Phi

Phi (fi, st.gr. φῖ', nw.gr. φι, pisana Φφ lub ϕ) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 500.

Dawniej w języku polskim (tj. od XIII do I połowy XVI w.) phi używano do oddania samogłoski nosowej (samogłosek nosowych), ze względu na brak odpowiedniego znaku w alfabecie łacińskim:

Użycie jako symbolu

Φ

φ

Kodowanie

W Unicode litera jest zakodowana:

Znak Unicode Kod HTML Nazwa unikodowa Nazwa polska
Φ U+03A6 Φ lub Φ lub Φ GREEK CAPITAL LETTER PHI wielka litera grecka phi
φ U+03C6 φ lub φ lub φ GREEK SMALL LETTER PHI mała litera grecka phi

W LaTeX-u używa się znacznika:

Znak LaTeX
Φ {\displaystyle \Phi } \Phi
ϕ {\displaystyle \phi } \phi
φ {\displaystyle \varphi } \varphi

Zobacz też

Przypisy

  1. Joanna Kulwicka-Kamińska, Cechy wspólne piśmiennictwa Tatarów litewsko–polskich i kanonu tekstów scs. Geneza. Grafia. Ortografia., "VARIA" XIV - Zborník materiálov zo XIV. kolokvia mladých jazykovedcov, Nitra-Šintava 8-10 12 2004, s.20-21
Alfabet grecki
Klasyczne litery greckie
Litery nieużywane współcześnie
Litery używane w innych językach

W nawiasach podano odmienną od tradycyjnej, współczesną wymowę w języku nowogreckim, według polskiej transkrypcji podręcznikowej.

Encyklopedia internetowa (litera grecka):