213 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
W tym artykule zbadamy wpływ 213 Dywizja Strzelecka (ZSRR) na dzisiejsze społeczeństwo. Od momentu pojawienia się 213 Dywizja Strzelecka (ZSRR) przykuł uwagę naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty i refleksje na temat jego znaczenia w różnych dziedzinach. Na przestrzeni dziejów 213 Dywizja Strzelecka (ZSRR) odgrywał kluczową rolę w kształtowaniu różnych aspektów życia codziennego, od polityki i ekonomii po kulturę i rozrywkę. W tym sensie istotne jest dogłębne zbadanie roli, jaką 213 Dywizja Strzelecka (ZSRR) odegrał i nadal odgrywa w społeczeństwie, a także jej możliwych konsekwencji na przyszłość. Poprzez wszechstronną analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć zasięg i wpływ 213 Dywizja Strzelecka (ZSRR) we współczesnym świecie, a także potencjalne perspektywy i wyzwania, jakie stwarza na przyszłość.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa operacja wiślańsko-odrzańska[1] | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
213 Dywizja Strzelecka (ros. 213-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
W 1945 roku razem z 111 Dywizją Strzelecką i 116 Dywizją Strzelecką wchodziła w skład 48 Korpusu Strzeleckiego[2]. W czasie walk na ziemiach polskich 213 DS dowodził gen. mjr Iwan Busłajew[3]. Dywizja uczestniczyła w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział m.in. w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2[4].
Struktura organizacyjna
- 585 Pułk Strzelecki
- 702 Pułk Strzelecki
- 793 Pułk Strzelecki
- 671 Pułk Artylerii[5]
Przypisy
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 57.
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 340.
- ↑ Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне , pamyat-naroda.ru .
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 338-340.
- ↑ 213 СТРЕЛКОВАЯ ДИВИЗИЯ - Стрелковые дивизии, бригады - "ЗАБЫТЫЙ ПОЛК" , polk.ru (ang.).
Bibliografia
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
Linki zewnętrzne
