Dziś chcemy skierować naszą uwagę na Jan Sprowski, temat, który w ostatnim czasie wzbudził zainteresowanie i ciekawość wielu osób. Dzięki szerokiemu zakresowi i znaczeniu w różnych dziedzinach Jan Sprowski wywołał wielką debatę i wzbudził niezliczone sprzeczne opinie. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na życie codzienne, Jan Sprowski okazał się tematem o ogromnej wadze i znaczeniu. W tym artykule postaramy się zagłębić w złożoność i różnorodność, jaką obejmuje Jan Sprowski, badając jego różne aspekty i zapewniając pełniejszy obraz tego, dlaczego Jan Sprowski zasługuje na uwagę i analizę, które przedstawimy poniżej.
Prymas Polski i Litwy | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data urodzenia |
ok. 1411 | |
Data śmierci | ||
Arcybiskup gnieźnieński | ||
Okres sprawowania |
1453–1464 | |
Prymas Polski | ||
Okres sprawowania |
1453–1464 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
15 listopada 1453 | |
Sakra biskupia |
1453 |
Jan Sprowski (Jan ze Sprowy) herbu Odrowąż (ur. ok. 1411, zm. 14 kwietnia 1464) – arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski 1453–1464, prepozyt kolegiaty sandomierskiej, dziekan sandomierski, protonotariusz apostolski[1].
W 1426 zapisał się na Akademię Krakowską, a w 1431 uzyskał bakalaureat. Od 1434 pleb. w Chlewiskach[2]. Kanonik krakowski, gnieźnieński i poznański; sekretarz królewski od 1450, od 1453 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, protegowany i stronnik króla Kazimierza Jagiellończyka. 10 lutego 1454 koronował w katedrze królewskiej na Wawelu Elżbietę Rakuszankę, żonę Kazimierza Jagiellończyka na królową Polski. W 1460 ufundował kaplicę Zwiastowania, dziś pod wezwaniem Bożego Ciała w Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gnieźnie.
W czasie jedenastoletniego piastowania urzędu prymasa zwołał 3 synody, co stanowiło znaczącą liczbę jak na XV wiek. Pierwszy w 1456, drugi w 1457 i trzeci w 1459.