W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat 5 Armia Uderzeniowa i odkryjemy wszystko, co ten motyw ma nam do zaoferowania. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, poprzez wszystkie postępy i zmiany, których doświadczył na przestrzeni czasu, w tym artykule dokładnie zbadamy każdy aspekt 5 Armia Uderzeniowa. Oprócz tego poznamy opinie ekspertów w danej dziedzinie oraz doświadczenia osób, które żyły blisko 5 Armia Uderzeniowa. Przygotuj się więc na zanurzenie się w podróż pełną wiedzy i odkryć, dzięki której będziesz mieć kompletną i wzbogacającą wizję 5 Armia Uderzeniowa.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
9 grudnia 1942 |
Rozformowanie |
1946 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. lejtn. Nikołaj Bierzarin |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa operacja miuska Operacja jasko-kiszyniowska Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja berlińska | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
5 Armia Uderzeniowa (ros. 5-я ударная армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej.
5 AU powstała 9 grudnia 1942 roku poprzez przemianowanie 10 Armii rezerwowej. Weszła w skład 1 Frontu Białoruskiego. Jej dowódcami byli generałowie: Markian Popow, Wiaczesław Cwietajew, Nikołaj Bierzarin i Aleksandr Gorbatow.
5 AU brała udział m.in. w uderzeniu nad Miusem w lipcu 1943 oraz operacji jassko-kiszyniowskiej, operacji wiślańsko-odrzańskiej i bitwie o Berlin. Żołnierze z 248 Dywizji Piechoty i 301 Dywizji Piechoty z 5 Armii Uderzeniowej uczestniczyli w ataku na Kancelarię Rzeszy. Po zakończeniu walk, czerwoną flagę na gmachu zatknęła mjr Anna Nikulina, pełniąca funkcję oficera politycznego 9 Korpusu Armijnego[2].
Skład 16 kwietnia 1945[3]: