Mikołaj Jan Prażmowski
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Mikołaj Jan Prażmowski, temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Od początków po dzisiejsze znaczenie Mikołaj Jan Prażmowski to temat, który pozostawił znaczący ślad w społeczeństwie. Na kolejnych stronach będziemy zagłębiać się w zawiłe szczegóły dotyczące Mikołaj Jan Prażmowski, analizując jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Mamy nadzieję, że dzięki tej wnikliwej eksploracji odkryjemy znaczenie i znaczenie Mikołaj Jan Prażmowski oraz zaoferujemy naszym czytelnikom pełniejszy i wzbogacający wgląd w ten ekscytujący temat.
| Prymas Polski i Litwy | ||
.jpg)
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data urodzenia |
1617 | |
| Data i miejsce śmierci |
15 kwietnia 1673 | |
| Miejsce pochówku |
bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja w Łowiczu | |
| Arcybiskup gnieźnieński | ||
| Okres sprawowania |
1666–1673 | |
| Biskup łucki | ||
| Okres sprawowania |
1659–1666 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia |
1 grudnia 1659 | |
| Sakra biskupia |
9 listopada 1664 | |
| Data konsekracji |
9 listopada 1664 |
|---|---|
| Konsekrator |
Mikołaj Jan Prażmowski herbu Belina (ur. 1617 w Prażmowie[1], zm. 15 kwietnia 1673 w Ujazdowie) – interreks 1668–1669, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1666, biskup łucki od 1659, biskup warmiński od 1664, w latach 1658–1666 kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny od 1658, sekretarz wielki koronny[2], referendarz wielki koronny od 1652 roku[3].
Życiorys
Był jednym z najbliższych współpracowników króla Jana II Kazimierza, przywódcą stronnictwa profrancuskiego na dworze. Uczestnik kongresu pokojowego w Oliwie w 1660 roku[4]. Dzięki swoim nieprzeciętnym zdolnościom dyplomatycznym doprowadził do podpisania pokoju oliwskiego w 1660. Blisko związany z Ludwiką Marią Gonzagą, chciał przeprowadzić jej plany elekcji vivente rege, jednak spotkało się to z powszechną niechęcią szlachty. W 1661 roku otrzymał ze skarbu francuskiego 18 000 liwrów[5]. W 1662 pobierał z kasy ambasadora francuskiego w Rzeczypospolitej Antoine de Lumbres'a pensję w wysokości 15 000 franków za poparcie planu elekcji vivente rege kandydata francuskiego Ludwiki Marii Gonzagi[6]. Na sejmie abdykacyjnym 16 września 1668 roku podpisał akt potwierdzający abdykację Jana II Kazimierza Wazy[7]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 5 listopada 1668 roku na sejmie konwokacyjnym[8]. Po abdykacji Jana II Kazimierza w 1668 roku, popierał do polskiej korony kandydaturę carewicza Fiodora[9]. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 roku z województwa poznańskiego[10], podpisał jego pacta conventa[11]. Był przeciwnikiem Michała Korybuta Wiśniowieckiego, posądzany był nawet o snucie spisków detronizacyjnych. W 1673 konfederacja gołąbska ogłosiła go zdrajcą ojczyzny i obłożyła jego dobra sekwestrem.
Pochowany w kolegiacie łowickiej.[12]
Przypisy
- ↑ Prażmów. Św. Franciszka z Asyżu
- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku, Kórnik 1992, s. 147.
- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku, Kórnik 1992, s. 138.
- ↑ Historia dyplomacji polskiej, t. II: 1572-1795, pod redakcją Zbigniewa Wójcika, Warszawa 1982, s. 216.
- ↑ Kazimierz Waliszewski, Polsko-francuzkie stosunki w XVII wieku 1644-1667. Opowiadania i źródła historyczne ze zbiorów archiwalnych francuzkich publicznych i prywatnych..., Kraków 1889, s. 102.
- ↑ Kazimierz Waliszewski, Polsko-francuzkie stosunki w XVII wieku 1644-1667. Opowiadania i źródła historyczne ze zbiorów archiwalnych francuzkich publicznych i prywatnych..., Kraków 1889, s. 110-111.
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, 481.
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 497.
- ↑ Wacław Uruszczak, Fakcje senatorskie w sierpniu 1668 roku, w: Parlament, prawo, ludzie, studia ofiarowane profesorowi Juliuszowi Bardachowi w sześćiesięciolecie pracy twórczej, Warszawa 1996, s. 315.
- ↑ Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku 1669 dnia wtorego maia, s.
- ↑ Porzadek na seymie walnym electiey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu elekcyey należące vchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego tysiąc sześćset sześćdziesiąt dziewiątego dnia wtorego miesiąca maia.
- ↑ Marceli Kosman: Między ołtarzem a tronem : poczet prymasów Polski. Poznań: Oficyna Wydawnicza G & P, 2000. ISBN 83-7272-017-7.
Bibliografia
- Nicolaus Prażmowski archiepiscopus Gnesnensis de electione Michaelis Korybut in regem Poloniae agit anno 1669 /kopia/.
- Krzysztof Rafał Prokop, „Sylwetki biskupów łuckich”, Biały Dunajec – Ostróg 2001, s. 106-110.
Linki zewnętrzne
