Janusz z Lubienia

W dzisiejszym świecie Janusz z Lubienia stał się tematem rosnącego zainteresowania i debaty. Przy tak wielu różnych opiniach, badaniach i perspektywach trudno jest dojść do definitywnego wniosku w tej kwestii. Nie można jednak zaprzeczyć, że Janusz z Lubienia budzi pasje i rzuca wyzwanie ludzkiej mentalności. Niezależnie od tego, czy patrzy się z perspektywy naukowej, społecznej, politycznej czy ekonomicznej, Janusz z Lubienia nadal budzi kontrowersje i wpływa na życie milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Janusz z Lubienia i spróbujemy rzucić trochę światła na ten bardzo złożony temat.

Janusz z Lubienia

Data śmierci	ok. 20 marca 1435
Biskup przemyski
Okres sprawowania	1420-1435[1]
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Sakra biskupia	20 sierpnia 1420

Janusz (Jan Śledź) z Lubienia^[2] herbu Doliwa (ur. ?, zm. ok. 20 marca 1435) – biskup przemyski.

Był kapelanem Władysława Jagiełły. bardzo często wspomagał króla w jego działalności dyplomatycznej. W dniu 20 sierpnia 1420 został prekonizowany biskupem przemyskim. Urzędował w Krośnie. Zakładał nowe parafie; dbał o rozwój diecezji i jej podstawy ekonomiczne. W tym celu za 800 grzywien wykupił wójtostwo w Brzozowie.

Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku^[3].

Przypisy

1. ↑ Według innego źródła w latach 1400-1437. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini (1833). Przemyśl: 1833, s. 0.
2. ↑ Historia dyplomacji polskiej. Tom I., Pod. red. M. Biskupa, opracowanie M. Biskup, K. Górski, Z. Kaczmarczyk, G. Labuda, Z. H. Nowak, R. Żelewski. Warszawa 1982, s. 369.
3. ↑ Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.

Bibliografia

• ks. Piotr Nitecki, biskupi Kościoła katolickiego w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, wyd. II popr. i uzupeł., Warszawa 2000, k. 176. ISBN 83-211-1311-7.

• p
• d
• e

Biskupi przemyscy

Biskupi diecezjalni

Iwan (?–1351?) Mikołaj Rusin (1353–1375?) Eryk z Winsen (1377–1391) Maciej Janina (1392–1420) Janusz z Lubienia (1420–1435) Piotr z Chrząstowa (1436–1452) Mikołaj z Błażejowa (1452–1474) Andrzej Oporowski (1479–1481) Piotr Moszyński (1482–1484) Jan Kaźmierski (1484–1485) Jan z Targowiska (1486–1492) Mikołaj Krajowski (1492–1498) Andrzej Boryszewski (1501–1503) Maciej Drzewicki (1503–1514) Piotr Tomicki (1514–1520) Rafał Leszczyński (1520–1523) Andrzej Krzycki (1523–1527) Jan Karnkowski (1527–1531) Jan Chojeński (1531–1535) Piotr Gamrat (1535–1537) Stanisław Tarło (1537–1544) Jan Dziaduski (1545–1559) Filip Padniewski (1560) Walenty Herburt (1560–1572) Łukasz Kościelecki (1574–1577) Wojciech Staroźrebski Sobiejuski (1577–1580) Jan Borukowski (1583–1584) Wojciech Baranowski (1585–1591) Wawrzyniec Goślicki (1591–1601) Maciej Pstrokoński (1601–1608) Stanisław Sieciński (1608–1619) Jan Wężyk (1619–1624) Achacy Grochowski (1624–1627) Adam Nowodworski (1627–1631) Henryk Firlej (1631–1635) Andrzej Szołdrski (1635–1636) Piotr Gembicki (1636–1642) Aleksander Trzebiński (1642–1644) Paweł Piasecki (1644–1649) Jan Chryzostom Zamoyski (1649–1654) Andrzej Trzebicki (1654–1658) Stanisław Sarnowski (1658–1677) Jan Stanisław Zbąski (1677–1689) Jerzy Albrecht Denhoff (1689–1701) Jan Kazimierz de Alten Bokum (1701–1718) Krzysztof Jan Szembek (1719–1724) Aleksander Antoni Fredro (1724–1734) Walenty Aleksander Czapski (1737–1741) Wacław Hieronim Sierakowski (1742–1760) Michał Wodzicki (1760–1764) Walenty Franciszek Wężyk (1765–1766) Andrzej Stanisław Młodziejowski (1766–1768) Józef Tadeusz Kierski (1768–1783) Antoni Wacław Betański (1783–1786) Antoni Gołaszewski (1786–1824) Jan Antoni de Potoczki (1825–1832) Michał Korczyński (1834–1839) Franciszek Zachariasiewicz (1840–1845) Franciszek Ksawery Wierzchleyski (1846–1860) Adam Jasiński (1860–1862) Antoni Monastyrski (1863–1869) Maciej Hirschler (1870–1881) Łukasz Solecki (1881–1900) Józef Sebastian Pelczar (1900–1924) Anatol Nowak (1924–1933) Franciszek Barda (1934–1964) Ignacy Tokarczuk (1966–1993) Józef Michalik (1993–2016) Adam Szal (od 2016)

Biskupi pomocniczy

Jan Dębski (1682–1690) Ludwik Bartłomiej Załuski (1692–1699) Paweł Konstanty Dubrawski (1699–1714) Łukasz Jacek Czermiński (1714–1717) Stanisław Hozjusz (1718–1720) Michał Stanisław Piechowski (1721–1723) Franciszek Antoni Szembek (1724–1728) Andrzej Pruski (1729–1759) Hieronim Wielogłowski (1761–1767) Michał Witosławski (1768–1769) Stanisław Wykowski (1770–1776) Michał Sierakowski (1778–1786) Antoni Wacław Betański (1781–1783) Ignacy Łobos (1882–1885) Jakub Glazer (1887–1898) Józef Sebastian Pelczar (1899–1900) Karol Fischer (1901–1931) Franciszek Barda (1931–1933) Wojciech Tomaka (1934–1967) Stanisław Jakiel (1957–1983) Bolesław Taborski (1964–1993) Tadeusz Błaszkiewicz (1970–1991) Stefan Moskwa (1984–2004) Edward Białogłowski (1988–1992) Edward Frankowski (1989–1992) Adam Szal (2000–2016) Marian Rojek (2006–2012) Stanisław Jamrozek (od 2013) Krzysztof Chudzio (od 2020)