Krystyna Janda
Wygląd
przypnij
ukryj
Krystyna Jolanta Janda (ur. 18 grudnia 1952 w Starachowicach) – polska aktorka filmowa i teatralna, reżyserka, prozaiczka, felietonistka i piosenkarka. Współzałożycielka i prezeska Fundacji Krystyny Jandy na rzecz Kultury (od 2004) oraz dyrektorka artystyczna powołanych przez fundację Teatru „Polonia” oraz Och-Teatru w Warszawie.
Karierę rozpoczęła jeszcze w trakcie studiów, występując w produkcjach telewizyjnych. Jej debiutem kinowym była główna rola reżyserki Agnieszki w filmie Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru (1976), która zapewniła jej popularność w kraju. Od tamtej pory wystąpiła w siedmiu wielokrotnie nagradzanych fabularnych i dokumentalnych filmach tego twórcy. Jej pozycję wzmocnił udział w filmach Granica w reżyserii Jana Rybkowskiego (1977), Golem Piotra Szulkina (1979), Kochankowie mojej mamy Radosława Piwowarskiego (1985), Dekalog II Krzysztofa Kieślowskiego (1988), Stan posiadania (1988) i Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową Krzysztofa Zanussiego (2000) oraz miniserialu Modrzejewska (1989). Międzynarodowe uznanie przyniosła jej rola Antoniny Dziwisz w filmie Przesłuchanie Ryszarda Bugajskiego (1982). Grała również w filmach produkcji niemieckiej, francuskiej i węgierskiej, m.in. w nagrodzonym Oscarem filmie Mefisto (1981).
Była etatową aktorką w Teatrze Ateneum w Warszawie (1975–1987) i Teatrze Powszechnym w Warszawie (1987–2005). Wyreżyserowała także film Pestka (1995) na podstawie prozy Anki Kowalskiej, a także liczne spektakle sceniczne i spektakle telewizyjne. Brała udział w kilku projektach muzycznych, m.in. nagranym w duecie z Markiem Grechutą albumie W malinowym chruśniaku (1984). Przyjaźniła się z Agnieszką Osiecką do jej śmierci w 1997 roku, a owocem tej relacji jest m.in. wciąż grany przez Jandę na deskach Och-Teatru monodram Biała bluzka (2010).
Życiorys
Urodziła się i wychowała w Starachowicach. Jest córką Zdzisławy z d. Janickiej (zm. 2019) i Ryszarda Jandy, inżyniera pochodzenia czeskiego. Gdy miała półtora roku, zamieszkała z dziadkami, ponieważ ojca przeniesiono służbowo do Ursusa. Skończywszy siedem lat, zamieszkała z rodzicami. W dzieciństwie uczęszczała do szkoły muzycznej.
Jest absolwentką warszawskiego Państwowego Liceum Plastycznego, uczyła się również w studium baletowym. W 1975 ukończyła z wyróżnieniem studia magisterskie na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.
Jako aktorka debiutowała w czasie studiów rolą Maszy Kułyginy w dramacie Trzy siostry Antona Czechowa w reżyserii Aleksandra Bardiniego w Teatrze Telewizji w 1974; w tym samym roku zagrała rolę Manekina 34 w ulicznej grotesce scenicznej Bal manekinów Brunona Jasieńskiego w reżyserii Janusza Warmińskiego. W 1976 zagrała Doriana Graya w Portrecie Doriana Graya Oscara Wilde’a w adaptacji Johna Osborne’a i reżyserii Andrzeja Łapickiego w Teatrze Małym w Warszawie. W latach 1976–1987 była aktorką Teatru Ateneum w Warszawie.
Po raz pierwszy na ekranie pojawiła się w 1973 w serialu Czarne chmury jako dziewczyna tańcząca na chłopskim weselu, ale dopiero rola Agnieszki w filmie Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru (1976) była przełomem w jej karierze artystycznej. Grywa najczęściej postacie kobiet silnych i zdecydowanych o bogatym życiu wewnętrznym. Do najbardziej znanych należą jej role w filmach – oprócz Człowieka z marmuru – Człowiek z żelaza, Przesłuchanie oraz Kochankowie mojej mamy. Na estradzie Janda debiutowała w 1977 na XV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu piosenką Guma do żucia z muzyką i do słów Marka Grechuty.
