V (minuskuła: v) (fał) – dwudziesta druga litera alfabetu łacińskiego. W ortografii polskiej używana przy zapisywaniu części zapożyczeń z innych języków, a także jako symbol lub skrót oraz w tak nietypowych zastosowaniach jak tablice rejestracyjne pojazdów. W dawnym języku polskim stosowana była niekiedy do zapisywania samogłoski u. Litera ta występuje w etnolekcie słowińskim, przez niektórych językoznawców uważanym za dialekt języka polskiego.
Litera V oznacza zwykle spółgłoskę wargową , lub . Nazwę tej litery w języku polskim wymawia się (z niemieckiego) fał, rzadziej spotyka się wymowę we.
Sygnalizacja | Język migowy | Alfabet Braille’a | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego |
Alfabet semaforowy |
Kod Morse’a | francuski | kanadyjski | polski | |
VⓘV | i |
Litery |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Dwuznaki | |||||||
Trójznaki |