Shuttle-C
W dzisiejszym świecie Shuttle-C stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Od momentu pojawienia się Shuttle-C przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, wywołując żarliwe debaty i sprzeczne opinie. Jego wpływ rozszerzył się na różne obszary, od polityki i społeczeństwa po kulturę popularną i rozrywkę. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Shuttle-C, analizując jego ewolucję w czasie, jego implikacje dla obecnego świata i perspektywy na przyszłość. Shuttle-C nadal jest tematem podlegającym ciągłej ewolucji, a jego wpływ nigdy nie przestaje zaskakiwać tych, którzy zagłębiają się w jego złożoność.
| Producent | |
|---|---|
| Data pierwszego startu |
nigdy nie użyta |
| Statystyki | |
| Zdolność wynoszenia |
77 000 kg na wysokość 400 km |
| Siła ciągu przy starcie |
20 299,20 kN |
| Wymiary | |
| Długość |
56,0 m |
| Średnica |
8,70 m |
| Masa całkowita |
1 966 675 kg |
| Stopnie rakiety | |
| Stopień 0. | |
| Stopień 1. | |
| Stopień 2. | |
Shuttle-C – powstały w latach 80. projekt ciężkiej rakiety nośnej bazującej na konstrukcji wahadłowców. Rakieta ta miała stanowić uzupełnienie do programu Space Transportation System, jednak w 1995 projekt anulowano.
Konstrukcja
Shuttle-C miała kształt kontenera wyposażonego w silniki rakietowe oraz dysze orientacyjne, zamontowanego na zbiorniku zewnętrznym z podczepionymi dodatkowymi rakietami na paliwo stałe (stąd literka C w nazwie).
Komponenty rakiety Shuttle-C zapożyczone od promów kosmicznych:
- 2 dopalacze zasilane paliwem stałym
- zbiornik zewnętrzny promu kosmicznego
- 3 silniki SSME, 2 silniki OMS i zestaw dysz systemu sterowania reakcyjnego
Shuttle-C miała służyć do wynoszenia satelitów zarówno wojskowych, jak i komunikacyjnych, a także jako dodatek do misji wahadłowców. Były też plany by użyć Shuttle-C do załogowej wyprawy na Marsa (załoga miała być dostarczona przez prom), jednak zrezygnowano z tej koncepcji.
Po anulowaniu
W roku 2005 powstała koncepcja opracowania nowej rakiety bazującej zarówno na Shuttle-C, jak i promach kosmicznych pod nazwą Shuttle-Derived Launch Vehicle. W 2006 powstał projekt tej rakiety (dziś znanej jako Ares V), jednak pomysłu tego nie zrealizowano. Domniemanym następcą Shuttle-C ma być Space Launch System, jednak z wyglądu bardziej niż prom kosmiczny przypomina on rakietę Saturn V z rakietami dodatkowymi na paliwo stałe.
Linki zewnętrzne
| Główne artykuły | |
|---|---|
| Komponenty | |
| Systemy | |
| Orbitery STS | |
| STS – Od powstania do pierwszej misji | |
| Przedmioty testów | |
| Miejsca startu | |
| Miejsca lądowań | |
| Przyszłość programu | |
| Instalacje naziemne | |
| Katastrofy | |
| Operacje | |
| Różne | |
| Ośrodki i operacje naziemne | |
| Operacje awaryjne |
