Albatros W.3
W tym artykule przyjrzymy się życiu i twórczości Albatros W.3, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Od skromnych początków po osiągnięcie szczytu sukcesu, Albatros W.3 zainspirował niezliczone osoby swoim zaangażowaniem, pasją i determinacją. Idąc tym tropem, odkryjemy osiągnięcia i wyzwania, które naznaczyły jego karierę, a także jego wpływ na społeczeństwo i świat. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez życie Albatros W.3 i odkryj najważniejsze elementy jego dziedzictwa.
 Prototyp Albatrosa W.3 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Historia | |
| Data oblotu |
1916 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 silniki Benz Bz.III |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
22,7 m |
| Długość |
13,1 m |
| Masa | |
| Własna |
1791 kg |
| Użyteczna |
1624 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
133 km/h |
| Rozbieg |
120 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 ruchome km | |
| Użytkownicy | |
| Cesarstwo Niemieckie | |
Albatros W.3 (Albatros VT) – niemiecki pływakowy wodnosamolot torpedowy w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie. Powstała w jednym egzemplarzu maszyna była pierwszym bombowcem torpedowym skonstruowanym przez Albatrosa, a jej rozwinięciem był produkowany w niewielkiej serii Albatros W.5.
Historia i użycie
W październiku 1915 roku kierownictwo Kaiserliche Marine zamówiło w zakładach Albatros-Werke GmbH wodnosamolot torpedowy[1]. Do napędu wybrano dwa silniki Benz Bz.III o mocy 112 kW (150 KM) każdy, w układzie pchającym, z kołpakami na śmigłach[1]. Dużych rozmiarów pudełkowe chłodnice zostały umieszczone na przedzie gondol silnikowych, usytuowanych pomiędzy płatami[1]. Samolot miał konstrukcję drewnianą i typowe dla Albatrosa kształty[1]. Stanowiąca uzbrojenie ofensywne torpeda umieszczona była pod kadłubem między pływakami, częściowo zagłębiona w niecce podkadłubowej w celu zmniejszenia oporu[1].
Prototyp Albatrosa W.3 (oznaczenie fabryczne VT – niem. Versuchs Torpedoflugzeug[2]) został dostarczony marynarce w lipcu 1916 roku i nadano mu numer 527[3][4]. Samolot testowany był intensywnie w Doświadczalnym Centrum Wodnosamolotów w Warnemünde[5]. Mimo że nie podjęto produkcji seryjnej tego modelu, to posłużył on do opracowania ulepszonej wersji W.5[1][4].
Opis konstrukcji i dane techniczne
Albatros W.3 był dwusilnikowym wodnosamolotem pływakowym w układzie dwupłatu konstrukcji drewnianej. Długość samolotu wynosiła 13,1 metra, a rozpiętość skrzydeł 22,7 metra[4][6]. Masa własna wynosiła 1791 kg, zaś masa użyteczna 1624 kg[5]. Napęd stanowiły dwa chłodzone cieczą 6-cylindrowe silniki rzędowe Benz Bz.III o mocy 112 kW (150 KM) każdy[4][6]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 133 km/h[4][6][a]. Rozbieg wynosił 120 metrów[5].
Uzbrojenie ofensywne stanowiła torpeda lotnicza, a do samoobrony służyły dwa ruchome karabiny maszynowe[1][4][b].
Uwagi
- ↑ Nowarra 1980 ↓, s. 57 podaje, że prędkość maksymalna wynosiła 116 km/h.
- ↑ Herris 2017 ↓, s. 67 podaje w innym miejscu, że uzbrojenie obronne stanowił jeden karabin maszynowy.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Herris 2017 ↓, s. 84.
- ↑ Nowarra 1980 ↓, s. 56.
- ↑ Herris 2017 ↓, s. 65, 84.
- ↑ a b c d e f Gray i Thetford 1970 ↓, s. 275.
- ↑ a b c Nowarra 1980 ↓, s. 57.
- ↑ a b c Herris 2017 ↓, s. 67.
Bibliografia
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
- Jack Herris: Albatros Aircraft of WWI. Volume 3: Bombers, Seaplanes, J-Types. T. 26. Aeronaut Books, 2017, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-49-0. (ang.).
- Heinz J. Nowarra. Les premiers torpilleurs allemands. „Le fanatique de l’Aviation”. Nr 126, Mai 1980. Paris. (fr.).
Linki zewnętrzne
- Sylwetka samolotu Albatros W.3 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. . (ros.).
