Kodeks 0239

W artykule Kodeks 0239 zbadamy różne aspekty związane z tym tematem, od jego początków po jego dzisiejsze znaczenie. Przeanalizujemy, jak Kodeks 0239 wpłynął na społeczeństwo i jak ewoluował w czasie. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie istniejące wokół Kodeks 0239, zapewniając pełny i zrównoważony przegląd tego tematu. W całym artykule zagłębimy się w konkretne aspekty, które pomogą zrozumieć znaczenie i wpływ Kodeks 0239 w różnych obszarach. Poprzez krytyczne i refleksyjne podejście staramy się zaoferować naszym czytelnikom kompletną i wzbogacającą wizję Kodeks 0239.

Kodeks 0239 (GA)
Data powstania

VII wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0239

Zawartość

Ewangelia Łukasza †

Język

grecko-koptyjski

Rozmiary

26 × 21 cm

Typ tekstu

aleksandryjski

Kategoria

III

Miejsce przechowywania

British Library

Kodeks 0239 (Gregory-Aland no. 0239) – grecko-koptyjski kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, datowany metodą paleograficzną na VII wiek. Przechowywany jest w Londynie. Tekst rękopisu jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

Opis

Do XX wieku zachowała się tylko jedna pergaminowa karta rękopisu, z greckim tekstem Ewangelii Łukasza (2,27-30.34). Tekst koptyjski zawiera tekst Łk 2,24-27[1]. Karty kodeksu mają rozmiar 26 na 21 cm. Tekst pisany jest dwiema kolumnami na stronę, 25 linijkami w kolumnie[1].

Tekst

Tekst rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował tekst rękopisu do kategorii III[1].

Historia

INTF datuje rękopis na VII wiek[2]. Odkryty został w Egipcie, w Fajum[3].

Na listę greckich rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1954 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0239[4][5]. Rękopis jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu[6][7].

Koptyjski tekst fragmentu opublikował Walter Ewing Crum w 1905 roku (P. Lond. Copt. 502)[3]. Grecki tekst fragmentu opublikował H.L. Heller w 1969 roku[8].

Rękopis jest przechowywany w British Library (Oriental 4717 (16)) w Londynie[1][2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d Aland i Aland 1989 ↓, s. 136.
  2. ↑ a b INTF i Cod. 0239 ↓.
  3. ↑ a b P. Lond. Copt. 502
  4. ↑ Aland 1963 ↓, s. 10.
  5. ↑ Aland i Aland 1989 ↓, s. 84.
  6. ↑ NA26 1991 ↓, s. 701.
  7. ↑ NA27 2006 ↓, s. 58*.
  8. ↑ Heller 1969 ↓, s. 199-203.

Bibliografia

Krytyczne wydania Nowego Testamentu
  • K. Aland (pod red.), E. Nestle: Novum Testamentum Graece. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1.
  • Eberhard et Erwin Nestle, communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger: Novum Testamentum Graece. Wyd. 27 revisa. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2006. ISBN 978-3-438-05100-4.
  • K. Aland, M. Black, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983. ISBN 3-438-05113-3.
Listy rękopisów NT
  • K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter, 1963, s. 10. (niem.).
Introdukcje do krytyki tekstu NT
  • Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
Inne
  • H.L. Heller. Ein griechisch-koptisches Lukasfragment. „Arbeiten zur neutestamentliche Textforschung”. 3, s. 199-203, 1969. Berlin. (niem.). 

Linki zewnętrzne

Wykaz kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu
01-045
046-0322