28 Korpus Strzelecki (ZSRR)
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat 28 Korpus Strzelecki (ZSRR), badając jego różne aspekty, cechy i możliwe implikacje w różnych obszarach. Od jego pochodzenia do dzisiejszego znaczenia, zagłębimy się w szczegółową analizę, która pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. Poprzez badania, wywiady i konkretne przykłady będziemy starali się rzucić światło na 28 Korpus Strzelecki (ZSRR) i jego wpływ na współczesny świat, oferując czytelnikowi pełną i wzbogacającą wizję tego ekscytującego tematu.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
28 Korpus Strzelecki (ros. 28-й стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Po ataku wojsk III Rzeszy i jej satelitów bronił od 22 czerwca 1941 terytorium ZSRR w składzie 4 Armii[1].
W 1945 roku razem z 15 Korpusem Strzeleckim i 106 Korpusem Strzeleckim wchodził w skład 60 Armii[2]. W czasie walk na ziemiach polskich 28 KS dowodził gen. mjr Michaił Ozimin. Oddziały korpusu uczestniczyły m.in. w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2[3]. W walkach z armią niemiecką w rejonie Bochni uczestniczył 28 KS wraz z 15 KS. Ze wspomnianych korpusów na cmentarzu w Bochni pochowanych zostało 662 czerwonoarmistów poległych w walkach o miasto[4].
Dowódcy korpusu
- gen. mjr Wasilij Popow[1]
- gen. mjr Michaił Ozimin[5]
Struktura organizacyjna
Skład 22 czerwca 1941[1]:
- 6 Dywizja Strzelecka,
- 42 Dywizja Strzelecka,
- 49 Dywizja Strzelecka,
- 75 Dywizja Strzelecka oraz 447 korpuśny pułk artylerii, 455 korpuśny pułk artylerii, 28 samodzielna korpuśna eskadra lotnicza, 298 samodzielny batalion łączności, 235 batalion saperów i 12 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej.
Skład 1 czerwca 1944[6]:
Skład 1 maja 1945[8]:
Przypisy
- ↑ a b c Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 47.
- ↑ a b Podsiadło 2014 ↓, s. 340.
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 338-340.
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 338-261.
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 597.
- ↑ 60 армия II формирование — Указатель частей и соединений РККА 1941-1945 , wiki/index.php (ros.).
- ↑ Stańczyk 2014 ↓, s. 344.
- ↑ 28 стрелковый корпус II формирование — Указатель частей и соединений РККА 1941-1945 , wiki/index.php (ros.).
Bibliografia
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.
- Henryk Stańczyk: Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Oświęcim: 2014. ISBN 978-83-7889-126-0.