W dzisiejszym świecie Korneliusz (papież) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Od swoich początków po wpływ, jaki wywiera dzisiaj, Korneliusz (papież) był przedmiotem badań, debat i refleksji ekspertów z różnych dyscyplin. Jej wpływ rozciąga się na sferę kulturową, społeczną, polityczną i gospodarczą, wywierając znaczący wpływ na codzienne życie ludzi. W tym artykule zbadamy ewolucję i wpływ Korneliusz (papież) na przestrzeni czasu, a także perspektywy i wyzwania stojące przed nim w dzisiejszym świecie.
Papież Biskup Rzymu | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
brak danych |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Papież | |
Okres sprawowania |
251–253 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat |
marzec 251 |
męczennik | |
Czczony przez | |
---|---|
Wspomnienie | |
Atrybuty |
korona w ręku, gałązka palmowa, miecz, róg, tiara[1] |
Korneliusz (ur. w Rzymie, zm. czerwcu 253 tamże) – męczennik i święty Kościoła katolickiego, 21. papież w okresie od marca 251 do czerwca 253[2]. Imię świętego wymieniane jest w 1. Modlitwie Eucharystycznej Kanonu rzymskiego.
Pochodził najprawdopodobniej ze sławnej rodziny Korneliuszów, był synem Kastyna[3]. Był przyjacielem, a potem następcą papieża Fabiana[3].
Nie od razu po śmierci Fabiana wybrano nowego papieża, ponieważ nadal trwały ostre prześladowania chrześcijan i były trudności w zebraniu biskupów[4]. W tym czasie (przez 1 rok) kościołem rządzili hierarchowie, a ich przedstawicielem był kapłan Nowacjan[4]. Popularnym biskupem był wówczas Mojżesz, który jednak zmarł. Gdy prześladowania zelżały, zebrani biskupi wybrali Korneliusza, który w Rzymie przebywał już dłuższy czas i przeszedł tam wszystkie szczeble hierarchii kościelnej[4]. Dla Nowacjana było to niemiłym zaskoczeniem. Przekupił on kilku biskupów, by wyświęcili go na biskupa i obrali papieżem. Wykorzystywał również liczne wpływy, by przekonać do siebie pozostałą część biskupów, jednak mu się to nie udało.
Papież i antypapież mieli również odmienne poglądy na temat ponownego przyjmowania na łono Kościoła tych co w czasie prześladowań wyparli się wiary. Korneliusz uważał, że należy ich przyjąć, gdy wypełnią zadaną pokutę – Nowacjan zaś kategorycznie nie chciał ich ponownego przyjęcia, a nawet podawał w wątpliwość prawo Kościoła do odpuszczania grzechów[2].
Korzystając z chwilowego pokoju i braku prześladowań po śmierci cesarza Decjusza (jesienią 251) św. Korneliusz zwołał synod (uczestniczyło w nim 60 hierarchów), na którym: potępiono poglądy Nowacjana i jego zwolenników oraz pozwolono na powrót do Kościoła apostatów po wypełnieniu przez nich pokuty. Nowacjan musiał opuścić Rzym i udał się na banicję[4].
Był pierwszym papieżem piszącym listy po łacinie; w jednym z nich pisze, że Kościół w Rzymie ma 46 kapłanów, 7 diakonów i tyleż samo subdiakonów, 42 akolitów, 52 egzorcystów, lektorów i ostiariuszów.
Pokój nie trwał długo, w 252 wybuchła epidemia w Rzymie. Zarządzono składanie ofiar przebłagalnych, a ponieważ chrześcijanie w nich nie uczestniczyli, Rzymianie obwiniali ich o trwanie zarazy, napadali na domy modlitwy oraz samych chrześcijan. Św. Korneliusz zginął w 253 albo w takim napadzie lub – co jest bardziej prawdopodobne – zesłany do Civitavecchia[2], z powodu złego traktowania. Czczony był już w pierwszych wiekach, co potwierdza tytuł znaleziony w katakumbach św. Kaliksta.
Relikwie świętego papieża rozdzielono z czasem po różnych kościołach we Francji, Włoszech i w Niemczech.
Jego święto przypada na 16 września[2].