Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Zh – dwuznak używany w niektórych językach świata.
W języku angielskim jest używany głównie do transkrypcji słów z języków posługujących się pismami innymi niż alfabet łaciński (np. ж z cyrylicy). Brzmi jak polskie ż, czeskie ž i rosyjskie ж. W alfabecie bretońskim oznacza, w zależności od dialektu, dźwięk brzmiący jak polskie ch, angielskie h lub polskie z. W języku chińskim (zapis hanyu pinyin) oznacza retrofleksyjne nieprzydechowe (zbliżonego do polskiego cz), w przeciwieństwie do podniebiennego nieprzydechowego (zbliżonego do polskiego ć), zapisywanego jak j.
Alfabet łaciński