Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego

Wygląd przypnij ukryj Centrum Kosmiczne
Johna F. Kennedy’egoKSC, Przylądek Canaveral

Widok na Vehicle Assembly Building znajdujący się w kompleksie startowym nr 39
Organizacja zarządzająca	NASA
Status	aktywny
Położenie i warunki
Państwo	Stany Zjednoczone
Historia
Data otwarcia	1962
Data pierwszego startu	1967 (Apollo 4)
Data ostatniego startu	2022 (Falcon9)
Położenie na mapie FlorydyCentrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego
Położenie na mapie Stanów ZjednoczonychCentrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego
28°31′26,8″N 80°39′02,9″W/28,524100 -80,650800
Strona internetowa

Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego (ang. John F. Kennedy Space Center, KSC) – kosmodrom amerykańskiej agencji kosmicznej NASA, położony na przylądku Canaveral w stanie Floryda, miejsce startów załogowych statków kosmicznych.

Mapa KSC (na biało) i Cape Canaveral Air Force Station (na zielono)

Wyrzutnia 39A z zespołem promu Atlantis misji STS-117 (widok z tyłu) 28 maja 2007

Kompleks startowy 39 z lotu ptaka, w oddali widać stanowiska startowe 39A (z prawej) i 39B (z lewej)

Obiekt

Centrum lotów kosmicznych znajduje się na przylądku Canaveral w stanie Floryda. Zajmuje powierzchnię 567 km², tworząc w przybliżeniu prostokąt o wymiarach 50 na około 10 km. Obok swej głównej funkcji portu kosmicznego, pełni także rolę atrakcji turystycznej i rezerwatu przyrody. Kontrolę nad procedurami startowymi pełni kompleks 39, którego główny element tworzy hangar VAB, budynek na tyle potężny, by móc dokonywać tam operacji łączenia ze sobą elementów systemu STS – Space Transportation System.

KSC sąsiaduje z kosmodromem Cape Canaveral Space Force Station należącym do Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych.

Historia

Historia KSC sięga początków lat 60. XX wieku i jest związana z zainicjowaniem amerykańskiego programu lotów załogowych. Pierwotnie kosmodrom nosił nazwę Launch Operations Directorate (LOD) i podlegał on Centrum Lotów Kosmicznych imienia George’a C. Marshalla (MSFC). W lipcu 1962 roku wyodrębniono LOD jako jednostkę równorzędną z MSFC, podległą bezpośrednio centrali NASA w Waszyngtonie oraz zmieniono jego nazwę na Launch Operations Center. Pierwszym dyrektorem centrum został dr Kurt H. Debus. 29 listopada 1963, dla uczczenia pamięci zamordowanego w zamachu prezydenta, kosmodrom przemianowano na Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego (ang. John F. Kennedy Space Center, w skrócie KSC).

W latach 60. i 70. XX wieku z KSC startowały m.in. rakiety Saturn V programu Apollo, a po jego zakończeniu zmodyfikowano istniejącą infrastrukturę na potrzeby programu STS. W szczytowym okresie amerykańskiego programu kosmicznego było tu zatrudnionych około 17 tysięcy pracowników. Zakończenie programu wahadłowców w 2011 oznaczało, iż bieżąca działalność kosmodromu zostaje tymczasowo ograniczona do misji bezzałogowych, w związku z czym zredukowano zatrudnienie do 8500 osób.

Przyszłość

Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego pozostaje w planach głównym ośrodkiem obsługi przyszłych misji załogowych, w tym również przeprowadzanych przez przedsiębiorstwa prywatne. Stanowisko startowe 39B jest przebudowywane, by móc obsłużyć starty ciężkich rakiet Space Launch System, które będą wynosić w kosmos załogowe statki Orion .

Przypisy

↑ Polski egzonim uchwalony na 100. posiedzeniu KSNG.
↑ Kennedy’s Rich History. NASA. . (ang.).
↑ a b c Mike Wall: NASA’s Kennedy Space Center (KSC) Information. Space.com. . (ang.).
↑ Chris Bergin: SLS launch to Orion separation – sequence outlined by NASA. NASASpaceFlight.com, 2013-01-24. . (ang.).

Linki zewnętrzne

Ośrodki naukowo-badawcze NASA

System Transportu Kosmicznego

Główne artykuły	System Transportu Kosmicznego Wahadłowiec kosmiczny
Komponenty	Orbiter SRB ET
Systemy	SSME SRM OMS RCS Canadarm OBSS ODS
Orbitery STS	Columbia Challenger Discovery Atlantis Endeavour
STS – Od powstania do pierwszej misji	Narodziny koncepcji i powstanie projektu Ostateczna koncepcja wahadłowca ALT - Próby podejścia i lądowania MVGVT – Próby drgań Próby na wyrzutni Próby wytrzymałościowe prototypu STA-099 Próby silników SSME Próby rakiet wspomagających i zbiornika zewnętrznego Próby awioniki wahadłowca
Przedmioty testów	Pathfinder Enterprise MPTA-ET MPTA-098
Miejsca startu	Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego (Kompleks startowy 39) Vandenberg AFB (Kompleks startowy 6 bazy Vandenberg) (anulowane w 1986)
Miejsca lądowań	Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego (SLF 15 lub 33) Edwards Air Force Base (bieżnia 23) White Sands Missile Range
Przyszłość programu	Shuttle-Derived Launch Vehicle Shuttle-C Ares I Ares V
Instalacje naziemne	Vehicle Assembly Building Mobile Launcher Platform Crawler-transporter
Katastrofy	Challenger (1986) Columbia (2003)
Operacje	Odliczanie do startu wahadłowca Wzlot wahadłowca na orbitę Operacje orbitalne wahadłowca Wejście w atmosferę i lądowanie wahadłowca
Różne	Misje Misje anulowane Decyzja Załogi W fikcji Shuttle Carrier Aircraft Rendezvous Pitch Maneuver Spacelab SpaceHab Saturn-Shuttle
Ośrodki i operacje naziemne	Lądowisko Hangar Obsługi Orbitera OPF Hala montażu pojazdu VAB Centrum kontroli startu MCC Kompleks startowy 39 Budynki obsługi członów napędu orbitalnego Przygotowanie ładunków użytecznych Odzyskiwanie i remont rakiet wspomagających Centrum Kontroli Misji Edwards Air Force Base
Operacje awaryjne	Sposoby ewakuacji załogi Sposoby przerwania startu Awaria na orbicie lądowanie awaryjne

Kontrola autorytatywna (kosmodrom):

Encyklopedia internetowa: