Sidur
W tym artykule Sidur zostanie omówiony z różnych perspektyw, aby przeanalizować jego znaczenie, wpływ i znaczenie w różnych obszarach. Zbadane zostanie jego pochodzenie, ewolucja i konsekwencje, a także jego związek z innymi istotnymi tematami. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się zrozumieć jego wpływ na obecne społeczeństwo, a także możliwe przyszłe implikacje. Zbadane zostaną także możliwe rozwiązania, rekomendacje i wyzwania związane z Sidur, w celu przedstawienia kompleksowej wizji i refleksji nad jej znaczeniem w naszej obecnej rzeczywistości.
Sidur (hebr. סידור = „porządek modlitw”, często błędnie zapisywany jako siddur kopiując angielską pisownię dostosowaną do angielskiej wymowy, pl. sidurim; jid. sider) – modlitewnik żydowski, do użytku synagogalnego i domowego, zawierający modlitwy na dni powszednie i zwykłe szabaty[1].
Początki współczesnych modlitewników sięgają okresu gaonów. W IX w. hiszpański kahał zadał pytanie o możliwość uporządkowania codziennych modlitw. Wydana w odpowiedzi responsa rabina Amrama Gaona z Sury „Seder Rav Amram”, zdobyła dużą popularność i jako pierwowzór modlitewnika był przez wieki uznawany przez wyznawców judaizmu[2]. Kolejne, szersze opracowanie siduru przypisywane jest Saadji Gaonowi z X w., do którego w XVI wieku włączono pieśń „Lecha dodi…”. Obecnie poszczególne odłamy judaizmu wydają własne, odrębne modlitewniki[1].
Przypisy
- ↑ a b Magdalena Bendowska: Sidur. Polski słownik judaistyczny Delet . Żydowski Instytut Historyczny. . (pol.).
- ↑ Rafał Żebrowski: Responsy. Polski słownik judaistyczny . Żydowski Instytut Historyczny. . . (pol.).
