Pierwszy poruszyciel
Wygląd
przypnij
ukryj
Pierwszy poruszyciel (albo nieruchomy poruszyciel) łac. primus motor – w filozofii Arystotelesa przyczyna ruchu obrotowego piątego elementu (pozostałe to ziemia, ogień, powietrze i woda) znajdującego się na obwodzie świata. Filozof pisze o nim głównie w księdze Λ (XII) swej Metafizyki.
Jest przyczyną ruchu i podtrzymuje ruch w trwaniu. Porusza kochającego. Jest to żywy byt, wieczny i najdoskonalszy. Arystoteles nazywa go niepoddanym ruchowi Bogiem-Umysłem, uznając go za transcendentną substancję, będącą czystym aktem bez żadnej możności i bez materialnej zasady. Jest on czystą myślą, zajmującą się w najwyższym stopniu tym, co boskie (1074b n9). Powoduje on pierwotny, wieczny i jeden ruch .
Na podstawie tej charakterystyki św. Tomasz z Akwinu utożsamił pierwszego poruszyciela z Bogiem ze Starego Testamentu (Jahwe, czyli Jestem Który Jestem - Wj 3,14).
Przypisy
- ↑ Fizyka, ks. VII, roz. 6, 259a, 1-13
- ↑ Metafizyka, ks. XII, roz. 7, 1073a, 6
- ↑ Metafizyka, 1072b, 3
- ↑ Metafizyka, 1072b, 28
- ↑ Krokiewicz A.: Arystoteles, Pirron i Plotyn. s. 90.
- ↑ Por. K. Leśniak: Wstęp. W: Arystoteles: Metafizyka. s. XXVII-XXVIII.
Bibliografia
- Krokiewicz A.: Arystoteles, Pirron i Plotyn. Warszawa: IW "PAX", 1974, s. 271.
- Leśniak K.: Wstęp. W: Arystoteles: Metafizyka. PWN, 1983, s. XI-XXX. ISBN 83-01-04592-2.
Poglądy filozoficzne na
Bogaprzedmiot |
|
---|
poglądy poznawcze (epistemiczne) |
|
---|
poglądy ontologiczne | |
---|
argumenty | |
---|
stosunek do wiary i niewiary |
|
---|
autorzy argumentów | |
---|
powiązane dyscypliny |
|
---|
Ontologiadziały |
|
---|
przedmioty | |
---|
odmiany bytów |
|
---|
inne pojęcia | |
---|
pytania |
|
---|
pierwsze zasady |
|
---|
poglądy | |
---|
Kontrola autorytatywna (pojęcie filozoficzne):
Encyklopedia internetowa: