Korczyn Stary (gromada)
Korczyn Stary (gromada) jest od dawna przedmiotem zainteresowania i debaty. Jego znaczenie polega na wpływie, jaki wywiera na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy, co oznacza Korczyn Stary (gromada), jego historię, obecne znaczenie i przyszłe prognozy. Dodatkowo przeanalizujemy, jak Korczyn Stary (gromada) wpływa na różne sektory społeczeństwa i jak ewoluował na przestrzeni czasu. Z krytycznej i obiektywnej perspektywy, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowej wizji Korczyn Stary (gromada) i jego wpływu na dzisiejszy świat.
| gromada | |||
| 1954–1973 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat |
1954–55: pińczowski | ||
| Data powstania |
29 września 1954 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Korczyn Stary (w 1970–72 oficjalnie Stary Korczyn[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].
Gromadę Korczyn Stary z siedzibą GRN w Korczynie Starym utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie pińczowskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13h/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Korczyn Stary, Korczyn Poduchowny, Winiary Dolne i Żukowice ze zniesionej gminy Opatowiec oraz Czarkowy ze zniesionej gminy Czarkowy w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 15 członków gromadzkiej rady narodowej[8].
1 stycznia 1956 gromadę włączono do powiatu buskiego w tymże województwie[9].
1 stycznia 1970 nazwę gromady Korczyn Stary zmieniono na gromada Stary Korczyn[10].
Gromada Stary Korczyn przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[1].
Przypisy
- ↑ a b Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 13h/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu pińczowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
- ↑ Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Pińczowie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 31)
- ↑ Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 288
- ↑ Uchwała Nr IV/24/70 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 28 stycznia 1970 r. w sprawie zmiany nazw i granic niektóryvh gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie kieleckim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 12 lutego 1970 r., Nr. 4, Poz. 28)