47 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
W dzisiejszym świecie 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Zarówno zawodowo, jak i osobiście, 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) pozostawił głęboki ślad w naszym życiu i sposobie, w jaki współdziałamy z otaczającym nas światem. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) pozostaje gorącym tematem, który nadal wywołuje debatę i refleksję na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) i jego znaczenie w naszym obecnym społeczeństwie, zapewniając kompleksowy obraz jego znaczenia i implikacji na przyszłość.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1 lutego 1944 |
| Rozformowanie | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
OKH |
47 Dywizja Piechoty (niem. 47. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu 1 lutego 1944 roku przez VI Okręg Wojskowy w okolicach Calais. Jednostkę utworzono na bazie 156 Dywizji Rezerwowej. 17 września 1944 r. została przekształcona w 47 Dywizję Grenadierów Ludowych (47. Volksgrenadier-Division)[1].
Struktura organizacyjna
- Struktura organizacyjna w lutym 1944 roku:
103, 104, 115 pułk grenadierów, 147 pułk artylerii, 147 batalion pionierów, 147 batalion fizylierów, 147 oddział przeciwpancerny, 147 oddział łączności, 147 polowy batalion zapasowy;
- Struktura organizacyjna w grudniu 1944 roku:
103, 104 i 115 pułk grenadierów, 147 pułk artylerii, 147 batalion pionierów, 147 dywizyjna kompania fizylierów, 147 oddział przeciwpancerny, 147 oddział łączności, 147 polowy batalion zapasowy;
Dowódcy dywizji
- gen. por. Otto Elfedt (od 1 lutego 1944 do czerwca 1944)
- gen. mjr Carl Wahle (od 30 lipca 1944 do 4 września, gdy dostał się do niewoli)
- gen. por. Siegfried Macholz (od 4 września 1944)
- gen. por. Max Bork (od 17 września 1944)
- płk von Grundherr (marzec 1945)
- płk Langesee (kwiecień 1945)
- gen. mjr Hauser (kwiecień 1945)
Szlak bojowy
Po utworzeniu dywizja była aktywna w Normandii, później walczyła nad Mozą, gdzie poniosła ciężkie straty. Została odbudowana w Danii, poprzez wchłonięcie 577 Dywizji Grenadierów Ludowych, która była w początkowej fazie formowania. Później walczyła w Nadrenii pod Akwizgranem, szlak bojowy zakończyła pod Münsingen poddając się Amerykanom[2].
Przypisy
- ↑ 47. Volksgrenadier-Division
- ↑ Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009, s. 102-103. ISBN 978-83-11-11596-5.
Bibliografia
- Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
| 1-100 | |
|---|---|
| 101-200 | |
| 201-300 |
|
| 301-400 | |
| 401-500 | |
| 501-600 | |
| 601-719 | |
| Imienne |
|
