Maurice Wilkins
W następnym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Maurice Wilkins. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zbadamy wszystkie aspekty tego interesującego tematu. Odkryjemy jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ w różnych obszarach i ewolucję na przestrzeni czasu. Przy szerokim i szczegółowym podejściu przeanalizujemy jego różne aspekty, aby zaoferować pełną i wzbogacającą panoramę. Dołącz do nas w tej podróży pełnej wiedzy i odkryć na temat Maurice Wilkins.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Specjalność: biochemia | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
| Nagrody | |
Maurice Hugh Frederick Wilkins OBE (ur. 15 grudnia 1916 w Pongaroa, zm. 5 października 2004 w Londynie) – brytyjski biochemik pochodzenia nowozelandzkiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny.
Życiorys
Ukończył St John’s College na Uniwersytecie Cambridge[1]. Od 1955 roku kierował badaniami biofizycznymi w King’s College w Londynie. W okresie II wojny światowej brał udział w pracach nad budową bomby atomowej (Manhattan Project) na Uniwersytecie Kalifornijskim. W latach 1963–1970 był profesorem biologii molekularnej, a następnie w latach 1970–1981 profesorem biofizyki na tej uczelni. Był członkiem Royal Society w Londynie.
Prowadził badania rentgenograficzne nad kwasem deoksyrybonukleinowym (DNA) wraz z Rosalind Franklin. Wyniki tych badań, bez informowania Franklin, przekazał Jamesowi D. Watsonowi i Francisowi Crickowi, co przyczyniło się do odkrycia budowy cząsteczki DNA. W 1962 roku otrzymał wraz z Crickiem i Watsonem Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny za to odkrycie.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
- Science mourns DNA pioneer Wilkins. BBC News, 2004-10-06. . (ang.).
