Agaton (papież)
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Agaton (papież), badając jego różne aspekty i znaczenia. Od swego powstania do dzisiejszego znaczenia, Agaton (papież) był obiektem zainteresowań i badań różnych dyscyplin. Na przestrzeni historii Agaton (papież) wzbudzał ciekawość i debatę wśród ekspertów i fanów, generując szerokie spektrum opinii i teorii. W tym artykule postaramy się rzucić światło na Agaton (papież) i przeanalizować jego wpływ na społeczeństwo, kulturę i życie codzienne. Ten fascynujący temat zachęca nas do refleksji i kwestionowania naszego postrzegania, prezentując wzbogacającą i różnorodną panoramę, która zasługuje na uważne zbadanie.
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
27 czerwca 678–10 stycznia 681 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
27 czerwca 678 |
| |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie |
10 stycznia – Kościół katolicki |
Agaton (ur. ok. 577[1] na Sycylii, zm. 10 stycznia 681[2]) – święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, 79. papież w okresie 27 czerwca 678 do 10 stycznia 681[3].
Życiorys
Był synem bogatej rodziny greckiej osiadłej na Sycylii i mnichem[2]. Po śmierci rodziców rozdał ich majątek i wycofał się do klasztoru w Palermo.
Nawiązał stosunki z biskupami angielskimi i wskazał na Irlandię jako na ośrodek kultury. Po konsekracji cesarz Konstantyn IV zaprosił papieża do przedyskutowania kwestii monoteletyzmu[2]. Agaton z radością się na to zgodził, lecz najpierw odbył 4 synody: m.in. w Hatfield pod przewodnictwem abpa Teodora i w Rzymie 27 marca 680, któremu osobiście przewodniczył[2]. Następnie zwołał Sobór konstantynopolitański III (680–681), który potępił monofizytyzm, co przyczyniło się do przywrócenia założeń soboru chalcedońskiego i zakończenia schizmy pomiędzy Rzymem, a Konstantynopolem[3]. Papież zmarł w Rzymie, podczas trwania soboru, lecz jego założenia zostały przyjęte[2].
27 marca 680 spotkał się z arcybiskupem Rawenny Teodorem na synodzie rzymskim. Udało mu się wynegocjować ostateczne zakończenie autonomii Rawenny w zamian za konsekrację i wręczenie paliusza nowym arcybiskupom przez papieża[2]. Ponieważ stan finansów Kościoła za jego pontyfikatu był tragiczny, Agaton sam pełnił funkcję skarbnika[2]. Dzięki temu uzyskał od cesarza zgodę na zwolnienie z opłat dla egzarchy raweńskiego, w zamian za przywrócenie praktyki zatwierdzania papieża przez cesarza bizantyńskiego[2].
Wysłużył sobie tytuł Taumaturga ze względu na liczne cuda których według Kościoła katolickiego dokonał; został kanonizowany. W chwili objęcia tronu papieskiego miał przeszło 100 lat, co czyni go najstarszym wybranym papieżem w historii.
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci[2]. Cerkiew prawosławna wspomina świętego papieża 20 lutego/5 marca[a][4], tj. 5 marca (w roku przestępnym 4 marca) według kalendarza gregoriańskiego.
Zobacz też
- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święci prawosławni
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b Encyclopedia Britannica. Jan 6, 2021. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 112–114. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 42–43. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ Kazimierz Dopierała: Księga papieży. Poznań: Pallottinum, 1996, s. 78. ISBN 83-7014-248-6.
Bibliografia
- Pope St. Agatho. Catholic Encyclopedia. . (ang.).
| Uznani za świętego bez formalnej kanonizacji |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Formalnie kanonizowani i beatyfikowani przez Kościół katolicki |