W tym artykule poznamy fascynujący świat Pałac w Wolanach, temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od historycznych początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Pałac w Wolanach pozostawił niezatarty ślad w kulturze popularnej. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego różne aspekty, odkrywając jego znaczenie w tak różnorodnych dziedzinach, jak nauka, sztuka, technologia i polityka. Dzięki ekskluzywnym wywiadom, dogłębnej analizie i ciekawym faktom ten artykuł zabierze Cię w wzbogacającą podróż przez wszystko, co ma do zaoferowania Pałac w Wolanach. Przygotuj się na zanurzenie się w ekscytującym wszechświecie pełnym niespodzianek, ponieważ w tych wersach Pałac w Wolanach będzie niekwestionowanym bohaterem.
![]() Pałac w Wolanach w 1861 roku | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy |
1735, 1835 |
Zniszczono |
kwiecień 1978 |
Kolejni właściciele |
Friedrich v. Martin, Rothenburg[1] |
Położenie na mapie gminy Szczytna ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |
![]() |
Pałac w Wolanach – pałac wybudowany w 1735 r. w Wolanach[2] – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna[3], w zachodniej części Kotliny Kłodzkiej.
Pierwszy pałac w 1735 r. zbudował Georg Olivier von Wallis. W 1783 r. od spadkobierców von Wallisa pałac oraz klucz stroński nabył Ludwig Wilhelm von Schlabrendorf, potem książę Wilhelm Aleksander von Schönaich-Carolath[4]. W 1798 majątek kupił książę Ludwik Wirtemberski. Tu w 1799 r. urodziła się druga z jego córek, Amelia Wirtemberska, której wnuczka, Olga Romanowa, wyszła za mąż za króla Grecji, Jerzego I. Syn Aleksander Wirtemberski był przodkiem królowej Elżbiety II[4]. Rezydencja ta spłonęła doszczętnie w 1827 r. Od 1829 r. majątek znajdował się w rękach baronów von Falkenhausenów. W 1835 r. baron Konrad von Falkenhausen postawił nowy pałac z założeniem ogrodowym. Sam majątek był wzorcem nowoczesnego gospodarowania. Od 1907 r. należał do Friedricha von Martina z Rothenburga na Łużycach, potem do Wolfganga Sternberga, którego z uwagi na żydowskie pochodzenie zmuszono do wyjazdu z Niemiec. W czasie II wojny światowej w pałacu i w majątku przebywała 350-osobowa grupa Luksemburczyków, przesiedlonych na Śląsk przez nazistów za odmowę współpracy[5].
Zapuszczony pałac wyburzono w kwietniu 1978 r. Na jego miejscu postawiono blok mieszkalny. Z zespołu pałacowego ocalały: zabudowania gospodarcze, dwie oficyny mieszkalne i dwa kamienne pylony.