Ÿ
W następnym artykule Ÿ zostanie omówiony z różnych perspektyw, aby zapewnić kompleksową i szczegółową analizę na ten temat. Zbadane zostaną jego pochodzenie, ewolucja, wpływ na społeczeństwo i możliwe przyszłe implikacje. Na tych stronach będziemy starali się zapewnić czytelnikowi pełną i zaktualizowaną wizję Ÿ, rzucając światło na jego najważniejsze aspekty oraz zapewniając jasny i obiektywny przegląd. Bez wątpienia ten artykuł będzie źródłem wiedzy i refleksji dla osób zainteresowanych wejściem w świat Ÿ.
Ÿ (Y z dierezą) – litera alfabetu łacińskiego, używana do zapisu ligatury Ij w języku niderlandzkim oraz języku afrikaans.
Ÿ pojawia się w języku francuskim jako wariant znaku Ï w kilku nazwach własnych, na przykład w nazwie dzielnicy Paryża L’Haÿ-les-Roses .
Znak Ÿ używany jest czasem do transkrypcji języka greckiego, gdzie reprezentuje literę υ w rozziewie z literą α.
Litera Ÿ zwykle jest samogłoską, ale w języku tlingit używana jest do zapisu spółgłoski półotwartej miękkopodniebiennej, oznaczonej symbolem .
Litera ÿ występowała w rękopisach od XII wieku po wiek XV, czasem była pisana w formie y z dwiema ukośnymi kreskami y̋. W konsekwencji bywa ona używana w druku do dzisiaj do edycji dawnych tekstów polskich.
-
Dwa wystąpienia litery ÿ w traktacie Parkosza: przedstawiona w pierwszym i drugim słowie na początku[1]. -
Dwa wystąpienia litery ÿ w transkrypcji Kucały traktatu Parkosza[2].
Ÿ w komputerze
Przy użyciu procesora tekstu Microsoft Word znak Ÿ można wprowadzić poprzez wciśnięcie kombinacji klawiszy Ctrl+Shift+Y.
| System kodowania | Ÿ | ÿ |
|---|---|---|
| ISO 8859-15 | 00FF | 0xBE |
| Strony kodowe systemu Windows | Alt+0159 | Alt+0255 |
| CP850 | Alt+0255 | Alt+152 |
| Unicode | U+0178 | U+00FF |
Przypisy
- ↑ Kucała 1985 ↓, s. 56.
- ↑ Kucała 1985 ↓, s. 81.