337 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Dziś 337 Dywizja Piechoty (III Rzesza) to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych sektorach społeczeństwa. Jego wpływ można zaobserwować m.in. w sferze osobistej, ekonomicznej, politycznej, kulturalnej i technologicznej. 337 Dywizja Piechoty (III Rzesza) przykuł uwagę ekspertów i naukowców, a także osób, które chcą lepiej zrozumieć jego wpływ na życie codzienne. Na przestrzeni dziejów 337 Dywizja Piechoty (III Rzesza) doświadczył zmian i przekształceń, które dały początek debatom i refleksji na temat jego znaczenia i zakresu. W tym artykule zbadamy wpływ 337 Dywizja Piechoty (III Rzesza) na współczesne społeczeństwo i przeanalizujemy jego implikacje w różnych obszarach.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
16 listopada 1940 |
| Rozformowanie |
15 września 1944 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa atak na ZSRR operacja Bawół bitwa pod Lenino operacja Bagration | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Kempten (1940) |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
337 Dywizja Piechoty (niem. 337. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja piechoty, w 1944 roku przeformowana na 337 Dywizja Grenadierów Ludowych, uczestniczyła w 1941 roku w ataku na Związek Radziecki i walkach z Armią Czerwoną do 1945.
Sformowana w Kempten na mocy rozkazu z 16 listopada 1940 roku, w 14. fali mobilizacyjnej w VII Okręgu Wojskowym. Brała udział w ataku na ZSRR i walkach z Armią Czerwoną. W chodziła w skład XXXIX Korpus Pancerny[1], i razem z nim została rozbita przez Armię Radziecką w czasie opreacji Bagration. Dowodzący dywizją, gen. Otto Schünemann został zabity 29 czerwca 1944 roku pod Mogilewem[2].
Ocalałe resztki oraz rekruci z 570 Dywizji Grenadierów umożliwiły 15 września 1944 roku odtworzenie jednostki jako 337 Dywizji Grenadierów Ludowych. Przed spodziewaną ofensywą Armii Czerwonej, w styczniu 1945 zajmowała pozycję nad Wisłą w rejonie Warszawy. Podlegała w tym czasie XXXXVI Korpusowi Pancernemu. Odwód dowódcy 337 Dywizji Grenadierów Ludowych w sile batalionu i dywizyjnych batalionów specjalnych znajdował się w okolicy Piaseczna[3].
Dywizja w nowym składzie walczyła z Armią Czerwoną na linii Wisły i w Prusach Wschodnich. Ostatecznie została rozbita w lutym 1945 roku pod Gdańskiem a niedobitki zostały wcielone do 391 Dywizji Ochronnej[2].
Dowódcy dywizji
- gen. por. Karl Spang (15.11.1940 – 2.05.1941)
- gen. por. Kurt Pflieger (2.05.1941 – 15.03.1942)
- gen. Erich Marcks (15.03.1942 – 20.09.1942)
- gen. por. Otto Schünemann (20.09.1942 – 27.12.1943)
- gen. por. Walter Scheller (27.12.1943 – lipiec 1944)
- gen. por. Eberhard Kinzel[2]
Struktura organizacyjna
Skład w listopadzie 1940:
- 688 pułk piechoty
- 689 pułk piechoty
- 690 pułk piechoty
- 337 pułk artylerii oraz 337. batalion pionierów (saperów), 337. oddział przeciwpancerny i 337. oddział łączności
Skład w 1941[4]:
- 313 pułk piechoty
- 690 pułk piechoty
- 337 pułk artylerii oraz 337. batalion pionierów, 337. oddział rozpoznawczy, 337. oddział przeciwpancerny, 337. oddział łączności i 337. polowy batalion zapasowy
Skład w 1944[5]:
- 313 pułk grenadierów
- 688 pułk grenadierów
- 690 pułk grenadierów
- 337 pułk artylerii i inne pododdziały.
Przypisy
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 122.
- ↑ a b c Mitcham (A) 2010 ↓, s. 48.
- ↑ Sobczak 1970 ↓, s. 133.
- ↑ 337 , lexikon-der-wehrmacht.de .
- ↑ 337 , lexikon-der-wehrmacht.de .
Bibliografia
- Chris Bishop: Niemiecka piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11-428-9.
- Samuel Mitcham (A): Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11655-9.
- Kazimierz Sobczak: Wyzwolenie Warszawy. Styczeń 1945 r. Warszawa: 1970.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0
| 1-100 | |
|---|---|
| 101-200 | |
| 201-300 |
|
| 301-400 | |
| 401-500 | |
| 501-600 | |
| 601-719 | |
| Imienne |
|