Od lat 80. gra nieprzerwanie w filmach kinowych i telewizyjnych oraz w sztukach teatralnych. Ponadto reżyseruje w teatrze i telewizji, ma na koncie reżyserię filmu fabularnego Pestka, według kultowej powieści o miłości autorstwa Anki Kowalskiej. W teatrze zagrała około 60 ról od antyku przez Szekspira do współczesnego repertuaru teatralnego polskiego i światowego. Przy czym ma na swoim koncie sukcesy właściwie we wszystkich gatunkach scenicznych. Największym sukcesem była Medea Eurypidesa. Miała w swoim repertuarze wiele monodramów, z których każdy był sukcesem. Zagrała także około 45 ról od klasycznych do współczesnych w Teatrze Telewizji oraz około 50 ról w filmach fabularnych. Wystąpiła w 6 filmach Andrzeja Wajdy. Poza Człowiekiem z marmuru kontynuowała współpracę z reżyserem w jego kolejnych dziełach, jak np.: Człowiek z żelaza, Dyrygent, czy Bez znieczulenia.
Jest laureatką wielu nagród przyznawanych w Polsce, jak i na świecie. Za rolę w Przesłuchaniu otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na 43. MFF w Cannes, a za rolę w filmie Zwolnieni z życia Waldemara Krzystka – Srebrną Muszlę na MFF w San Sebastián. Za rolę w filmie niemiecko-francuskim Laputa knerii Helmy Sanders-Brahms została nagrodzona na MFF w Montrealu.
Gra, śpiewa, reżyseruje, pisze felietony, wydała pięć albumów studyjnych i pięć książek. Pisuje felietony m.in. do magazynu „Poradnik Domowy”, a wcześniej także do miesięczników „Pani” oraz „Uroda”, występuje w reklamach telewizyjnych. Prowadzi blog.
Wielokrotnie nagradzana jako najpopularniejsza i najbardziej ceniona aktorka w Polsce. W 1998 w ankiecie „Koniec wieku” przeprowadzonej przez tygodnik „Polityka” została wybrana do grona najwybitniejszych aktorów XX wieku. W maju 2006 otrzymała nagrodę Medaille Charlemagne pour des Medias Européens (Medal Karola Wielkiego Europejska nagroda mediów) za wybitny dorobek aktorski, zaangażowanie w europejskie porozumienie między Wschodem i Zachodem oraz walkę o równouprawnienie kobiet. W tym samym roku za rolę Tonki Babić w spektaklu Ucho, gardło, nóż (w jej własnej reżyserii) została nagrodzona prestiżowym Feliksem Warszawskim.
W 2000 odbyła jedną z największych tras teatralnych w historii polskiego teatru (Sto twarzy Krystyny Jandy). W ciągu dwóch miesięcy zagrała 48 spektakli w 8 największych miastach Polski.
W 2005 podjęła także – jako pierwsza w Polsce – wyzwanie stworzenia własnego, niepublicznego teatru w Warszawie, Teatru „Polonia”, powstałego w miejscu dawnego kina „Polonia”, kupionego na własność przez artystkę i prowadzonego przez Fundację Krystyny Jandy na rzecz Kultury. 16 stycznia 2010 Fundacja Krystyny Jandy na rzecz Kultury świętowała otwarcie nowej sceny nazwanej Och-Teatr, mieszczącej się w Warszawie przy ulicy Grójeckiej w sali dawnego kina „Ochota”.
Zasiada w Radzie Nadzorczej Fundacji Okularnicy.
We wrześniu 2015 na rynku pojawiły się kosmetyki sygnowane jej nazwiskiem. Pojawiała się też w kampaniach reklamowych marek, takich jak Art & Diamonds Soraya, Eurobanku, Telekomunikacji Polskiej SA czy Lipton.
30 grudnia 2020, po tym, jak poinformowała w mediach społecznościowych, że zaszczepiła się poza kolejnością przeciw COVID-19 na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, stała się centralną postacią tzw. afery szczepionkowej. W 2022 roku wzięła udział w europejskim filmie animowanym na rzecz zdrowia publicznego i budowania pierwszego aliansu przeciw depresji w Polsce.
Życie prywatne
W latach 1974–1979 była żoną aktora Andrzeja Seweryna, z którym ma córkę, Marię. W 1981 poślubiła Edwarda Kłosińskiego (zm. 5 stycznia 2008), z którym ma dwóch synów, Adama i Jędrzeja. Mieszka w podwarszawskim Milanówku.
