W dzisiejszym świecie Droga krajowa nr 13 (Polska) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Dzięki swojemu wpływowi na społeczeństwo i życie codzienne Droga krajowa nr 13 (Polska) wywołał debaty i wygenerował niezliczone rozbieżne opinie. Od momentu pojawienia się Droga krajowa nr 13 (Polska) przykuł uwagę naukowców, ekspertów w dziedzinie technologii, przywódców politycznych, aktywistów i zwykłych obywateli. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Droga krajowa nr 13 (Polska), analizując jego konsekwencje w różnych obszarach i eksponując różne perspektywy na ten kontrowersyjny temat.
Początek drogi krajowej nr 13 - skrzyżowanie al. Piastów i ul. Ku Słońcu Droga krajowa nr 13 - plac Szyrockiego i ul. Mieszka I Droga krajowa nr 13 - rondo Uniwersyteckie i ul. Południowa Droga krajowa nr 13 - rondo Hakena i początek obwodnicy Warzymic i Przecławia Droga krajowa nr 13 - węzeł drogowy "Przecław" na obwodnicy Warzymic i Przecławia Droga krajowa nr 13 - koniec obwodnicy Warzymic i Przecławia Droga krajowa nr 13 - węzeł z autostradą A6 koło Kołbaskowa
Gruntowna modernizacja drogi nr 13 miała miejsce w latach 1998–2005. Na jej miejskim odcinku w Szczecinie do profilu 2 x 2 przebudowano ulice Mieszka I, Południową oraz częściowo ul. Autostrada Poznańska[a]. Zmodernizowano także odcinek ul. Cukrowej. W ciągu ul. Południowej zbudowano ronda: Uniwersyteckie (o średnicy 100 m) i Hakena (o średnicy 120 m) oraz węzeł komunikacyjny na pl. Szyrockiego. Ostatnim jej etapem było oddanie w sierpniu 2005 nowego wiaduktu kolejowego nad ul. Południową, którym prowadzą linie kolejowe nr 408, 409 oraz 433 do stacji Szczecin Gumieńce. Ponadto zmodernizowano drogę od rogatek Szczecina przez Warzymice i Przecław do Kołbaskowa.
2015–2023: Budowa obwodnicy Przecławia i Warzymic
12 października 2015 Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad ogłosiła przetarg na budowę obwodnicy Przecławia i Warzymic. Obwodnica, która ma początek na rondzie Hermanna Hakena w Szczecinie, ma dwie jezdnie po dwa pasy ruchu. W ramach tej inwestycji został wybudowany węzeł Przecław z lokalną drogą Przecław – Kurów. W przyszłości ma zostać wybudowany węzeł Smętowice łączący DK13 z planowaną zachodnią obwodnicą Szczecina w ciągu drogi ekspresowej S6[b][3] oraz nowy węzeł zespolony Szczecin Zachód (początkowo Kołbaskowo) na autostradzie A6, który miałby być również początkiem dla zachodniej obwodnicy Szczecina. Istniejący węzeł Kołbaskowo miałby zostać zlikwidowany[4].
Procedura wyboru najlepszego oferenta trwała dość długo. Głównym wykonawcą budowy obwodnicy została nominowana firma Energopol Szczecin S.A., z którą 9 marca 2018 podpisano stosowną umowę o wartości 140,4 mln złotych mającą symbolizować "nową jakość" w budowie dróg narodowych w Polsce[c][5][6].
Na początku lipca 2019 Energopol złożył w szczecińskim sądzie rejonowym wniosek o ogłoszenie upadłości likwidacyjnej. Zdolność firmy do dokończenia jeszcze nierozpoczętego kontraktu miała stać się przedmiotem pogłębionej analizy prawnej GDDKiA[7] sama zaś firma zadeklarowała chęć kontynuacji prac[8][9]. Umowa z Energopolem została zerwana w grudniu 2019[10].
Nowy przetarg na zubożoną wersję drogi z poprzedniego zamówienia[d], GDDKiA ogłosiła dopiero 15 lipca 2020[11], a umowę o wartości 89,5 mln zł z Budimexem podpisano już w marcu 2021[12]. Obwodnica do użytku oddana została ostatniego dnia sierpnia 2023 roku, ponad pół roku przed kolejnym terminem i prawie 8 lat od ogłoszenia pierwszego przetargu[13][14].
Węzeł zespolony na A6 i obwodnica Kołbaskowa
GDDKiA wydzieliła do osobnego "zadania realizacyjnego" budowę pozostałego fragmentu pierwotnej obwodnicy Przecławia i Warzymic. "Odcinek 2" zawierający kluczowe węzły DK13: z zachodnią obwodnicą Szczecina i zespolony Szczecin Zachód na autostradzie A6 wymagał przeprojektowania od czasu pierwotnego przetargu, gdyż pojawiła się konieczność uwzględnienia na węźle zespolonym czwartej, uprzednio niewystępującej, południowej relacji dla planowanej w ramach Programu 100 obwodnic obwodnicy Kołbaskowa – kontynuacji obejścia Warzymic i Przecławia[10][4]. Ogłoszenie przetargu na to zadanie planowane było na 2023, jednak dyrekcja nie zdobyła na nie środków i nastąpiła korekta planów. Rządowa agencja zapowiedziała ogłoszenie go w roku 2024. Na ten sam rok zakładane jest ogłoszenie przetargu na budowę obwodnicy Kołbaskowa[15].
