Hadrian III
W dzisiejszym artykule zbadamy fascynujący świat Hadrian III, temat, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od wpływu na obecne społeczeństwo po znaczenie historyczne, Hadrian III wywołał niekończące się debaty i dyskusje, które doprowadziły do głębokiej analizy jego różnych aspektów. W tym artykule przyjrzymy się wielorakim wymiarom Hadrian III, jego implikacjom w różnych obszarach i wpływowi na bieg historii. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Hadrian III.
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
884–885 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
15 maja 884 |
|
| |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Kanonizacja |
2 czerwca 1891 |
| Wspomnienie | |
Hadrian III także Adrian III (łac. Hadrianus III; ur. w Rzymie, zm. 2 września[1] 885 w San Cesario sul Panaro) – święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 15 maja 884 do września 885[2].
Życiorys
Hadrian był rzymianinem, synem Benedykta[3]. Późniejsza tradycja identyfikowała go jako przedstawiciela rodu Colonna[2], ale podanie to należy odrzucić, gdyż ród Colonna dopiero na przełomie XI i XII wieku wyodrębnił się z latyńskiego rodu hrabiów Tuskulum, który przed X stuleciem nie należał do grona rzymskiej arystokracji miejskiej[4][5]. Nie wiadomo, kim był ani co robił zanim 15 maja 884 został papieżem[3], niepewna tradycja sugeruje, że był mnichem benedyktyńskim[2].
Surowo zwalczał przeciwników: m.in. kazał oślepić Jerzego z Awentynu, który był wysokim urzędnikiem Pałacu Laterańskiego i zagorzałym przeciwnikiem Jana VIII[6]. Utrzymywał poprawne stosunki z bizantyjskim cesarzem Bazylim I Macedończykiem, któremu przysłał informację o swoim wyborze[6]. Chciał odbyć podróż do Wormacji na wezwanie Karola Otyłego w celu regulacji sukcesji cesarskiej (Karol nie miał legalnego męskiego potomka, więc chciał obsadzić na tronie nieślubnego syna Bernarda) i obsadzenia nowych stolic biskupich[6].
W czasie tej podróży Hadrian zmarł w San Cesario sul Panaro[6]. Przyczyną śmierci była choroba. Podejrzewano także zaplanowane zabójstwo na co może wskazywać fakt, że papież pochowany został w pobliżu Mantui na terenie opactwa w Nonantola[6].
Kult
Kult świętego Hadriana zaaprobowany został w 2 czerwca 1891 roku, przez Leona XIII[6]. Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim od 1891 r. obchodzone jest 8 lipca[6].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Hadrian III, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 56. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b Horace Mann: The Lives of the Popes. Volume 3. London: KEGAN PAUL, TRENCH, TRUBNER, & CO., LTD., 1925, s. 361.
- ↑ James Loughlin: Colonna. The Catholic Encyclopedia. . (ang.).
- ↑ Colónna. Enciclopedia Treccani. . (wł.).
- ↑ a b c d e f g John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 158-159. ISBN 83-06-02633-0.
Bibliografia
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 43. ISBN 83-7097-271-3.
- Pope St. Adrian III. Catholic Encyclopedia. . (ang.).
| Uznani za świętego bez formalnej kanonizacji |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Formalnie kanonizowani i beatyfikowani przez Kościół katolicki |