122 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
W dzisiejszym świecie 122 Dywizja Strzelecka (ZSRR) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na codzienne życie ludzi, 122 Dywizja Strzelecka (ZSRR) zapewnia fascynujący scenariusz, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule podjęto próbę analizy różnych aspektów związanych z 122 Dywizja Strzelecka (ZSRR), a także przedstawienia kompleksowej wizji, która pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego pochodzenie, ewolucję, wyzwania i możliwe rozwiązania, aby zaoferować kompletną perspektywę, która zachęca do refleksji i debaty wokół 122 Dywizja Strzelecka (ZSRR).
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1939 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Piotr Szewczenko |
| Ostatni |
płk Tymofiej Sidorenko |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
42 Korpus Strzelecki |
| Odznaczenia | |
| |
122 Dywizja Strzelecka (ros. 122-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwionej.
Sformowana 5.09.1939 w Jelcu (OrOW) na bazie 6 Dywizji Strzeleckiej.
W czasie agresji na Polskę, 17 września 1939 walczyła w składzie 23 Korpusu Strzeleckiego[1].
Dowódcy dywizji
- kombryg Piotr Szewczenko (05.09.1939 — 28.08.1941)
- płk Mikołaj Mieszerakow (31.08.1941 — 29.03.1943)
- płk Wasyl Mołożajew (30.03.1943 — 06.07.1943)
- płk Grigorij Pierepicz (07.07.1943 — 12.02.1944)
- płk Aleksy Wieliczko (13.02.1944 — 13.04.1945)
- płk Tymofiej Sidorenko (14.04.1945 — 09.05.1945)
Struktura organizacyjna
- 420 Pułk Strzelecki
- 596 Pułk Strzelecki
- 715 Pułk Strzelecki
- 285 Pułk Artylerii Lekkiej
- 369 Pułk Artylerii Haubic (do 20.10.1941)
- 448 samodzielny batalion czołgów[2]
- 208 dappanc
- 392 baplot (252 daplot) — do 10.06.1943
- 370 dm — od 20.11.1942 do 09.11.1943
- 153 br (153 kr)
- 223 bsap
- 256 bł (799 kł)
- 172 bmsan
- 126 kpchem
- 205 ktransp (193 btransp)
- 320 piekarnia polowa (123, 80)
- 42 punkt weterynaryjny
- 114 poczta polowa
- 195 kasa polowa
Dowódcy dywizji
- kombrig Piotr Szewczenko (był w 1939)[2]
Przypisy
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 263.
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 265.
Bibliografia
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
- RKKA. . (ros.).