Historia numeracji
Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia i kategorie/klasyfikacje:
Numer
Kategoria
Przebieg
Lata obowiązywania
Źródło
Uwagi
Przed 1945 rokiem droga znajdowała się poza terytorium Polski. Nieznana numeracja w latach 1945 – 1952.
Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965, s. 39-40.
brak danych o numeracji krajowej
?
• droga główna / droga drugorzędna: do 1985 • droga krajowa: od 1 X 1985[16]
granica państwa – Kołbaskowo – Przecław – Szczecin
lata 70. – 1986
Lista źródeł
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. dziesiąte, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1971. Brak numerów stron w książce
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. jedenaste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972. Brak numerów stron w książce
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975. Brak numerów stron w książce
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: wydawca = Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, s. 17, 20, 41. ISBN 83-7000-017-7.
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. VI. Warszawa: wydawca = Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1980, s. 17, 20, 41.
Mapa samochodowa Polski 1:1 500 000, Załącznik do informatora samochodowo-motocyklowego – rocznik XXVIII, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1983. Brak numerów stron w książce
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: wydawca = Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984, s. 17, 20, 41.
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: wydawca = Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985, s. 17, 20, 41.
• nieznana numeracja • kategoria na podstawie materiałów źródłowych • brak możliwości przekroczenia granicy • brak odcinka od granicy do Kołbaskowa
Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. II Zmienione i poprawione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1997–1998, ISBN 83-904373-3-3. Brak numerów stron w książce
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich. (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071)
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. V Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1999–2000, ISBN 83-904373-7-6. Brak numerów stron w książce
POLSKA: Atlas Drogowy 1:200 000. Katowice: Mapy Ścienne Beata Piętka, 2000. Brak numerów stron w książce
Polska: autoatlas 1:300 000, Autoatlas opracowano dla potrzeb Polskiego Koncernu Naftowego ORLEN Spółka Akcyjna, Warszawa: ABW Sp. z o.o., 2001, ISBN 83-915542-0-1. Brak numerów stron w książce
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. IX Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2002, ISBN 83-904373-7-6. Brak numerów stron w książce
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XII Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2004–2005, ISBN 83-904373-7-6. Brak numerów stron w książce
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XIV Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2005, ISBN 83-904373-7-6. Brak numerów stron w książce
Polska 2009: atlas samochodowy 1:500 000. Wybrane fragmenty w skali 1:200 000. Wyd. XV. Carta Blanca Sp. z o.o., Grupa Wydawnicza PWN, 2009, s. 2, 70. ISBN 978-83-61444-30-5.
Atlas samochodowy Polski 1:200 000 dla profesjonalistów. Wyd. IX. Warszawa: Dom Wydawniczy PWN, 2017. ISBN 978-83-7705-978-4. Brak numerów stron w książce
Polska 2020/2021: mapa samochodowa 1:700 000, Warszawa: Grupa PWN, 2020, ISBN 978-83-65808-36-3. Brak numerów stron w książce
↑od 13 marca 2015 nosi nazwę ul. Floriana Krygiera
↑13 października 2019 rząd zmienił Rozporządzenie o autostradach i drogach ekspresowych w Polsce, wydłużając drogę S6 o odcinek Kołbaskowo–Police–Goleniów, czyli o zachodnią obwodnicę Szczecina, która to miałaby rozpoczynać się nowym węzłem Szczecin Zachód
↑pierwotna inwestycja została podzielona na dwa "zadania realizacyjne", z których "Odcinek 1" osiąga długość zredukowaną do 4,2 km i nie obejmuje dwóch kluczowych węzłów – z planowanym zachodnim obejściem Szczecina w ciągu S6 ani zespolonego na autostradzie A6
↑Wygląd znaku wprowadzono w 2015 roku[20] i zniesiono w marcu 2021 r.[21]
Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędo- wej do 11,5 t, z uwzględnieniem art. 41a ust. 1 oraz z wyjątkiem określonym w art. 41b ust. 1.
2. Dopuszcza się wprowadzenie albo ustanowienie zakazu ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t:
1) po określonej drodze publicznej lub jej odcinku,
2) w strefie obejmującej co najmniej dwie drogi publiczne lub ich odcinki
– zwanego dalej „zakazem”. (...)
7. Nie można wprowadzić ani ustanowić zakazu na:
(...)
3) drogach krajowych lub ich odcinkach, z wyjątkiem dróg krajowych zarządzanych przez prezydentów miast na prawach
powiatu.
Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)
Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:
1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej
osi do 10 t,
2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t
– mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.
3. Drogi wojewódzkie inne niż drogi określone na podstawie ust. 2 pkt 1, drogi powiatowe oraz drogi gminne stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.
↑Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury i Rozwoju oraz Spraw Wewnętrznych z dnia 3 lipca 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1313)
↑Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 8 marca 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz.U. z 2021 r. poz. 438)
↑Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 21 kwietnia 2017 r. w sprawie wykazu dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t, oraz wykazu dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t (Dz.U. z 2017 r. poz. 878)