W tym artykule omówimy Kodeks 0135, temat, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Kodeks 0135 wzbudził zainteresowanie ekspertów i naukowców, a także ogółu społeczeństwa, ze względu na jego znaczenie i implikacje. Celem tego artykułu jest zbadanie różnych perspektyw i podejść związanych z Kodeks 0135, a także przeanalizowanie jego wpływu w różnych kontekstach. Podobnie, możliwe implikacje i reperkusje Kodeks 0135 w teraźniejszości i przyszłości zostaną zbadane, w celu zapewnienia wszechstronnej i kompletnej wizji tego tematu.
| Data powstania |
IX wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
0135 |
| Zawartość |
Ewangelie † |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
14,3 × 12,5 cm |
| Typ tekstu |
tekst bizantyjski |
| Kategoria |
V |
| Miejsce przechowywania |
Kodeks 0135 (Gregory-Aland no. 0135) ε 85 (Soden)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na IX wiek. Rękopis jest przechowywany jest w Bibliotece Ambrozjańskiej (Q. 6 sup., fol. 15. 18. 31. 34. 47. 50. 62. 65) w Mediolanie[2].
Do dnia dzisiejszego zachowało się 16 kart kodeksu (14,3 na 12,5 cm) z fragmentami tekstu Ewangelii Mateusza, Ewangelii Marka i Ewangelii Łukasza[2].
Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 20 linijkach w kolumnie[2], 21-24 liter w linijce. Litery są niewielkie. Stosuje przydechy i akcenty. Tekst dzielony jest według dłuższych jednostek κεφαλαια (rozdziałów), których numery umieszczono na marginesie oraz według mniejszych jednostek – Sekcji Ammoniusza z odniesieniami do Kanonów Euzebiusza[3].
Jest palimpsestem, tekst górny zawiera tekst Erotemata grammaticalia (Ἐρωτήματα Γραμματικά) Manuela Moschopoulosa[4].
Grecki tekst kodeksu przekazuje Tekst bizantyński. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii V[2].
Aland datował kodeks na IX wiek. W ten sam sposób datuje go obecnie INTF[4].
Rękopis cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA26, NA27). W NA27 cytowany jest jako świadek pierwszego rzędu[5].