W tym artykule chcemy poznać fascynujący świat Bogumił (arcybiskup gnieźnieński). Od początków do dzisiejszego znaczenia, Bogumił (arcybiskup gnieźnieński) był tematem zainteresowania wielu ludzi na całym świecie. W całej historii Bogumił (arcybiskup gnieźnieński) odgrywał kluczową rolę w różnych aspektach społeczeństwa, kultury i technologii. Co więcej, Bogumił (arcybiskup gnieźnieński) był przedmiotem debaty i kontrowersji, co przyczyniło się do jego złożoności i ciągłej ewolucji. Mamy nadzieję, że w tym artykule rzucimy światło na ten ekscytujący temat i zapewnimy głębszy wgląd w Bogumił (arcybiskup gnieźnieński) i jego wpływ na świat, w którym żyjemy.
Kraj działania | |
---|---|
Data śmierci | |
Arcybiskup gnieźnieński | |
Okres sprawowania |
1075?–1092 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Sakra biskupia |
? |
Bogumił (? – zm. 1092) – arcybiskup gnieźnieński.
Jedynym pewnym przekazem o nim jest wzmianka nekrologiczna w Roczniku Świętokrzyskim Dawnym. Przypuszczalnie został arcybiskupem zaraz po odnowieniu metropolii gnieźnieńskiej w 1075 za sprawą Bolesława II Szczodrego, którego następnie koronował w katedrze gnieźnieńskiej 25 grudnia 1076.
Niekiedy podaje się, że w sporze króla Bolesława Szczodrego z biskupem krakowskim Stanisławem stanął po stronie króla i brał udział w wydaniu wyroku śmierci na Stanisława. Teza ta opiera się na treści niedatowanego listu papieża Paschalisa II (1099–1118) adresowanego jakoby do arcybiskupa gnieźnieńskiego Marcina (ok. 1100–1112), w którym papież wspomina o udziale jego poprzednika w sądzie nad jednym ze swoich sufraganów. Jest jednak wątpliwe, czy list ten faktycznie odnosił się do Polski, imię arcybiskupa nie jest bowiem wymienione, a jego tytulatura na różnych kopiach tego dokumentu jest różna; najprawdopodobniej dotyczył arcybiskupstwa podlegającego królowi Węgier (Kalocsa lub Split)[1]. Natomiast przekaz Jana Długosza (który nazywa go Piotrem), jakoby po zabiciu biskupa Stanisława był wykonawcą klątwy papieskiej nałożonej na króla Bolesława, nie znajduje żadnego potwierdzenia w źródłach współczesnych.