Dorobek artystyczny
Krystyna Janda w spektaklu "Shirley Valentine" (adaptacja sztuki
Willy’ego Russella), 1991
Filmografia
Spektakle (jako aktorka - wybór)
- Trzy siostry (1974) – autor Anton Czechow, reż. Aleksander Bardini, rola: Masza, Teatr TelewizjiMagda Umer i Krystyna Janda w czasie koncertu „Pamiętajmy o Osieckiej”, Teatr Atelier, 2014
- Śluby panieńskie (1976) – autor Aleksander Fredro, reż. Jan Świderski, rola: Aniela, Teatr Ateneum
- Mewa (1977) – autor Anton Czechow, reż. Janusz Warmiński, rola: Nina Zarieczna, Teatr Ateneum
- Biała bluzka (1987) – prapremiera utworu, autorka: Agnieszka Osiecka, reż. Magda Umer, rola: Elżbieta, Teatr Powszechny w Warszawie
- Shirley Valentine (1990) – autor Willy Russell, reż. Maciej Wojtyszko, rola: Shirley Valentine, Teatr Powszechny w Warszawie, obecnie wciąż grane w Teatrze Polonia.
- Na szkle malowane (1993) – autor Ernest Bryll, muz. Katarzyna Gärtner, reż. Krystyna Janda, rola: Anioł, Teatr Powszechny w Warszawie
- Kobieta zawiedziona (1994) – autorka Simone de Beauvoir, reż. Magda Umer, rola: Monika, Teatr Powszechny w Warszawie
- Maria Callas (1997) – autor Terrence McNally, reż. Andrzej Domalik, rola: Maria Callas, Teatr Powszechny w Warszawie
- Mała Steinberg (2001) – autor Lee Hall, reż. Krystyna Janda, rola: Mała Steinberg, Teatr Powszechny w Warszawie.
- Kto się boi Virginii Woolf? (2002) – autor Edward Albee, reż. Władysław Pasikowski, rola: Martha, Teatr Powszechny w Warszawie.
- Kopciuszek (2005) – autor: Jan Brzechwa, reż. Krystyna Janda, Teatr Polonia.
- Ucho, gardło, nóż (2005) – autorka: Vedrana Rudan, reż. Krystyna Janda, rola: Tonka Babić, Teatr Polonia.
- Boska! (2007) – autor: Peter Quilter, reż. Andrzej Domalik, rola: Florence Foster Jenkins – najgorsza śpiewaczka świata, Teatr Polonia.
- Dancing (2008) – autorka: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Teatr Polonia.
- Pan Jowialski (2010) – autor Aleksander Fredro, reż. Anna Polony i Józef Opalski, rola: szambelanowa, Teatr Polonia.
- Biała bluzka (2010) – wznowienie tytułu z 1987 r., autorka: Agnieszka Osiecka, reż. i adaptacja: Magda Umer, Och-teatr.
- Weekend z R. (2010) – autor Ronald Harwood, reż. Krystyna Janda, rola: Clarice, Och-teatr.
- Danuta W. (2012) – reż. Janusz Zaorski, rola: Danuta Wałęsa, Teatr Polonia.
- Zmierzch długiego dnia (2012) – autor: Eugene O’Neill, reż. Krystyna Janda, rola: Mary, Teatr Polonia.
- Pamiętnik z Powstania Warszawskiego (2014) – autor Miron Białoszewski, adaptacja, reżyseria, wykonanie: Krystyna Janda, miejsce wystawienia: Sala pod Liberatorem w Muzeum Powstania Warszawskiego.
- Maria Callas. Master class (2015) – wznowienie kultowego monodramu z 1997 roku z Teatru Powszechnego - autor autor: Terrence McNally, rola: Maria Callas, reż. Andrzej Domalik, Och-teatr.
- Matki i synowie (2016) – autor: Terrence McNally, reż. Krystyna Janda, rola: Katherine Gerard, Teatr Polonia.
- Pomoc domowa (2017) – autor: Marc Camoletti, reż. Krystyna Janda, rola: służąca, Och-teatr.
- Zapiski z wygnania (2018) – autorka: Sabina Baral, Janda opowiada historię S. Baral z marca 1968 roku, reż. i adaptacja Magda Umer, Teatr Polonia.
- Lily (2020) – autor: Jack Popplewell, reż. Krystyna Janda, rola: Lily Piper, Och-teatr.
- Aleja zasłużonych (2020) – autor: Jarosław Mikołajewski, reż. i adaptacja: Krystyna Janda, rola: Ona (poetka), Teatr Polonia.
