39 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
W tym artykule zbadamy fascynujący świat 39 Dywizja Piechoty (III Rzesza) i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. 39 Dywizja Piechoty (III Rzesza) to temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i amatorów, wywołując debaty i refleksje w szerokim zakresie dziedzin i dyscyplin. Na przestrzeni dziejów 39 Dywizja Piechoty (III Rzesza) odgrywał kluczową rolę w kształtowaniu wydarzeń i narracji, wpływając na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje ze sobą i postrzegają otaczający ich świat. W tej kompleksowej analizie zbadamy różne aspekty i aspekty 39 Dywizja Piechoty (III Rzesza), oferując pełny przegląd, który pozwoli czytelnikowi zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
10 lipca 1942, poligon Elsenborn |
| Rozformowanie |
23 października 1943 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
OKH |
39 Dywizja Piechoty (niem. 39. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej,
Formowanie i szlak bojowy
Sformowana na mocy rozkazu z 10 lipca 1942 przez IV Okręg Wojskowy, miejsce sformowania poligon Elsenborn, później przeniesiono formowanie do rejonu Vlissingen. Utworzona w 20. fali mobilizacyjnej.
Dywizja początkowo pełniła służbę garnizonową w Holandii, na początku 1943 została skierowana na front wschodni do Grupy Armii Południe. Walczyła pod Charkowem i brała udział w walkach nad Dnieprem. Walki odwrotowe zredukowały ją jesienią 1943 do grupy bojowej[1]. Po kolejnych stratach zadanych jej przez Armię Czerwoną została rozwiązana 23 października 1943. Ocalałe resztki włączono do 106 Dywizji Piechoty. Sztab dywizji wykorzystano przy formowaniu 41 Dywizji Fortecznej na Peloponezie[2].
Dowódcy dywizji
- gen. por. Hugo Höfl 10 VII 1942 – 18 XII 1942;
- gen. por. Ludwig Löweneck 30 XII 1942 – 15 V 1943;
- płk/gen. por. Maximilian Hunten 15 V 1943 – 3 IX 1943;
- gen. por. Paul Mahlmann 3 IX 1943 – 20 XI 1943;
Struktura organizacyjna
- Skład w lipcu 1942:
113. i 114 pułk piechoty, 139 pułk artylerii, 139 batalion pionierów, 139 oddział przeciwpancerno – rozpoznawczy, 139 oddział łączności;
Przypisy
- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 93.
- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 94.
Bibliografia
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Leksykon Wehrmachtu
| 1-100 | |
|---|---|
| 101-200 | |
| 201-300 |
|
| 301-400 | |
| 401-500 | |
| 501-600 | |
| 601-719 | |
| Imienne |
|
