Jan Antoni de Potoczki
Dzisiaj przyjrzymy się Jan Antoni de Potoczki, tematowi, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Jan Antoni de Potoczki wywarł znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, wywołując debaty, kontrowersje i znaczące zmiany. Przez lata Jan Antoni de Potoczki ewoluował i dostosowywał się do zmieniających się okoliczności, zachowując swoje znaczenie w różnych sferach życia. W tym artykule zbadamy historię, wpływ i przyszłość Jan Antoni de Potoczki, przyglądając się, jak ukształtował i nadal będzie kształtować świat, w którym żyjemy.
| Kraj działania |
Królestwo Galicji i Lodomerii |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 grudnia 1759 |
| Data i miejsce śmierci |
16 maja 1832 |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup przemyski | |
| Okres sprawowania |
1825-1832 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
9 lipca 1786 |
| Prezbiterat |
12 sierpnia 1786 |
| Nominacja biskupia |
19 grudnia 1825 |
| Sakra biskupia |
12 marca 1826 |
| Odznaczenia | |
| |
| Data konsekracji |
12 marca 1826 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Jan Antoni de Potoczki, także Jan Potoczki Ritter von Pottock[1] (ur. 27 grudnia 1759 w Basfalov[2], Siedmiogród, zm. 16 maja 1832 w Przemyślu[3] – biskup przemyski (1825-1832)[4][2][5], rektor Uniwersytetu Lwowskiego (1792-1793), kawaler Orderu Cesarza Leopolda.
Pochodził z rodziny ormiańskiej. W latach 1787–1796 wykładowca Teologii Pastoralnej na Uniwersytecie Lwowskim. Przed nominacją biskupią był proboszczem w Żydaczewie i kanonikiem honorowym we Lwowie[2]. W 1828 zbudował w katedrze przemyskiej murowane przedsionki w miejsce starych, drewnianych.
W 1820 (10 VII) roku otrzymał nobilitację galicyjską wraz z herbem własnym (tarcza czwórdzielna w krzyż. W polu I i IV czerwonym na murawie zielonej baransrebrny z podniesioną przednią nogą zwrócony do środka tarczy, w polu II i III błękitnym chorągiew czerwona z krzyżem złotym na drzewcu w skos. W klejnocie I połubaran srebrny, w II chorągiew błękitna z krzyżem złotym w słup. Labry I czerwone podbite srebrem, II błękitne srebrem[6][2][4][7].
Trumnę z jego szczątkami odnaleziono w roku 2011 w trakcie odbudowy i adaptacji lochów przemyskiej archikatedry[8].
Przypisy
- ↑ S. Górzyński], Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918, Warszawa: DiG, 1997.
- ↑ a b c d Ludwik Korwin: Ormiańskie rody szlacheckie. Kraków: Gebethner i Wollf, 1934, s. 144 – 145.
- ↑ Baza osób polskich: Potoczki, Jan Antoni. .
- ↑ a b Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. XIV. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1917, s. 303.
- ↑ Archidiecezja Przemyska – tabela biskupów przemyskich (dostęp 26-03-2015)
- ↑ S. Górzyński, Nobilitacje w Galicji, 1999 (pol.).
- ↑ Leon Theodorowicz: Nieco o heraldyce i rodach Ormian polskich. Lwów: nakł. autora, 1925, s. 14.
- ↑ Wielkie odkrycie w Przemyslu! W podziemiach spoczywa biskup Potocki. Nowiny24.pl. .
Bibliografia
- "Historya Uniwersytetu Lwowskiego", Lwów 1894, L. Finkel, S. Starzyński
- Kurjer Warszawski, nr 76, 1826
Linki zewnętrzne