Dziś Kodeks 0283 to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Dziś stał się punktem odniesienia, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje na temat jego oddziaływania. Kodeks 0283 zajął istotne miejsce w agendzie publicznej, nie tylko ze względu na swoje znaczenie w różnych obszarach, ale także ze względu na wpływ, jaki ma na życie ludzi. Jest to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który niezmiennie stanowi powód do analiz i dyskusji w różnych kontekstach.
![]() | |
Data powstania |
IX wiek |
---|---|
Rodzaj | |
Numer |
0283 |
Zawartość | |
Język | |
Rozmiary |
21,5 × 23 |
Kategoria |
brak |
Data odkrycia |
1975 |
Miejsce przechowywania |
Kodeks 0283 (Gregory-Aland no. 0283) – grecko-arabski kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, datowany metodą paleograficzną na IX wiek. Rękopis jest przechowywany na Synaju. Tekst rękopisu nie jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Zachowało się 15 pergaminowych kart rękopisu z greckim oraz arabskim tekstem Ewangelii Marka (2,21-3,18; 5,9-13.31-36; 6,9-13.39-40; 9,20-24.44-47; 14,54-62; 15,6-15)[1]. Karty mają rozmiar 21,5 na 23 cm. Tekst jest pisany dwoma kolumnami na stronę, 22 linijek tekstu na stronę[1][2].
Przekład arabski jest bliski tekstowi greckiemu[3].
INTF datuje rękopis 0283 na IX wiek[4] .
Rękopis został znaleziony w maju 1975 roku podczas prac restauracyjnych w klasztorze wraz z wieloma innymi rękopisami[5][6] . Na listę greckich rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland, oznaczając go przy pomocy siglum 0283. Został uwzględniony w II wydaniu Kurzgefasste[2].
Rękopis nie jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA27[7], NA28[8], UBS4[9]).
Rękopis jest przechowywany w Klasztorze Świętej Katarzyny (N.E. ΜΓ 47) na Synaju[1][2][4] .