W tym artykule chcemy głębiej zagłębić się w temat Siemens-Schuckert E.III, który wzbudził duże zainteresowanie w wielu sektorach społeczeństwa. Siemens-Schuckert E.III zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego znaczący wpływ na różne obszary, od zdrowia po technologię. Idąc tym tropem, przeanalizujemy najważniejsze aspekty związane z Siemens-Schuckert E.III, badając jego znaczenie, ewolucję w czasie i przyszłe perspektywy związane z tym tematem. Od swoich początków do obecnego znaczenia, Siemens-Schuckert E.III okazał się punktem zwrotnym, który wyznacza początek i koniec w wielu obszarach, motywując debaty, badania i znaczące zmiany.
![]() Poprzednik myśliwca Siemens-Schuckert E.III – Siemens-Schuckert E.I | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
1916 |
Lata produkcji |
1916 |
Liczba egz. |
6 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
10 m |
Długość |
7,1 m |
Wysokość |
2,8 m |
Powierzchnia nośna |
16 m² |
Masa | |
Własna |
478 kg |
Startowa |
678 kg |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 km kal. 7,92 mm | |
Użytkownicy | |
Luftstreitkräfte |
Siemens-Schuckert E.III – niemiecki jednopłatowy jednoosobowy samolot myśliwski z I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Siemens-Schuckertwerke GmbH . Wyprodukowana w małej serii maszyna trafiła do służby w Luftstreitkräfte w końcu 1916 roku i używana była głównie do szkolenia.
Po zbudowaniu przez wytwórnię Siemens-Schuckertwerke GmbH niewielkiej serii myśliwców Siemens-Schuckert E.I, w kwietniu 1916 roku Idflieg złożyło zamówienie na ulepszoną wersję maszyny o oznaczeniu Siemens-Schuckert E.III[1][2]. Do budowy E.III zaadaptowano kadłub i skrzydła E.I, zmieniając jedynie napęd na silnik rotacyjny Oberursel U.I o mocy 75 kW (100 KM)[1][3]. Identycznie jak poprzednik, E.III uzbrojony był w pojedynczy, stały zsynchronizowany karabin maszynowy LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1][4]. W 1916 roku zbudowano sześć egzemplarzy seryjnych E.III, które otrzymały numery ewidencyjne od 620/16 do 625/16[5].
Rozwinięciem E.III miał być Siemens-Schuckert E.IV, wyposażony w kadłub o przekroju okrągłym, jednak pozostał na etapie projektu[1][2].
Pierwszy egzemplarz myśliwca Siemens-Schuckert E.III o numerze 620/16 został przekazany Luftstreitkräfte 9 września 1916 roku, trafiając do armijnego parku lotniczego nr 8 (niem. Armeeflugpark 8)[6]. Pozostałe pięć maszyn (621/16 – 625/16) zostało przekazanych w grudniu 1916 roku i trafiło do I wojskowej szkoły lotniczej w Kolonii (niem. Kampfeinsitzerschule I, Köln)[6].
Siemens-Schuckert E.III był jednosilnikowym, jednoosobowym jednopłatem myśliwskim[1][6]. Długość samolotu wynosiła 7,1 metra, a jego wysokość 2,8 metra[6]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 10 metrów, a powierzchnia nośna 16 m²[6]. Masa własna wynosiła 478 kg, zaś masa całkowita (startowa) 678 kg[1][6].
Napęd stanowił chłodzony powietrzem 9-cylindrowy rotacyjny silnik gwiazdowy Oberursel U.I o mocy 75 kW (100 KM)[1][6]. Myśliwiec uzbrojony był w pojedynczy stały zsynchronizowany karabin maszynowy LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1][7].