- My way (2022) – tekst, koncepcja, reżyseria i wykonanie: Krystyna Janda, wieczór przygotowany przez Krystynę Jandę z okazji jej 70. urodzin, rola: ona sama, Teatr Polonia.
Publikacje
Portret autorstwa
Zbigniewa Kresowatego
- Krystyna Janda: Gwiazdy mają czerwone pazury. Warszawa: W.A.B., 1998. ISBN 83-87021-39-3.brak strony w książce
- Krystyna Janda: Moja droga B. Warszawa: W.A.B., 2000. ISBN 83-88221-41-8.brak strony w książce
- Krystyna Janda: Różowe tabletki na uspokojenie. Warszawa: Świat Książki, 2003. ISBN 83-7311-879-9.brak strony w książce
- Krystyna Janda: WWW.MAŁPA.PL. Warszawa: W.A.B., 2004. ISBN 83-89291-89-4.brak strony w książce
- Krystyna Janda: WWW.MAŁPA2.PL. Warszawa: W.A.B., 2005. ISBN 83-7414-079-8.brak strony w książce
- Krystyna Janda: Moje rozmowy z dziećmi. Warszawa: Krystyna Janda, 2008. ISBN 978-83-927777-0-0.brak strony w książce
- Krystyna Janda: Pani zyskuje przy bliższym poznaniu / Krystyna Janda w rozmowie z Katarzyną Montogomery. Warszawa: Prószyński Media, 2016. ISBN 978-83-8069-352-4.brak strony w książce
- Krystyna Janda: Dziennik 2000–2002. Warszawa: Prószyński Media, 2017. ISBN 978-83-8097-124-0.brak strony w książce
- Krystyna Janda: Dziennik 2003–2004. Warszawa: Prószyński Media, 2017. ISBN 978-83-8097-237-7.
- Krystyna Janda: Dziennik 2005−2006. Warszawa: Prószyński Media, 2018. ISBN 978-83-8123-251-7.
- Krystyna Janda: Dziennik 2007−2010. Warszawa: Prószyński Media, 2019. ISBN 978-83-8123-875-5.
Ordery i odznaczenia
Odcisk dłoni i podpis Jandy na
Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach
Gwiazda Krystyny Jandy w
Alei Gwiazd w Łodzi
Gwiazda Krystyny Jandy na
Alei Gwiazd w Krakowie
Inne nagrody i wyróżnienia
- Medal im. Vittoria de Siki (1990)
- Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego za najlepszy debiut (1978)
- Srebrny Asteroid za rolę w filmie Piotra Szulkina Golem, na 19. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastycznych w Trieście - najlepsza rola kobieca na festiwalu (1981)
- MFF w Montrealu - nagroda za rolę kobiecą (1986)
- Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” za rolę tytułową w „Medei” Eurypidesa w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1988)
- Nagroda Fundacji Kultury Polskiej za film Przesłuchanie (1989)
- Złota Kaczka dla najlepszej aktorki (1990)
- Najlepsza główna rola kobieca na FPFF Gdynia za film Przesłuchanie (1990)
- Nagroda dla najlepszej aktorki na 43. MFF w Cannes (rola w filmie Ryszarda Bugajskiego Przesłuchanie) (1990)
- Nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej za najlepszą rolę kobiecą (1990)
- Nagroda dla najlepszej aktorki festiwalu na 1. Belgradzkim Festiwalu Filmów Śródziemnomorskich za rolę w filmie Ryszarda Bugajskiego Przesłuchanie (1991)
- Srebrna Muszla na MFF w San Sebastián za rolę w filmie Waldemara Krzystka Zwolnieni z życia (1992)
- Złota Kaczka dla najlepszej aktorki (1993)
- Nagroda za debiut reżyserski na XX Festiwalu Filmowym w Gdyni za reżyserię filmu Pestka (1995)
- Super Złota Kaczka dla najlepszej aktorki w historii polskiego kina (1996)
- Nagroda Publiczności Telekamera dla najpopularniejszej aktorki (1998)
- SuperWiktor za całokształt twórczości (1998)
- Krystyna Janda w 2019.Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową (2001)
- Nagroda Główna Złote Lwy za najlepszą główną rolę kobiecą na FPFF Gdynia za Parę osób, mały czas (2005)
- Medal Karola Wielkiego za wybitny dorobek aktorski oraz postawę proeuropejską. Jest pierwszą kobietą uhonorowaną tym medalem (2006)
- Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Wróżby kumaka (2006)
- Złota Kaczka dla najlepszej aktorki pięćdziesięciolecia (2007)
- nagroda Hiacynt „za konsekwentne wspieranie idei tolerancji w swej działalności teatralnej, filmowej i internetowej” (2007)
- Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” (2007)
- Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Parę osób, mały czas (2008)
- Nagroda "Zacnego Uczynku" (2009)
- Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2011) w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczypospolitej Polskiej
- Perła Honorowa Polskiej Gospodarki w kategorii kultura (2011)
- Laureatka Nagrody Specjalnej Zarządu Konfederacji Lewiatan, przyznawanej osobom wybitnie zasłużonym na polu kultury, polityki, nauki, życia publicznego i gospodarki (2011)
- Laureatka Złotego artKciuka w 2012 roku, przyznanego na Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd w Żyrardowie, za wyjątkową osobowość twórczą oraz za stworzenie dwóch teatrów: Teatru „Polonia”, Och-Teatru.
- Laureatka plebiscytu TVN i Gazety Wyborczej „Ludzie Wolności” w kategorii „Kultura” (2014)
- Nagroda Gustaw za szczególne zasługi dla środowiska teatralnego (2017)
- Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za wybitne osiągnięcia artystyczne, w tym w szczególności w sztuce monodramu (2018)
- Nagroda za najlepszą rolę kobiecą na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia za rolę w monodramie Zapiski z wygnania (2018)
- Nagroda dla najlepszej aktorki na Sundance Film Festival za rolę w filmie Słodki koniec dnia (2019)
Miejsce na liście najcenniejszych osobowości show-biznesu w Polsce według Forbesa
- 2009 – miejsce 19
- 2010 – miejsce 24
Nagrody
Uwagi
- ↑ W rzeczywistości już po północy w dniu 19 grudnia.
Przypisy
- ↑ Dziennik – wpis na 30 maja 2012 , krystynajanda.pl, 30 maja 2012 .
- ↑ a b BIAŁA BLUZKA - spektakl Och-Teatr, Warszawa , ochteatr.com.pl .
- ↑ Powroty do rodzinnego gniazda. Interia.pl. .
- ↑ Janicka i Janda 2004 ↓, s. 14.
- ↑ Janicka i Janda 2004 ↓, s. 17.
- ↑ Janicka i Janda 2004 ↓, s. 18.
- ↑ Janicka i Janda 2004 ↓, s. 21.
- ↑ Krystyna Janda: Kwarantanna remanenty. instagram.com, 2020-04-07. . (pol.).
- ↑ a b c d Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 239. ISBN 83-223-2644-0.
- ↑ Jacek Szczerba: Wykuwanie „Człowieka z marmuru”. Rozmowa z Krystyną Jandą. wyborcza.pl, 2016-08-22. .
- ↑ krystynajanda.pl/felietony.
- ↑ „Felietony Krystyny Jandy”. kobieta.gazeta.pl. ., kobieta.gazeta.pl/poradnik-domowy.
- ↑ K. Janda, Różowe tabletki na uspokojenie, wyd. WAB, Warszawa 2003, s. 4.
- ↑ „Dziennik” – blog Krystyny Jandy.
- ↑ Ankieta „Polityki”. krystynajanda.pl, 17 sierpnia 1998. .
- ↑ Teatr „Polonia”.
- ↑ Fundacja Krystyny Jandy na rzecz Kultury.
- ↑ Historia fundacji. ochteatr.com.pl. . .
- ↑ http://www.krs-online.com.pl/fundacja-okularnicy-imienia-agnieszki-krs-85688.html.
- ↑ Krystyna Janda wchodzi na rynek kosmetyków. .
- ↑ Janda. janda.pl. .
- ↑ Janda, Mann i Lipnicka w kampanii 'Lipton. Łyk inspiracji'. wirtualnemedia.pl. .
- ↑ Afera szczepionkowa: wszystkie wersje wydarzeń wg Krystyny Jandy , fakt.pl, 5 stycznia 2021 .
- ↑ Szczepienia gwiazd. Ujawniono treść e-maila, którego miała rozsyłać fundacja Krystyny Jandy , Bankier.pl, 3 stycznia 2021 .
- ↑ Krystyna Janda przeprasza rektora WUM. "Wprowadziłam w błąd opinię publiczną" , wiadomosci.onet.pl, 5 stycznia 2021 .
