La mala educación) Enrique Goded Fele Martínez
2005 Jan Paweł II (Pope John Paul II) Karol Wojtyła (w młodości) Cary Elwes
Habana Blues Ruy Alberto Yoel García
2006 Straż Dzienna (Дневной дозор) Anton Konstantin Khabensky
Droga do Guantanamo (The Road to Guantanamo) głos Kieran O’Brien
Labirynt fauna (El laberinto del fauno) Pedro Roger Casamajor
Szlachetny kamień (Il mercante di pietre) Alceo Jordi Mollà
Miłość. Nie przeszkadzać! (Hors de prix) Jean Gad Elmaleh
Czarna Dalia (The Black Dahlia) agent Dwight „Bucky” Bleichert Josh Hartnett
Candy Danny Heath Ledger
2007 I’m Not There. Gdzie indziej jestem Robbie Clark
Goodbye Bafana James Gregory Joseph Fiennes
Sto gwoździ (Centochiodi) profesor Raz Degan
2008 Cud w wiosce Santa Anna (Miracle at St. Anna) Hector Negron Laz Alonso
Mroczny rycerz (The Dark Knight) Joker Heath Ledger
10 000 BC: Prehistoryczna legenda (10.000 BC) D’Leh Steven Strait
2009 Raj dla par Salvadore Carlos Ponce
Star Trek kapitan Nero Eric Bana
2010 Fighter Dicky Eklund Christian Bale
2012 Gangster Forrest Bondurant Tom Hardy
Mistrz Freddie Quell Joaquin Phoenix
2014 Exodus: Bogowie i królowie Mojżesz Christian Bale
Detektyw detektyw Rustin Cohle Matthew McConaughey
2015 Zjawa John Fitzgerald Tom Hardy
2017 Gwiezdne wojny: Ostatni Jedi DJ Benicio del Toro
2018 Venom Eddie Brock / Venom Tom Hardy
Maria Magdalena Jezus Chrystus Joaquin Phoenix
2019 Joker Arthur Fleck / Joker

Nagrody

Rok Nagroda Kategoria Film
2003 Złota Malina Najgorsza ekranowa para z Madonną Rejs w nieznane (2002)
2010 Nastro d’argento Reżyser najlepszego filmu krótkometrażowego Il gioco (2009)
VI Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Nowym Jorku Nagroda publiczności
Najlepszy film krótkometrażowy w języku obcym
2011 Busto Arsizio Film Festival Najlepszy aktor Sandrine nella pioggia (2008)

Przypisy

  1. ↑ Artista: Adriano Giannini (10 de Maio de 1971). Filmow. . (port.).
  2. ↑ a b c Adriano Giannini Biografia. Papo de Cinema. . . (port.).
  3. ↑ Życie nie kończy się na sławie. „Wprost”, 2002-09-29. . . (pol.).
  4. ↑ Giancarlo Giannini w bazie Notable Names Database (ang.)
  5. ↑ Francesco Canino: Giancarlo Giannini e il figlio Lorenzo morto a 19 anni: “Vedere morire un figlio è una cosa terribile. Ma dissi a mia moglie: ‘Sta meglio lui di noi'”. Il Fatto Quotidiano, 2022-03-11. . . (wł.).
  6. ↑ a b c d e f g Fabio Secchi Frau: Adriano Giannini Biografia (1971–). MyMovies.it. . . (wł.).
  7. ↑ a b Adriano Giannini Biography. „TV Guide”. . . (ang.).
  8. ↑ Arrivederci Roma (1990) w bazie IMDb (ang.)
  9. ↑ Adriano Giannini Factsheet. AllMovie. . (ang.).
  10. ↑ Blue Tornado (1991) w bazie IMDb (ang.)
  11. ↑ Adriano Giannini. Rotten Tomatoes. . (ang.).
  12. ↑ Adriano Giannini Awards. AllMovie. . (ang.).
  13. ↑ Mattia Carzaniga: Il sesso di ‘Supersex’. „Rolling Stone”, 2024-02-23. . . (wł.).
  14. ↑ Turin Olympics in their third day. Italy Magazine, 2006-02-13. . (ang.).
  15. ↑ Gaia Trussardi ha sposato Adriano Giannini: non c'erano alle nozze Michelle e Tomaso. 2019-08-08. . (wł.).
  16. ↑ a b c d Adriano Giannini. e-talenta.eu. . . (wł.).

Linki zewnętrzne

Złota Malina za najgorsze ekranowe połączenie

W latach 1995–2010 nagroda była przyznawana w kategorii, najgorsza ekranowa para, 2011 – najgorsza ekranowa para lub obsada, 2012–2013 – w dwóch kategoriach osobno – najgorsza ekranowa para i najgorsza obsada, od 2014 – najgorsze ekranowe połączenie

Kontrola autorytatywna (osoba):