12 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat 12 Korpus Zmechanizowany (ZSRR), analizując jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Wprowadzając czytelników w historię i kontekst 12 Korpus Zmechanizowany (ZSRR), zagłębimy się w jego wiele aspektów i wymiarów, od jego wpływów kulturowych po implikacje w życiu codziennym. Dzięki kompleksowemu podejściu zbadamy różne perspektywy i opinie na temat 12 Korpus Zmechanizowany (ZSRR), zapewniając panoramiczny widok, który pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie we współczesnej panoramie. Mamy nadzieję, że pod koniec tej lektury czytelnicy zyskają pełniejsze i wzbogacone zrozumienie 12 Korpus Zmechanizowany (ZSRR), a jednocześnie poczują motywację do refleksji nad jego własnym znaczeniem i znaczeniem w ich życiu.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
marzec 1941 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
generał major Nikołaj Szestopałow |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
12 Korpus Zmechanizowany (ros. 12-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.
Formowanie i działania bojowe
Formowanie Korpusu rozpoczęto w lutym 1941 roku w Nadbałtyckim Specjalnym Okręgu Wojskowym.
W chwili ataku Niemiec na ZSRR 12 KZmech. znajdował się w składzie 8 Armii Frontu Północno-Zachodniego[1] w okolicach Szawl na terenie Litwy. Korpus uczestniczył w czerwcu – lipcu 1941 w walkach na terenie republik nadbałtyckich oraz w okolicach Nowogrodu. Resztki Korpusu zostały wycofane na tyły ok. 12 lipca 1941 roku. 1 sierpnia 1941 został wykazany w składzie Frontu Północnego.
12 Korpus został oficjalnie rozformowany 25.08.1941 roku.
Dowódcy korpusu
- gen. mjr Nikołaj Szestopałow[1] – 11.03.1941 – 27.06.1941,
- płk Iwan Riazincew – 28.06.1941,
- gen. mjr Konstantin Komissarow – 30.06.1941,
- płk Willi Grynberg – 01.07.1941 – 13.07.1941,
- kombrig Iwan Korownikow – 14.07.1941 – 25.08.1941.
Struktura organizacyjna
- Skład 22 czerwca 1941 roku
- 23 Dywizja Pancerna,
- 28 Dywizja Pancerna,
- 202 Dywizja Zmotoryzowana[1],
- 10 pułk motocyklowy,
- oddziały korpuśne:
- 380 samodzielny batalion łączności,
- 47 samodzielny zmotoryzowany batalion saperów,
- 112 korpuśna eskadra lotnicza,
- 688 polowa kasa Gosbanku,
- 790 poczta polowa[potrzebny przypis].
Wyposażenie
22 czerwca 1941 12 Korpus zmechanizowany miał na stanie:
- 806 czołgówCITEREFKorpusy Zmechanizowane statystyka, w tym:
- 96 samochodów pancernych, w tym:
- 288 armat i moździerzy,
- 199 ciągników,
- 2945 samochodów.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 47.
Bibliografia
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznan: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8. (pol.).
- Mark Siemiowicz Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna Ojczyźniana. Poznan: Dom Wydawniczy Rebis, 2007, seria: Historia. ISBN 978-83-7510-130-0. OCLC 750110162. (pol.).
- Korpusy Zmechanizowane statystyka. .