W tym artykule temat Paradoks Ehrenfesta zostanie omówiony z podejścia multidyscyplinarnego, w celu zapewnienia szerokiej i pełnej wizji tego tematu. Zostaną przeanalizowane różne perspektywy i najnowsze badania, aby zapewnić czytelnikowi głębokie i aktualne zrozumienie Paradoks Ehrenfesta. Ponadto zbadane zostaną możliwe implikacje i praktyczne zastosowania tego tematu w różnych obszarach, aby podkreślić jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Poprzez ten artykuł staramy się wywołać refleksję i debatę wokół Paradoks Ehrenfesta, przyczyniając się w ten sposób do wzbogacania wiedzy i promowania krytycznego myślenia.
Paradoks Ehrenfesta – paradoks wynikający z zastosowania szczególnej teorii względności do obrotu rozciągłej bryły sztywnej np. dysku, sformułowany w 1909 przez Paula Ehrenfesta[1].
Ponieważ promień dysku jest zawsze prostopadły do obserwatora, w układzie laboratoryjnym nie powinien on zmieniać się podczas obrotu. Punkty na dysku, które definiują jego obwód, poruszają się natomiast względem obserwatora, dlatego obwód powinien być skrócony zgodnie ze wzorem Lorentza. Wynika stąd sprzeczność, ponieważ promień zawsze definiuje obwód.
Może zostać wyjaśniony tylko w ramach ogólnej teorii względności, ponieważ w szczególnej teorii względności nie istnieją nieograniczonej rozciągłości bryły sztywne i obracające się układy współrzędnych.