- ↑ Instytut Teatralny, Warszawa. Krystyna Janda w europejskim filmie animowanym zachęca do zrobienia sobie testu na depresję | e-teatr.pl , Teatr w Polsce - polski wortal teatralny (pol.).
- ↑ Warszawa: Alians Przeciw Depresji , aliansprzeciwdepresji.org (pol.).strona główna serwisu
- ↑ JL: Krystyna Janda i Andrzej Seweryn: O ich rozstaniu zdecydowała gosposia. film.interia.pl, 2016-09-16. . (pol.).
- ↑ Beata Rowicka: Zrób to sama, nie umiesz? Rozmowa z Krystyną Jandą. newsweek.pl, 2011-09-28. . (pol.).
- ↑ Milanówek czyta – Spotkanie z Krystyną Jandą , obiektywna.pl, 14 października 2016 (pol.).
- ↑ Trzy siostry, Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). .
- ↑ UCHO, GARDŁO, NÓŻ - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ BOSKA! - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ DANCING - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ PAN JOWIALSKI - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ WEEKEND Z R. - spektakl Och-Teatr, Warszawa , ochteatr.com.pl .
- ↑ DANUTA W. - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ ZMIERZCH DŁUGIEGO DNIA - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ MARIA CALLAS. MASTER CLASS - spektakl Och-Teatr, Warszawa , ochteatr.com.pl .
- ↑ MATKI I SYNOWIE - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ POMOC DOMOWA - spektakl Och-Teatr, Warszawa , ochteatr.com.pl .
- ↑ ZAPISKI Z WYGNANIA - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ LILY - spektakl Och-Teatr, Warszawa , ochteatr.com.pl .
- ↑ ALEJA ZASŁUŻONYCH - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ MY WAY - monolog Krystyny Jandy - spektakl Teatr Polonia, Warszawa , teatrpolonia.pl .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 października 2002 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 81).
- ↑ Wręczono złote medale „Gloria Artis”. e-teatr.pl, 2005-09-10. .
- ↑ Prezydent odznaczył ludzi kultury. prezydent.pl, 17 stycznia 2011. .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 stycznia 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 2011 r. nr 32, poz. 384).
- ↑ Hiacynt – Nagroda Fundacji Równości. krystynajanda.pl, 2007-05-19. .
- ↑ Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”. gdansk.pl. . . (pol.).
- ↑ Działalność Fundacji , zacnyuczynek.pl .
- ↑ Nagrody m. st. Warszawy przyznane w 2011 roku. Urząd m. st. Warszawy, 16 czerwca 2011. . . (pol.).
- ↑ Laureaci z poprzednich edycji: Polish Market , polishmarket.com.pl .
- ↑ Zdrojewski, Smolar i Janda nagrodzeni przez Lewiatana, „WPROST.pl”, 18 maja 2011 (pol.).
- ↑ Złoty artKciuk , miastogwiazd.pl (pol.).
- ↑ Krystyna Janda Laureatką Nagrody Gustaw. zasp.pl. .
- ↑ Warszawa. Krystyna Janda z Nagrodą im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego , e-teatr.pl .
- ↑ Janda, Umer, Korzeniak i Kleczewska wygrały Boską Komedię. rp.pl, 16 grudnia 2018. .
- ↑ Krystyna Janda z nagrodą aktorską festiwalu Sundance. tvn24.pl, 3 lutego 2019. .
- ↑ a b https://web.archive.org/web/20150319085749/http://www.forbes.pl/rankingi/100-najcenniejszych-gwiazd-polskiego-show-biznesu-2010,5627,1 100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu 2010.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Laureaci
Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego1957–1959 |
|
---|
1960–1969 |
|
---|
1970–1979 |
|
---|
1980–1989 |
|
---|
1990–1999 |
|
---|
2000–2009 |
|
---|
2010–2019 |
|
---|
2020–2029 |
|
---|
Nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą na Festiwalu Filmowym w Cannes
1946-1959 |
|
---|
1960-1979 |
|
---|
1980-1999 |
|
---|
2000-2019 |
|
---|
2020- |
|
---|
Nagroda FPFF za pierwszoplanową rolę kobiecą1974–1980 |
|
---|
1981–1990 |
|
---|
1991–2000 |
|
---|
2001–2010 |
|
---|
2011–2020 |
|
---|
2021–2030 |
|
---|
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
Identyfikatory zewnętrzne: