Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy_, badając jego wiele aspektów i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Na przestrzeni dziejów Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy_ odgrywał fundamentalną rolę w wielu aspektach życia ludzkiego, od jego wpływu na kulturę i sztukę, po wpływ na ekonomię i politykę. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy_ i jego znaczenie we współczesnym świecie, oferując nowe perspektywy i podejścia do zrozumienia jego obecnego znaczenia.
| |
 Jeziorko Duszatyńskie górne w rezerwacie „Zwiezło” | |
| park krajobrazowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1992 |
| Akt prawny |
Rozporządzenie Nr 17 Wojewody Krośnieńskiego z dnia 27 marca 1992 r. |
| Powierzchnia |
514,61 km² |
| Obszary chronione | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 49°14′18,6000″N 22°16′13,8000″E/49,238500 22,270500 | |
| Strona internetowa | |
Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy – park krajobrazowy położony w Bieszczadach Zachodnich, na zachód od Bieszczadzkiego Parku Narodowego i Parku Krajobrazowego Doliny Sanu. Wraz z nimi wchodzi w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy stanowi otulinę Bieszczadzkiego Parku Narodowego od strony zachodniej[1]. Od południa, przez granicę państwową, sąsiaduje ze słowackimi Obszarem Chronionego Krajobrazu „Karpaty Wschodnie” i Parkiem Narodowym „Połoniny”[2]
Park utworzono w 1992. Zajmuje obecnie obszar o powierzchni 51 461 ha[3] (wcześniej podawano wartość 51 013,75 ha) i zalesieniu 83%.
Najwyższe szczyty w parku sięgają prawie 1200 m n.p.m. i charakteryzuje je piętrowy układ roślinności górskiej. Znajdują się w nim dwa rezerwaty cisów. Występują m.in. niedźwiedzie, wilki, rysie i żbiki.
Rezerwaty przyrody
- Cisy na Górze Jawor (florystyczny)
- Gołoborze (geologiczny)
- Olszyna Łęgowa w Kalnicy (leśny)
- Przełom Osławy pod Duszatynem (krajobrazowy)
- Sine Wiry (krajobrazowy)
- Woronikówka (florystyczny)
- Zwiezło (przyrody nieożywionej)
Historia
Obszar Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego już w latach 30. XX w. był atrakcyjnym i zagospodarowanym regionem turystycznym. W Cisnej i Jabłonkach istniały pensjonaty, Komańcza miała osobną dzielnicę letniskową. Wytyczono wówczas i oznakowano szereg szlaków turystycznych. Zarówno latem, jak i zimą, tereny te były pełne letników, pieszych turystów oraz narciarzy. Jednak II wojna światowa i wydarzenia lat 1945–1947, przyczyniły się do wyludnienia obszaru i zahamowania jego rozwoju – nie tylko turystycznego. Dopiero w latach 50. zaczęto się powtórnie interesować Bieszczadami. Pierwsze powojenne wyprawy w wyludnione zakątki gór, nierzadko w towarzystwie żołnierzy WOP, szybko zasłynęły w całym kraju i przyciągnęły rzesze turystów. Jako jedni z pierwszych pojawili się studenci, którzy przyczynili się do powstania sieci baz namiotowych, m.in. na Łopienniku, w Bystrem, Przysłupiu oraz Komańczy.
Od 1992 park stanowi część Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Parki krajobrazowe. Bieszczady www.bieszczady.pik-net.pl . . .
- ↑ Relacja: Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy (4520011) , OpenStreetMap (pol.).
- ↑ Uchwała nr XLVIII/991/14 Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego. Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego poz. 1945 . 10 lipca 2014. .
Linki zewnętrzne
- Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy na stronie Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie
- Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy , bieszczady.pl.
- Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska.
- Parki krajobrazowe. Nadleśnictwo Cisna – Lasy Państwowe.
