Wojciech Siemion

Wygląd przypnij ukryj Wojciech Siemion
Ilustracja
Wojciech Siemion (2008)
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1928
Krzczonów

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 2010
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Jadwiga Siemion
Barbara Kasper-Siemion

Lata aktywności

1950–2010

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (srebrna)
Faksymile
Wojciech Siemion (ok. 1960) Wojciech Siemion (2008) Autograf z kwiatkiem (1973) Nagrobek Wojciecha Siemiona

Juliusz Wojciech Siemion (ur. 30 lipca 1928 w Krzczonowie, zm. 24 kwietnia 2010 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, poseł na Sejm PRL IX kadencji.

Życiorys

Był synem Mikołaja i Apolonii Siemionów. Jego ojciec, kierownik szkoły powszechnej w Krzczonowie, został w 1942 zamordowany przez Niemców w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Wojciech Siemion miał sześciu braci, wśród nich dziennikarza Leszka Siemiona i chemika Ignacego Siemiona, oraz dwie siostry, które zmarły wkrótce po urodzeniu. W 1945 przeniósł się do Kalisza, gdzie mieszkał jego brat Leszek. Tam ukończył Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1947–1950), został absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (z 1951).

Debiutował w 1946 (jako adept) rolą Madrygała w Krakowiakach i Góralach Wojciecha Bogusławskiego na scenie Teatru Miejskiego im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Był aktorem Teatru Polskiego w Szczecinie (1950–1951), Teatru Ateneum (1951–1955), Teatru Młodej Warszawy (1955–1957), Teatru Komedia (1957–1962 i 1966–1968, w którym pełnił funkcję dyrektora i kierownika artystycznego), Teatru Narodowego (1962–1963, 1964–1965, 1972–1983), Teatru Powszechnego (1963–1964) i Teatru Ludowego w Warszawie (1970–1972), a także Teatru Polskiego we Wrocławiu (1968–1969). Był aktorem Studenckiego Teatru Satyryków, później w latach 60. kabaretu „Pod Egidą”. Zakładał teatr „Stara Prochownia”, w którym od 1972 pełnił funkcję dyrektora.

Prowadził spotkania dla czytelników pt. „Lekcja czytania”, podczas których przedstawiał własne interpretacje utworów Adama Mickiewicza, Cypriana Kamila Norwida, Mirona Białoszewskiego i Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Metodą interpretacyjną podczas tych spotkań było umiejętne wyczucie rytmiki utworów.

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w latach 1959–1978 był kontaktem poufnym Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie „Wojciech”.

Pełnił funkcję I sekretarza POP PZPR w PWST w Warszawie. W 1983 wszedł w skład Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. W latach 1985–1989 z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej sprawował mandat posła na Sejm PRL IX kadencji. W latach 1986–1988 był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Starego Miasta w Zamościu. Od 1998 do 2002 zasiadał w Sejmiku Województwa Mazowieckiego, reprezentując Polską Partię Socjalistyczną (wybrany został z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej). W 2001 z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego kandydował bez powodzenia do Sejmu. W 2002 i 2006 z listy PSL ubiegał się bezskutecznie ponownie o mandat radnego sejmiku, jednak w 2007 objął go w miejsce wybranego do Sejmu Janusza Piechocińskiego.

Wykładał na kierunku aktorstwo w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia w Warszawie, prowadził także prywatne muzeum we wsi Petrykozy.

21 kwietnia 2010 aktor doznał poważnych obrażeń w wyniku wypadku drogowego w Ruszkach pod Sochaczewem. Trzy dni później zmarł w warszawskim szpitalu. 7 maja 2010 Wojciech Siemion został pochowany w alei zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C29/tuje/12).

Życie prywatne

Był żonaty z Jadwigą Siemion, zmarłą w 2004. Kilka lat później ożenił się z Barbarą Kasper-Siemion.

Odznaczenia i wyróżnienia

Twórczość

Filmografia

Publikacje

Przypisy

  1. a b M.P. z 2000 r. nr 13, poz. 258
  2. a b c KrzysztofK. Zwoliński KrzysztofK., Juliusz Wojciech Siemion (1928–2010, „Rocznik Mazowiecki”, Nr 22, 2010, s. 130–138  .
  3. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w Warszawie (1944) 1954–1990 , ipn.gov.pl  .
  4. Rozmowa z Wojciechem Siemionem: I sekretarzem POP w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, „Życie Partii”, Nr 1, 1977, s. 43–44  .
  5. Społeczny Komitet Odnowy Starego Miasta , zamosciopedia.pl, 26 października 2014  .
  6. Zmarł Wojciech Siemion , rp.pl, 24 kwietnia 2010  .
  7. Zmarł wybitny aktor Wojciech Siemion, gazetaprawna.pl, 24 kwietnia 2010  .
  8. Pogrzeb Siemiona na Powązkach , fakt.pl, 7 maja 2010  .
  9. EdmundE. Mazur EdmundE., Adwokat Jadwiga Siemion, „Palestra”, Nr 1–2, 2005  .brak strony (czasopismo)
  10. Wojciech Siemion ponownie się ożenił, onet.pl, 16 września 2009  .
  11. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400
  12. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy”, Nr 4, 24 lutego 1961, s. 3 .
  13. Pro Masovia – 2008 r. , mazovia.pl  .
  14. Laureaci nagrody im. Witolda Hulewicza, hulewicz.org.pl  .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Laureaci Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego
1957–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: Identyfikatory zewnętrzne: