Kodeks 049
Dziś wkroczymy w fascynujący świat Kodeks 049. Temat ten jest dziś bardzo aktualny, ponieważ wpływa na różne aspekty codziennego życia. Kodeks 049 to temat, który wzbudził duże zainteresowanie społeczeństwa ze względu na jego wpływ na gospodarkę, politykę, technologię i kulturę. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Kodeks 049, analizując jego ewolucję w czasie i jego wpływ w różnych obszarach. Dodatkowo przyjrzymy się obecnym trendom związanym z Kodeks 049 i jego prognozą na przyszłość. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży przez Kodeks 049, podczas której odkryjemy jego znaczenie i wpływ na współczesny świat.
 Dzieje Apostolskie 1 | |
| Data powstania |
IX wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
049 |
| Zawartość |
Dzieje, Listy |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
27,5 × 18,5 cm |
| Typ tekstu | |
| Kategoria |
V |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 049 (Gregory-Aland no. 049; von Soden α 2)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na IX wiek.
Opis
Kodeks stanowiony jest przez 149 pergaminowych kart (27,5 na 18,5 cm)[2][3], z tekstem Dziejów Apostolskich, Listów powszechnych i Listów Pawła. Nie zachował się w całości i ma liczne braki w Listach Pawła. Pergamin nie zachował się w dobrym stanie, atrament jest koloru brunatnego; inicjały pisane są poza linią[4].
W Listach Pawła zawiera: Rz 1; 1 Kor 1,1-5,8; 13,8-16,24; 2 Kor 1,1-11,23; Ef 4,20-6,20[4].
Tekst jest pisany jedną kolumną na stronę, 30 linijek w kolumnie[2]. Tekst jest pisany bez spacji między wyrazami[5]. Litery są wielkie, po części pisane są prosto, po części pochylone są w prawo. Litery zostały opatrzone akcentami i przydechami[4]. Cytaty starotestamentowe zostały oznakowane[5].
Tekst dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały), których numery podano na marginesie, a ich τιτλοι (tytuły rozdziałów) na szczycie kart. Kodeks zawiera prolegomenę, tablice κεφαλαια (spis treści) przed każdą z biblijnych ksiąg, oznakowane zostały perykopy używane do czytań liturgicznych i numery stichoi. Posiada liczne noty marginalne[4].
Tekst
Grecki tekst kodeksu przekazuje Tekst bizantyński. Według Alanda w Dziejach 70 razy wspiera tekst bizantyjski przeciwko "oryginalnemu", 3 razy wspiera tekst oryginalny przeciwko bizantyjskiemu, 29 razy zgodny jest z obu tekstami. W Listach Pawła 109 razy wspiera tekst bizantyjskie przeciwko oryginalnemu, nigdy nie wspiera oryginalnego przeciwko bizantyjskiemu, 37 razy zgodny jest z obu tekstami. W Listach powszechnych 86 razy wspiera tekst bizantyjski przeciwko oryginalnemu, 1 raz wspiera tekst oryginalny przeciwko bizantyjskiemu, 9 razy zgodny jest z obu tekstami. Ponadto zawiera 3 sobie właściwe warianty w Dziejach, 3 w Listach Pawła i 3 w Listach powszechnych. Kurt Aland zaklasyfikował go do Kategorii V[2].
W Dziejach 2,47 przekazuje wariant ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ' ημεραν τη εκκλησια (a Pan dodawał codziennie tych, którzy mieli być zbawieni kościołowi)[6].
W Dz 18,26 przekazuje wariant την του θεου οδον, wraz z rękopisami: P, Ψ, 0142, 104, 330, 451, 1241, 1877, 2127, 2492, Byz, Lect[7].
W Dz 27,39 przekazuje wariant εξεωσαι zamiast εξωσαι; wariant nie jest wspierany przez inne rękopisy[8].
Historia
C.R. Gregory datował rękopis na VIII lub IX wiek[4]. INTF datuje go na IX wiek[2][3].
Gregory widział go w roku 1886[4] i nadał mu siglum Sap[9]. Natomiast w 1908 roku nadał mu nowe siglum 049[1].
Facsimile kodeksu wydał William Hatch w 1939 roku[5]. Tekst rękopisu jest cytowany w niektórych krytycznych wydaniach greckiego Novum Testamentum (UBS3)[10].
Obecnie kodeks przechowywany jest na Górze Athos, w klasztorze Wielka Ławra (A' 88)[2][3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 37.
- ↑ a b c d e Aland i Aland 1989 ↓, s. 123.
- ↑ a b c INTF: Kodeks 049 (GA). Liste Handschriften . Münster Institute. .
- ↑ a b c d e f Gregory 1900 ↓, s. 103.
- ↑ a b c Hatch 1939 ↓, s. XLIII.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. 424.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. 491.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. 524.
- ↑ Gregory 1900 ↓, s. 104.
- ↑ UBS3 1983 ↓, s. XVII.
Bibliografia
- K. Aland, M. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983.
- C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 103-104.
- Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
- W.H.P. Hatch: The Principal Uncial Manuscripts of the New Testament. Chicago: The University of Chicago Press, 1939, s. XLIII.